περιοδικό ΙΣΤΟΣ

Περιοδικό ΙΣΤΟΣ

ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΕΧΝΕΣ

Μηνιαίο περιοδικό

    Διανύοντας μια κρίσιμη ιστορικά και πολιτικά περίοδο στην Ελλάδα, την χρονιά αυτή, χρονιά πολιτικών ανακατατάξεων και ρευστών κοινωνικών συνθηκών, έχοντας αρχίσει η νεότερη γενιά, η πνευματική γενιά του 1990, να παρουσιάζει το έργο της-ποιητικό, πεζογραφικό, δοκιμιακό, θεατρικό, σκηνοθετικό, εκδοτικό, κλπ., εκδίδεται ένα ακόμα περιοδικό. Ο γιος του κυρού πλέον Πανεπιστημιακού καθηγητή Γιώργου Σαββίδη, δοκιμιογράφου και επιμελητή των Απάντων του Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, και του Τριπολιτσιώτη αυτόχειρα ποιητή Κώστα Καρυωτάκη, μεταξύ άλλων, ο Μανόλης Σαββίδης, εκδίδει το περιοδικό ΙΣΤΟΣ, ένα μηνιαίο περιοδικό μεγάλων διαστάσεων 20,5Χ27,5 σε ιλουστρασιόν χαρτί με αρκετές διαφημιστικές σελίδες και φωτογραφικό υλικό, όχι αμιγώς λογοτεχνικό, όπως τα άλλα περιοδικά που κυκλοφόρησαν εκείνη την εποχή, αν και οι λογοτεχνικές σελίδες δεν λείπουν, όπως και οι σελίδες που αφορούν τις υπόλοιπες καλές τέχνες. Η θεματολογία του, είναι ποικίλη και αρκετά σύγχρονη. Το επιτελείο των συνεργατών του είναι επίσης ευρύ και από τα πιο γνωστά του δημοσιογραφικού χώρου, πολλά από τα οποία, υπήρξαν λαμπροί και γνωστοί συνεργάτες, του εκδοτικού συγκροτήματος Λαμπράκη και των εντύπων του. Ενδεικτικά αναφέρω την δημοσιογράφο και βιβλιοκριτικό Μικέλα Χαρτουλάρη, τον δημοσιογράφο-αρθρογράφο πολιτικό σχολιαστή Γιάννη Κ. Πρετεντέρη, τον μουσικό κριτικό του Τρίτου Προγράμματος Αντρέα Ρικάκη και άλλων. Αν δεν λαθεύω, η αισθητική επιμέλεια όπως αναγράφεται, είναι του γνωστού και σπουδαίου χορευτή και χορογράφου, του διοργανωτή των Ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα το 2004, του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Πρόσφατα στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, είδαμε την νέα του χορευτική πρόταση. Ας μην ξεχνάμε, ότι στην σύζυγο του καθηγητή Σαββίδη, την Λένα Σαββίδη, αδερφή του Χρήστου Λαμπράκη, ανήκει και ο σημαντικός εκδοτικός οίκος Ερμής, και οι πολύτιμες ακόμα και σήμερα εκδόσεις του. Πληροφοριακά αναφέρω ότι, η Λένα Σαββίδη, βοηθούσε πρακτικά-χρηματικά-τον συχωρεμένο ποιητή και φιλόλογο Σταύρο Βαβούρη, του οποίου αγόρασε και το έργο. Υπήρξαν συμφοιτητές στο Πανεπιστήμιο, όπως μου είχε πει ο Σταύρος Βαβούρης, και διατηρούσαν πολύ καλές φιλικές σχέσεις όλα αυτά τα χρόνια, είχα μιλήσει τηλεφωνικώς μαζί της, για θέματα εκδοτικά του ποιητή Σταύρου Βαβούρη από το μικρό και στενό κελί που έμενε ο ποιητής στην οδό Ακομινάτου. Ας είναι ελαφρύ το Αττικό χώμα που σκεπάζει και τους δύο.

Το περιοδικό, απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό, από αυτό της λογοτεχνίας, αφουγκράζεται τις νέες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες και τα πρόσωπά που βρίσκονται στην επικαιρότητα αυτήν την χρονική περίοδο και τα παρουσιάζει στο ελληνικό κοινό, κάνοντας την αναγκαία θεματική επιλογή που θεωρεί ότι εκφράζει την εποχή του. Εκτός από τα κείμενα και τις κριτικές, δίνονται και άλλες χρηστικές σύντομες πληροφορίες, για τις νέες εκδόσεις, τα νέα κινηματογραφικά έργα, τις θεατρικές παραστάσεις κ. ά. λ. Στα πλούσια εξώφυλλά του, συναντά κανείς πρόσωπα της σύγχρονης γυναικείας και αντρικής επικαιρότητας. Με τα περιοδικά αυτά, αλλάζει θα σημειώναμε, ή δημιουργείται το νέο ελληνικό life style, περιοδικών με διευρυμένο κοινό, νεανικό κυρίως, που τα καλλιτεχνικά του ενδιαφέροντα αγγίζουν πολλούς τομείς της τέχνης, πέραν της λογοτεχνίας.

Καταγράφω εδώ, τα τεύχη που έχουν διασωθεί στην δική μου βιβλιοθήκη.           

Τεύχος 2/Χριστούγεννα 1991

Εξώφυλλο: Δημήτρης Παπαϊωάννου

Σελίδες 114, δραχμές 600

-Μανόλης Σαββίδης, ΠΛΙΝΘΟΙ ΚΑΙ ΚΕΡΑΜΟΙ

Ως μη ελέφας

Το ουσιαστικό πρόβλημα που αντιμετώπισε το πρώτο τεύχος του ΙΣΤΟΥ ήταν η ταυτότητά του. Όχι τόσο η διαμόρφωσή της(αυτή ήταν προ πολλού διαμορφωμένη), όσο η διατύπωσή της. Πολλοί αναγνώστες, κυρίως νέοι, είχαν δυσκολία να καταλάβουν τι σόι περιοδικό είναι ο ΙΣΤΟΣ.

     Το περιοδικό μας δεν είναι κάτι το καινούργιο, δεν ανοίγει νέους δρόμους στην ενημέρωση και δεν φέρνει καμιά επανάσταση στον περιοδικό τύπο(η πρωτοτυπία λέει ο ποιητής, είναι μια νεανική διασκέδαση που πρέπει κάποτε να μείνει πίσω!)Το είδος του περιοδικού ποικίλης ύλης για πολιτισμένους ανθρώπους είναι κάτι που υπήρχε στη χώρα μας και εξέλιπε-αν και στην αλλοδαπή ανθεί και θάλλει.

     Παρά το γεγονός ότι η διαφημιστική μας προβολή ήταν μάλλον διακριτική για τα σημερινά δεδομένα, και παρά τα όποια εννοιολογικά προβλήματα της ταυτότητας, η υποδοχή που μας επεφύλαξαν οι αναγνώστες ήταν συγκινητική. Αν υπήρχαν συνεργάτες που αναρωτιόντουσαν αν άξιζε τον κόπο, τώρα ξέρουν την απάντηση.

     Οι ποικίλες και πολλαπλές διαφωνίες και υποδείξεις που δεχόμαστε πανταχόθεν μας δείχνουν ότι κάτι έχουμε πετύχει. Είναι απολύτως φυσιολογικό να προσπαθούν μερικοί άνθρωποι να φέρουν το περιοδικό στα μέτρα τους, όσο είναι ακόμα νωρίς, αντί να προσαρμοστούν αυτοί στα μέτρα του ΙΣΤΟΥ. Είναι επίσης φυσιολογικό να απορρίπτουμε εμείς ως ύποπτη την κριτική που προσπαθεί να μας κάνει να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.

     Έχουμε ακούσει πια τα πάντα γύρω από τον ΙΣΤΟ. Η καλόπιστη κριτική είναι σπουδαία υπόθεση μας έδειξε και μας έμαθε πολλά και για τους κρίνοντες και για τους κρινόμενους, και να είστε σίγουροι ότι κάθε τεύχος θα είναι το καλύτερο. Διότι αν μπορούσαμε με την πρώτη να πετύχουμε όλα τα πράγματα που θέλαμε να κάνουμε, δεν θα δουλεύαμε σε περιοδικό, θα εμφανιζόμασταν σε τσίρκο.

Μπορεί και ως ελέφαντες…

ΜΑΝΟΛΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ

Συνεργάζονται οι εξής:

Σωτήρης Αγάπιος, Ιστορίη

Γιώργος Ανδρέου, Οι τραγουδιστές παρόντες, το τραγούδι απόν

Νίκος Δήμου, Neuf ans plus tard (επιστολή, σχετικά με το σχόλιο του Χρ. Βακαλόπουλου, για την διαφημιστική πορεία του Ν. Δήμου)

Μαρίνα Κατσιώτη, Μουσικές καρέκλες

Άννα Μιχοπούλου, Βασιλείς της μοναξιάς

Φαίδων Παπαδόπουλος, Ανεβασμένο σε βλέπω, Δημητράκη

Μαρίνα Παππά, Μήτσου εγκώμιον

Ανδρέας Ρικάκης, Και αυτό…

Στέφανος Τζανάκης, Εθνική στρατηγική

Σώτη Τριανταφύλλου, Πρότυπον ξενοφοβίας

(στο πολιτικό κείμενο-περί μεταναστών και μετανάστευσης- της πολύ καλή συγγραφέως Σώτης Τριανταφύλλου προηγείται ένα καίριο μότο του Αμερικανού συγγραφέα Gore Vidale, από το περιοδικό Esquire, 1970)

Ανδρέας Τύρου, Κονκισταδόρ

Γιάννης Χαραλαμπίδης, Μια απαραίτητη διευκρίνιση

(αναφέρονται μεταξύ άλλων: ως υπογράφων τη στήλη της κριτικής της λογοτεχνίας του ΙΣΤΟΥ, αισθάνομαι υποχρεωμένος να εντοπίσω δύο βασικά σφάλματα της διόρθωσης ή του τυπογραφείου, σχετικά με την κριτική μου του βιβλίου του Αλέξη Πανσέληνου Βραδιές Μπαλέτου, που δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού, τα οποία αλλοιώνουν σημαντικά τις προθέσεις μου…)

Τα καταπληκτικά και γεμάτα σαρκαστικό χιούμορ σκίτσα, που δημοσιεύονται σε ορισμένες σελίδες του περιοδικού, είναι του «παιδαγωγού» και αειθαλούς σκιτσογράφου Κώστα Μητρόπουλου, που πέρσι, εξέδωσε ένα εκπληκτικό Λεύκωμα με γελοιογραφίες του. Αστείρευτη πηγή χιούμορ, πολιτικού και κοινωνικού σχολιασμού.

-Ο ποιητής Μίμης Σουλιώτης, «ανοίγει» τον κύριο κορμό του τεύχους, μετά τα σχόλια, δημοσιεύοντας την ενδιαφέρουσα ανταπόκριση «Επάνοδος από την Ελλάδα»-Ξενάγηση στο Πρώτο Διεθνές Συμπόσιο για τον Καβάφη, που έγινε φέτος τον Οκτώβριο στην Αίγυπτο. Ένα χρήσιμο κείμενο για τους απανταχού Καβαφιστές, εμπλουτισμένο με επίσης ενδιαφέρουσες φωτογραφίες.

- Σε μετάφραση Τάκη Κιρκή, δημοσιεύεται το πολιτικό κείμενο του “Artemy Troitsky, για το στρατιωτικό πραξικόπημα 1991, στην πρώην Σοβιετική Ένωση, «Τρεις μέρες στα οδοφράγματα».

Ο Artemy Troitsky, είναι υπεύθυνος ρεπερτορίου στη Ρωσσική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση, με δύο βιβλία για το Σοβιετικό Ροκ στο ενεργητικό του. Στις 19 Αυγούστου, όπως γράφει στο Rolling Stone, ξύπνησε κάπως απότομα…

-Σε μετάφραση και πάλι του Τάκη Κιρκή, δημοσιεύεται το Πορτραίτο «Μεγάλε!» του αυστριακού ηθοποιού και πολιτικού Arnold Schwarzenegger, από τον Bill Zehme.

- Σε διάφορες σελίδες του περιοδικού, δημοσιεύεται «Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ», σκίτσα του Gary Larson.

- Ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος, στις Μουσικές σελίδες του περιοδικού γράφει το «Ίσως φταίει η τζαζ»

- Ο Μάνος Σιφονιός, υπογράφει το κείμενο για τα MEDIA, «Ίδια Γεύση;»

- Τα διήγημα «Ο δρόμος της Τσίχλας» που ακολουθεί είναι του πεζογράφου Χρήστου Χαρτοματσίδη.

- Ο Κύπριος ποιητής Κυριάκος Χαραλαμπίδης παρουσιάζεται με το ποίημα ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΑΝΑΚΑΡΙΑ (Λεπτομέρεια)

Μικρός Χριστός απόλυτα δεμένος

με τ’ ουρανού το σύνορο

με μάτια

κλεμμένα απ’ ένα τάφο αιγυπτιακό

κρατώντας λίθο σμαραγδή

με τόλμη και φρεσκάδα σβήνει το μισό

του χέρι, σβήνει λίγο φωτοστέφανο

κι απ’ το μαντύα του σκορπάει ψηφίδες….

-Ο Ροδίτης φωτογράφος Γιάννης Μπουράκης, φωτογραφίζει την Αθήνα, σελίδες 71-76. Ωραία, ασπρόμαυρα ρεαλιστικά στιγμιότυπα της Αθηναϊκής ζωής και του χώρου.

-Ο πάντα παρών σε παρόμοια θέματα, ακτιβιστής δημοσιογράφος και κειμενογράφος Γρηγόρης Βαλλιανάτος, υπογράφει το αξιόλογο κείμενο «Ο Έρωτας στα χρόνια της πανούκλας»-Ομοφυλοφιλία.

Πριν από δέκα χρόνια το AIDS ήταν άγνωστο, στα μαζικά μέσα επικοινωνίας δεν γινόταν συζήτηση για την ομοφυλοφιλία, το περιοδικό ΑΜΦΙ ήταν το μόνο έντυπο που τολμούσε να ασχοληθεί με το θέμα και τα ερωτικά video ήταν μια φαντασίωση. Η πρόβλεψη του μέλλοντος ήταν πάντα δύσκολη, και είναι βέβαιο ότι αν είχε επιχειρηθεί κάτι τέτοιο δέκα χρόνια πριν, λίγα απ’ όσα έγιναν θα μπορούσαν να είχαν περιγραφεί. Είναι όμως μια πρόκληση και σαν τέτοια έχει νόημα να προσεγγισθεί στις αρχές της δεκαετίες μας….

-Ο Τάσος Μπούρας, υπογράφει τις Αθλητικές σελίδες.

- Η Κλημεντίνη Βουνελάκη, στις σελίδες του περιοδικού για τον Χορό, γράφει το ενδιαφέρον και προσεγμένο κείμενο για τα «Μπαλλέττα BOLSHOI». Το γνωστότερο χορευτικό συγκρότημα του κόσμου περνάει σήμερα τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του.

Οι λάτρεις της χορευτικής τέχνης-ελληνικής και παγκόσμιας-είχαν την χαρά και την τύχη,-μετά την μεταπολίτευση-να απολαύσουν αν θυμάμαι καλά, πάνω από επτά φορές τα Μπαλέτα Μπολσόϊ στο ΗΡΩΔΕΙΟ, με τους εξαίρετους συντελεστές των. Αλλά και τα χρήσιμα κείμενα που δημοσιεύονταν στα γνωστά προγράμματα του Φεστιβάλ Αθηνών.

-Στις τελευταίες σελίδες του περιοδικού, σ.91-114 υπάρχουν στα τεύχη του ΙΣΤΟΥ, η Κριτική Τεχνών. Με κείμενα για τον Κινηματογράφο, την Λογοτεχνία, το Θέατρο, τον Αθλητισμό, τα Εικαστικά, την Μουσική το Design.

-Ο κινηματογραφικός κριτικός Ανδρέας Τύρος γράφει για «Το άλμα προς την ουτοπία».

-Η Μαρία Αθανασοπούλου στις σελίδες λογοτεχνίας, υπογράφει το κείμενο «Οι νέοι ηθογράφοι», ένα εκτενές κείμενο για το πεζογράφημα του πρόωρα χαμένου Χρήστου Βακαλόπουλου, Η Γραμμή του Ορίζοντα, Εστία 1991.

-Ο πανεπιστημιακός και συγγραφέας Μιχάλης Κοπιδάκης, γράφει το κείμενο «Ο καναπές της Πηνελόπης»

-Η Μυρτώ Παπαδοπούλου, γράφει την θεατρική κριτική- «Μια ανολοκλήρωτη «Επίσκεψη»- για το θεατρικό έργο Η Επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας του Friedrich Durrenmatt(1921-1990), στο Θέατρο «Ιλίσια», από τον θίασο της ηθοποιού Νόνικας Γαληνέας.

Οι παλαιότερες θεατρόφιλες γενεές, είχαν την τύχη να απολαύσουν την μεγάλη μας τραγωδό, Πειραιώτισσα Κατίνα Παξινού, στον ομώνυμο ρόλο το 1964, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία της ελληνικής παραστασιογραφίας. Η δική μου γενιά, απόλαυσε το έργο του Ελβετού δραματουργού το 1980 με την Αντιγόνη Βαλάκου, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου από το ΚΘΒΕ.

-Ο Τάκης Μαυρωτάς, υπογράφει το εικαστικό κείμενο «Θερμή και ψυχρή…»

Η Ψυχρή Transavanguardia-ένα από τα νεότερα ρεύματα της σύγχρονης τέχνης-παρουσιάζει, εδώ και πέντε περίπου χρόνια, την ιδεολογική και αισθητική της άποψη, διεκδικώντας έτσι την θέση της στην διεθνή εικαστική πραγματικότητα…

-Η Μαρία Μαρκουλή, γράφει το «Ποιο είναι το καινούργιο;» στις σελίδες της Μουσικής. Και για το Design, γράφει οΧρήστος Διάφας.

-Οι ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ, κλείνουν το τεύχος

     Στην προ-τελευταία σελίδα, 113, αναφέρονται τα εξής:

ΙΣΤΟΣ, Πλατεία Αιγύπτου 1 Αθήνα

Διευθυντής, Μανόλης Σαββίδης

Αισθητική Επιμέλεια, Δημήτρης Παπαϊωάννου

Επιμέλεια Ύλης: Μαρία Κασίδη/Ελένη Μπούρα/Φαίδων Παπαδόπουλος/ Μικέλα Χαρτουλάρη

Ακολουθούν θεματικά οι συνεργάτες του τεύχους. Σε κάθε τεύχος αλλάζουν-και είναι φυσικό-τα πρόσωπα των συνεργατών. Η τιμή του παραμένει η ίδια,(600 δραχμές) καθώς και οι σελίδες του.

Τεύχος 3/Φεβρουάριος 1992,

εξώφυλλο: Γιάννης Θεοδωρόπουλος

-Στις σελίδες Πλίνθοι και κέραμοι, ανάμεσα στα άλλα, ενδιαφέρον παρουσιάζει και το κείμενο «Οι νεορομαντικοί των 45 χιλιοστών» του συγγραφέα Άρη Σφακιανάκη.

-Στις σελίδες περί πολιτικής, ο Δημήτρης Κ. Ψυχογιός υπογράφει το κείμενο «Οι-ισμοί ποτέ δεν πεθαίνουν».

-Η βιογράφος της γνωστής ρεμπέτισσας τραγουδίστριας Σωτηρίας Μπέλλου, Σοφία Αδαμίδου, παρουσιάζει την «Γυναίκα της Ελλάδας» Νίκη Γουλανδρή. 
Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της οικογένειας Γουλανδρή, στην Κηφισιά, είναι από τους πιο ενδιαφέροντες πολιτιστικούς χώρους που οφείλουν να επισκέπτονται οι Έλληνες τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο.

- Για τον πόλεμο του Κόλπου, την γνωστή πολεμική επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου» που μας είχε καθηλώσει όλους μας, μπροστά στους δέκτες των τηλεοράσεών μας, υπάρχει το άρθρο του Christopher Dickey, «Αναζητώντας εύκολες νίκες», σε μετάφραση Τάκη Κιρκή.

Ένα καθαρά πολιτικό κείμενο, που μας υπενθυμίζει τα πολιτικά και στρατιωτικά λάθη των μεγάλων δυνάμεων απέναντι σε κράτη της μέσης ανατολής, μια και δεν αποδείχθηκε-αργότερα-ότι το Ιράκ, διέθετε πυρηνική βόμβα, όπως επέμεναν οι Άγγλοι πολιτικοί ηγέτες της εποχής εκείνης και άσπονδοι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Καταστράφηκε μια χώρα, διαμελίστηκαν περιοχές, και έκτοτε επικρατεί μια διαρκή πολεμική ανάφλεξη στην περιοχή. Ενώ παραμένει άλυτο, τόσο το Παλαιστινιακό, όσο και το Κυπριακό.

-Η Λία Τσάκωνα, υπογράφει το κείμενο για την «ΘΕΟΦΑΝΩ», την βυζαντινή πριγκίπισσα στον θρόνο της Γερμανίας. Με την ευκαιρία ενός Διεθνούς Συμποσίουτης Εταιρείας των Μεσαιωνολόγων, στο οποίο εξετάζονται πολλές πτυχές του 10^ου και 11 αιώνα.

Αν εξαιρέσουμε το αμιγώς παραδοσιακό ιστορικό περιοδικό «Εικονογραφημένη Ιστορία», τον «Βυζαντινό Δόμο» και το περιοδικό «Ιστορικά», από όσο γνωρίζω, δεν δημοσιεύονται κείμενα και μελέτες σε ποικίλης ύλης περιοδικά, που αφορούν την Βυζαντινή περίοδο, εκτός αν αφορά την περίοδο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης.

-Ο Μανόλης Σαββίδης, μεταφράζει το αυτοβιογραφικό κείμενο του αμερικανού συγγραφέα F. Scott Fitzgerald, “The Crack-Up” «Το σπάσιμο» που δημοσίευσε ο Αμερικανός μυθιστοριογράφος το 1936 στο περιοδικό Esquire.

-Η νέα σε ηλικία δημοσιογράφος και συγγραφέας Μανίνα Ζουμπουλάκη, δημοσιεύει το μακροσκελές διήγημα «Κενά Μνήμης»-Pathological.

-Ο ποιητής Δημήτρης Χουλιαράκης, δημοσιεύει το ποίημα 
ΕΛΠΗΝΟΡΕΣ

Άμοιροι κι άβουλοι νωθροί παθητικοί

ίδιοι Ελπήνορες θα πορευτούμε στη ζωή

δίχως να δώσουμε δίχως να πάρουμε

δίχως ν’ αναλωθούμε άσκοπα κι άσκεφτα

τις μέρες μας θα σέρνουμε βουβοί

ως τη στερνή πνοή μας

άπραγοι θα ζούμε.

Στο ξόδι μας φίλοι ελάχιστοι

θα ‘ρθουνε παγωμένοι σκυθρωποί

έτσι όπως ζήσαν φύγανε

θα πούνε.

-Ο Θεσσαλονικιός φωτογράφος Πάρις Πετρίδης μας δίνει το προσωπικό του ασπρόμαυρο φωτογραφικό οδοιπορικό, σε τοπία και πρόσωπα, του εσωτερικού και του εξωτερικού.

-Η Λίζα Καζαντζάκη, γράφει το κείμενο «Αλλοδαποί Μετανάστες».

Ας μην ξεχνάμε, ότι την περίοδο εκείνη, άνοιξαν τα σύνορα με την γείτονα χώρα Αλβανία, και πολλοί κάτοικοι αυτής της χώρας πέρασαν τα σύνορα και ήρθαν στην χώρα μας που σταδιοδρόμησαν επαγγελματικά και αναζωογόνησαν την ελληνική οικονομία.

Ακολουθούν οι σελίδες Κρητική Τεχνών.

-Ο Ανδρέας Τύρου γράφει «Το φάντασμα τρέχει δυτικά» μια κινηματογραφική παρουσίαση του έργου Urga-Η γη του έρωτα, του Νικήτα Μιχαλκώφ.

-Ο Γιάννης Χαραλαμπίδης γράφει την βιβλιοκριτική για το γνωστό έργο του πεζογράφου, ποιητή και μεταφραστή Τάσου Ρούσσου, «Τα χειρόγραφα του Μανουέλ Σαλίνας», εκδόσεις Εστία 1987 και «Ο τελευταίος της συντεχνίας», εκδόσεις Καστανιώτη 1991

-Η Μυρτώ Παπαδοπούλου γράφει τις θεατρικές κριτικές «Η πλήξη και η μαγεία του έρωτα» παρουσιάζει τα έργα «Γάμος στην Υψηλή Κοινωνία» στο θέατρο Βρετάνια με την ηθοποιό Μιμή Ντενίση, και το έργο «Άμπρακατάμπρα» στο θέατρο Διονύσια με την ηθοποιό Κάτια Δανδουλάκη του συγγραφέα John van Druten.

-Ο συγγραφέας Χρήστος Βακαλόπουλος, στις σελίδες της Μουσικής γράφει το «Κολύμπι σε βαθειά νερά». Ενώ ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος το Sic Transit.

-Ο δημοσιογράφος Γιάννης Κ. Πρετεντέρης στις σελίδες των Αθλητικών γράφει το «Ευτυχώς επτωχεύσαμε!»

-Ο Ανδρέας Ρικάκης, στις σελίδες χορού γράφει «Τα επικίνδυνα παιχνίδια της μνήμης»

-Ο Τάκης Μαυρωτάς, γράφει για τον «Μυστικό κόσμο του Θόδωρου Μανωλίδη» στις σελίδες των εικαστικών.

-Η ποιήτρια Αθηνά Παπαδάκη, δημοσιεύει το ποίημα

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΒΙΤΡΙΝΑΣ

Τι απεργία χαράς τα πολυκαιρισμένα υφάσματα

σε ράφια σκόνης

Κρατούν αιχμάλωτο ένα ρακοσυλλέκτη ημίλευκο,

λες και είναι αυτός που έβαλε σε κίνδυνο τη λάμψη.

Τεύχος 5/Πάσχα 1992

Το περιοδικό πάντοτε ανοίγει με τους «ΠΛΙΝΘΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΡΑΜΟΥΣ» του εκδότη Μανόλη Σαββίδη, στο παρόν τεύχος δημοσιεύεται το,

μονοσέλιδο σχόλιο «Η μαγεία του κινηματογράφου».

-Ο Σωτήρης Αγάπιος, υπογράφει την Ανοικτή επιστολή προς τον Υπουργό Δημοσίας Τάξεως.

-Μεταξύ άλλων, στους σχολιασμούς των πρώτων σελίδων ξεχωρίζει το κείμενο του George Steiner, «Το χρυσό αγόρι», μια βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου του Peter Green, που επανακυκλοφόρησε την χρονιά αυτή.

Άραγε, θα βρεθεί ποτέ ο τάφος του μεγάλου στρατηλάτη; Ή ευτυχώς θα παραμείνει στον χώρο του μύθου, διατηρώντας την αίγλη του. Πάντως ο ντόρος με την αρχαιολόγο κυρία Σουβαλτζή που θεωρούσε ότι ο τάφος βρίσκεται στην Αίγυπτο, και το ψηφιδωτό της Αμφίπολης δεν στάθηκαν οι πηγές της λύσης.

-Η Σώτη Τριανταφύλλου, υπογράφει το κείμενο «Για τη χάρτινη «Διανόηση»».

Και σε μια εποχή χύδην μεταμοντέρνα, η συγγραφέας ρίχνει τις δικές της μπηχτές για γνωστά και προβεβλημένα πνευματικά πρόσωπα του δημόσιου βίου.

-Ο ΙΣΤΟΣ, στις σελίδες για τα Media, δημοσιεύει το κείμενο «Ποιος φοβάται τη Λιάνα Κανέλλη;».

Κάποτε αγόραζα το περιοδικό, της με μεγάλη παιδεία δημοσιογράφου, εκφωνήτριας και νυν βουλευτού του ΚΚΕ.

Ας μου επιτραπεί μόνο χαριτολογώντας, πεταχτοχαρούμενα, ότι η κυρία Κανέλλη, δεν αφήνει κανέναν να μιλήσει, όσους έχουν την ατυχία να παρευρίσκονται στα διάφορα πάνελ στην τηλεόραση, μαζί της. Πως καταφέρνει να συνδυάζει τέτοιες πολιτικές αναλύσεις, με τις συντηρητικές ιδέες και αρχές του κόμματος που εκπροσωπεί, μόνο μια θηλυκή πρίζα μπορεί να το γνωρίζει, για να θυμηθούμε και μια παλαιά της συνέντευξη.

-Ο Τάκης Μαυρωτάς, μιλά για τον «Ελληνικό Επεκτατισμό». Μια ομαδική έκθεση Ελλήνων καλλιτεχνών ξεκινά από τη Μαδρίτη  για να παρουσιάσει στην Ευρώπη το σύγχρονο πολιτιστικό μας πρόσωπο.

-Ακολουθεί το αφιέρωμα «Εθνική Επέτειος» για την δικτατορία της 21^ης Απριλίου. Γράφουν: Ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος, το «Η 21 Απριλίου κι Εγώ». Ο καθηγητής και συγγραφέας Γιώργος Π. Σαββίδης, το κείμενο «Η 21 Απριλίου κι Εσύ». Ο Δημήτρης Κ. Ψυχογιός, γράφει το κείμενο «Η 21 Απριλίου κι Αυτή». Ο συγγραφέας Χρήστος Βακαλόπουλος, το «Η 21 Απριλίου κι Εμείς», η Βυζαντινολόγος ιστορικός Ελένη Γλύκατζη-Ahrweiler, το «Η 21 Απριλίου κι Εσείς» και η Λορέττα Σταματίου, το «Η 21 Απριλίου κι Αυτοί».

-Ο ερευνητής και συγγραφέας Άλκης Αγγέλου, γράφει το (Κείμενο αναγνώσιμο κυρίως από αποφοίτους του παλαιού Βαρβακείου), «ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ».

-Ο πρόωρα χαμένος σκηνοθέτης Αλέξης Μπίστικας, μακάρι να παιχτεί στην δημόσια κινηματογραφόφιλη τηλεόραση η ταινία του «Γραβάτα» με τον Σταύρο Ζαλμά, και την ωραία φωνή της τραγουδίστριας Κατερίνας Κούκα, υπογράφει το διήγημα «Τρεις ιστορίες».

-Ο Ε. Δ. Βερναρδάκης, δημοσιεύει το ποίημα

«ΔΕΛΦΟΙ»

Με βήμα αργό βαδίζει η μέρα

Λευκό κρατά στο χέρι φως, και προχωρεί

Φωτίζοντας

Τη θάλασσα

Τα ελαιόδενδρα.

Τη μνήμη…

Ο Ηρακλειώτης φωτογράφος Δημήτρης Καρπούζης, μας ξεναγεί στον δικό του κόσμο των ασπρόμαυρων φωτογραφιών.

-Το κείμενο της Sara Terry, σε μετάφραση του Τάκη Κιρκή, «Αμαρτίες αναμάρτητων», δημοσιεύεται στις επόμενες σελίδες. Ένα δυνατό κείμενο για την σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών στην Αμερική.

-Ακολουθούν οι κινηματογραφικές κριτικές του Τύρου,

-η βιβλιοκριτική του Γιάννη Χαραλαμπίδη για το βιβλίο του Νίκου Χουλιάρα, «Η μέσα βροχή» από τις εκδόσεις Νεφέλη 1991

-Η Κλημεντίνη Βουνελάκη με το κείμενο για την τέχνη του χορού, «Κοντύτερος του Baryshnikov, ψηλότερος του Maradona»

-Ο Νίκος Χολέβας υπογράφει τις αρχιτεκτονικές Ψηφίδες.

-Ο δημοσιογράφος Γιάννης Κ. Πρετεντέρης, το «Ο θρίαμβος της ήττας» στις αθλητικές σελίδες.

-Στις θεατρικές σελίδες, η βιβλιοκριτικός της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Η Εποχή» αλλά και άλλων εντύπων, Μαρή Θεοδοσοπούλου, γράφει το κείμενο «Στην επικράτεια του Μεφιστοφελή», ενώ η Μυρτώ Παπαδοπούλου υπογράφει το θεατρικό κείμενο «Δούλες για μεγάλες θεατρίνες» του Ζαν Ζενέ.

-Τέλος, η Κυβέλη Ζαχαρίου, μας μιλά για τον εικαστικό κόσμο της Ηώς Αγγελή.

Τεύχος 6/Ιούνιος 1992

Στο έκτο αυτό τεύχος ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων, το κείμενο για «ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ»-Στον πόλεμο κατά του AIDS, μερικές από τις σκληρότερες μάχες δεν δίνονται σε νοσοκομεία ή σε εργαστήρια- δίδονται στο σπίτι, του John Colapinto, σε μετάφραση Τάκη Κιρκή.

-Σε εισαγωγή και μετάφραση της Μαρίας Ηλιού, δημοσιεύεται το κινηματογραφικό σενάριο της υπερρεαλιστικής ταινίας «Ταξίδι στο φεγγάρι» του Ισπανού δραματουργού και ποιητή Federico Garcia Lorca.

-Η ποιήτρια Γεωργία Τριανταφυλλίδου, δημοσιεύει το ποίημα ΚΥΝΙΚΟ

-Στις σελίδες για τον Ελληνισμό, δημοσιεύονται «ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», του Αθανασίου Σουλιώτου- Νικολαϊδου.

-Η σκηνοθέτης, (του οργασμού της αγελάδας), Όλγα Μαλέα, παρουσιάζει το πορτραίτο της συγγραφέως Μαργαρίτας Καραπάνου, της κόρης της συγγραφέως Μαργαρίτας Λυμπεράκης, «Μ’ αγαπάς;».

 Σε παλαιότερα κείμενά μου, έχω αναφερθεί στην γνωριμία μου, με την σημαντική συγγραφέα Μαργαρίτα Λυμπεράκη, και τις θεατρικές παραστάσεις που είχαμε παρακολουθήσει μαζί, με την συντροφιά του κυρού συγγραφέα Κώστα Ταχτσή, της πεζογράφου Καίης Τσιτσέλης και άλλων διανοουμένων της εποχής εκείνης. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα της Μαργαρίτας Καραπάνου, είναι το συγκλονιστικό «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος», μικρές ιστορίες, γεμάτες ερωτισμό, παιδική βία και σεξουαλικό κοχλασμό. Με το βιβλίο της «Υπνοβάτης» είχα την γνωστή περιπέτεια με το περιοδικό που συνεργαζόμουν τότε.

-Ο πεζογράφος Ηλίας Κουτσούκος, υπογράφει το διήγημα «Μετέωρος Νόμος Βαρύτητας»

-Η Hydra Pardos, που γεννήθηκε στην Φιλαδέλφεια το 1965, μας δίνει το δικό της φωτογραφικό πορτραίτο.

-Ο Γιάννης Χαραλαμπίδης γράφει κριτική βιβλίου για το πεζογράφημα του Τηλέμαχου Κώτσια, «Περιστατικό τα μεσάνυχτα», εκδ. Κέδρος 1991

-Για τον Μουσικό κύκλο Μότσαρτ γράφει ο Παύλος Αγιαννίδης.

-Η Μυρτώ Παπαδοπούλου υπογράφει την θεατρική κριτική για το έργο του Αμερικανού θεατρικού δραματουργού Tennessee Williams, “Summer and Smoke”, το 1948. Το, «Καλοκαίρι και Καταχνιά», που ανεβάστηκε από τη Σύγχρονη Θεατρική Σκηνή της Κατερίνας Μαραγκού στο θέατρο Αθηνών.

Τραυματισμένες οι γυναικείες υπάρξεις του Τέννεση Ουίλλιαμς, φεγγαροίσκιωτες και μάλλον στερημένες ερωτικά. Χαμένες μέσα σε μια αχλή απραγματοποίητων καταστάσεων και άσχημων οικογενειακών εμπειριών. Γυναίκες εξαρτημένες από τα αρρωστημένα όνειρά τους, πληθωρικά στεγνές, μέσα στα πολλά αδιέξοδά τους. Ηρωίδες μιας ζωής άδοξης και μουντής. Άνδρες ομοφυλόφιλοι μέσα στο μπρούτο και σκληρό παρουσιαστικό τους, που πελαγοδρομούν ανάμεσα στον αντρικό τους ευνουχισμό από την δυναστική μητρική παρουσία, και την σεξουαλική απόρριψη των θηλυκών προσώπων που επιλέγουν να συμβιώσουν. Μοιραίες τραγικές ψυχές-γυναικείες και αντρικές- που βασανίζονται διαρκώς από εφιάλτες και αυτοβασανίζονται από ανεκπλήρωτες επιθυμίες.

-Η Κυβέλη Ζαχαρίου παρουσιάζει την έκθεση της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών.

Είχα παρακολουθήσει την πολύ ενδιαφέρουσα αυτή έκθεση, μου άρεσε η πάλη της με το ξύλο, η μορφοποίηση χαρακτήρων πάνω στους κορμούς δέντρων, πρόσωπα που διακρίνονται μέσα στις σχισμάδες των ξύλων, στους ρόζους και τις γραμμές που η ίδια η ζεστασιά της ξύλινης επιφάνειας φανερώνει, σώματα και υπάρξεις μετέωρες και συναισθηματικά φορτισμένες, γυμνά από κάθε τραχύτητα. Μόνο ίσως η ζεστή σκληράδα του ξύλου, μένει στην μνήμη μετά από τόσα χρόνια, αυτή η αίσθηση της ανθρώπινης φύσης που βρίσκεται σταυρωμένη σε κάθε ίνα του ξύλου. Στην ίδια εικαστική στήλη, παρουσιάζεται και η γλυπτική έκθεση του Ραϋμόνδου, «Άγγελοι».

-Ο Τάσος Μαυρωτάς γράφει το «Φωτοτυπίας υπέρβασις», και,

-Η Κλημεντίνη Βουνελάκη, για το μετέωρο βήμα του χορού, «Οι Fauves επί σκηνής»

Τεύχος 7-8/8,9,1992 (διπλό τεύχος)

-Η Λήδα Καζαντζάκη, υπογράφει το κείμενο «Διαρκής απουσία», μια παρουσία για το τρομερό παιδί του Γερμανικού κινηματογράφου-πού χάθηκε πολύ νέος- Rainer Werner Fassbinder 31/5/1945-10/6/1982. Του ηθοποιού, σκηνοθέτη, σεναριογράφου στο θέατρο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο.

Παλαιότερα, παίζονταν πολλά του έργα στις κινηματογραφικές αίθουσες, και ανεβάζονταν ορισμένες θεατρικές του διασκευές. Χάθηκε τόσο πρόωρα, υπήρξε ένα πολύ παραγωγικό άτομο της έβδομης τέχνης.

-Η Μαρία Σταθοπούλου, γράφει το κείμενο «Μικρός Ερωτικός».

-Για το Reichstag, γράφει ο Περικλής Ταστσίδης.

-Η Σώτη Τριανταφύλλου, μας μιλά για την παρουσία του σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα.

-Ο ποιητής Μίμης Σουλιώτης, γράφει το «Μακεδονολάτρες και Μακεδονομάχοι». Τι σημαίνει Μακεδών, και τι Έλλην;

-Ο Μάνος Σιφονιός, γράφει στις σελίδες της Λογοτεχνίας, το «Τρεις και μία συγγραφείς». Πως γράφουν οι συγγραφείς.

Και από το μότο του Νοστράδαμου,

Καθισμένος μόνος τη νύχτα για μυστική μελέτη/Εκείνο είναι τοποθετημένο πάνω στον χάλκινο τρίποδα/Μια αμυδρή φλόγα που εμφανίζεται από το κενό/Κάνει πετυχημένο εκείνο που δεν πρέπει να γίνει μάταια πιστευτό.

-Η Έλενα Λαναρά, μεταφράζει το κείμενο «Μονολογώντας Μεσοπέλαγα» του Ernest Hemingway. Υπάρχει και το κείμενο για τον συγγραφέα του Hunter S. Thompson, «Ο Σημαίνων Λόγος», σε μετάφραση Βανέσσας Λάππα.

Αξεπέραστο το έργο του, Ο Γέρος και η Θάλασσα, το διαβάσαμε από τις εκδόσεις Ζαχαρόπουλος.

-Η Σοφία Αδαμίδου, γράφει το κείμενο «Η ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ». Η Τέχνη της κωλυσιεργίας είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένη στη χώρα μας. Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης είναι ένα από τα θύματά της.

-Υπάρχει το κείμενο για την GREENPEACE

-Το κείμενο της Δέσποινας Δασενάκη, για τον γιο του ανέμου, ιστιοπλόο Νίκο Κακλαμανάκη.

-Έναν απολογισμό των δεκαπέντε χρόνων από την εμφάνιση του punk, με τίτλο “Sex and Drugs and Rock and Roll”, υπογράφουν ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος, η Μαρία Μαρκουλή και ο Φαίδων Παπαδόπουλος. Στο εισαγωγικό κείμενο του Μανόλη Σαββίδη, προηγείται ένας στίχος του ποιητή της γενιάς του 1970 Λεφτέρη Πούλιου, από την συλλογή «Κέντρισμα»(1977).

Χαρωπό πλήθος άγγελοι των ντισκοτέκ πάνε «ψηλά»

Χαπάκηδες, κορίτσια της νύχτας αναζητάνε την αληθινή τους στιγμή.

-Ο Πειραιώτης συγγραφέας Νίκος Πλατής, δημοσιεύει αποσπάσματα από το BLACK OUT, ή Το Μαύρο λεξικό (αποσπάσματα)

-Ο φωτογράφος Γιάννης Θεοδωρόπουλος(Αθήνα 1962-), μας ξεναγεί στις φωτογραφικές του περιπέτειες από τη Σκύρο.

-Ο Ι. Κ. Πρετεντέρης γράφει στις σελίδες «Διπλωματία» το κείμενο «Ξετυλίγοντας το κουβάρι»

-Ο ποιητής και μεταφραστής Γιάννης Υφαντής, δημοσιεύει το ποίημα Ο ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ

Ανάσκελα γυμνός στην αμμουδιά/Ψηλοί γρανίτες κατακόρυφα/μπροστά μου, πίσω, αριστερά./Θα ‘μαι στο θεϊκό μου τάφο συλλογίζομαι….

-Ο Γιάννης Χαραλαμπίδης, παρουσιάζει το συλλογικό «Παρά δήμον ονείρων», εκδ. Καστανιώτη 1991

-Η Μυρτώ Παπαδοπούλου, υπογράφει την θεατρική κριτική για το έργο «Η Μεγάλη Μαγεία» του Εντουάρντο Ντε Φίλιππο, από την Ομάδα Θέαμα, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.

-Η Μαρή Θεοδοσοπούλου, αυτή η εξαίρετη συγγραφέας και δημοσιογράφος παρουσιάζει το έργο «Κάτι σαν ερωτική ιστορία», του Arthur Miller. Από τον θίασο «Θεώρηση»

-Ο Παύλος Αγιαννίδης, μας μιλά για τον Κύκλο Ρωσσικής Μουσικής».

Τεύχος 9/10,1992

-Το τεύχος ανοίγει με το κείμενο του Μανόλη Σαββίδη, «Κουλοέλληνες»

-Ο Σωτήρης Αγάπιος, γράφει το «Περί της ηδονής και της φρίκης;»

-Η Κλημεντίνη Βουνελάκη, το «Καλοκαίρια; Το σώμα είναι το μήνυμα»

-Η Μανίνα Ζουμπουλάκη, το The ThighMaster

-Η Άννα Μιχοπούλου γράφει το ενδιαφέρον κείμενο «Πατριδογνωσία εν θερμώ»

-Ο Θανάσης Τσατσαρώνης, δημοσιεύει το ποίημα: 
ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ

Το καλοκαίρι κυλούσαν πάντα ήσυχα/σπίτι μας./το χώμα κοιμόταν στην πολυθρόνα της γιαγιάς/το νυχτολούλουδο έκρυβε τη σκιά/και τη φωνή της μητέρας…

-Ο Χρήστος Διάφας, γράφει για την «Αθηναϊκή Μυθολογία»

-Ο Τάκης Κιρκής, μεταφράζει το επιστημονικό κείμενο του Tom Curtis, «Η Καταγωγή του AIDS»

-Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Μόρτζος, γράφει το θεατρικό κείμενο «Δάσκαλοι και Θεατρίνοι»

-Η Κατερίνα Περπινιώτη, γράφει το εικαστικό κείμενο «Η Τέχνη του Συνεδρίου», για το εικοστό όγδοο Διεθνές Συνέδριο Ιστορίας της Τέχνης.

-Η Μαρία Παρούση, παρουσιάζει το πορτραίτο του μουσικού Stefhen Patrick Morrisey.

-Η Μανίνα Ζουμπουλάκη, το κείμενο «Η παράνοια του Free-Lancing.

-Η Έλενα Λαναρά, στις σελίδες της «Φυλογένειας» γράφει το επιστημονικά ενδιαφέρον θέμα «Ανδρική Εγκυμοσύνη»

-Ο Μιχάλης Ζουμπουλάκης, δημοσιεύει το δοκίμιο «Αρχές Πολιτι

(στι)κης Οικονομίας.

-Ο Παναγιώτης Κουτρουμπούσης δημοσιεύει το διήγημα «Ο Ονειροπόλος του Σικάγου»

-Ο Κώστας Αδαμόπουλος δημοσιεύει το ποίημα

ΣΟΥ’ ΧΑ ΤΑΞΕΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ

Σου ‘χα τάξει ένα ταξίδι

στο Πήλιο, χειμώνα

Ώρες ατέλειωτες μπροστά στο τζάκι

Ή μέσα στο ζεστό κρεβάτι

Μα τώρα ο καθένας μας έχει διαλέξει

μια διαφορετική ρουτίνα για ζωή

κι όταν τα βλέμματά μας συναντιώνται

ούτε που χαμογελάμε….

-Ο γεννημένος στην Νέα Υόρκη το 1961, Αλέξανδρος Βουτσάς, μας δίνει την δική του φωτογραφική ματιά

-Τις ταινίες, Σκιές και Ομίχλη, του Γούντυ Άλλεν και ο Παίχτης, του Ρόμπερτ Άλτμαν, παρουσιάζει ο Ανδρέας Τύρου στις σελίδες για την έβδομη τέχνη.

-Η Μυρτώ Παπαδοπούλου, μας γράφει για την «Ιφιγένεια εν Νέα Υόρκη» σε σκηνοθετική καθοδήγηση του Χουβαρδά.

-Το μυθιστόρημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, «Η Στενωπός των Υφασμάτων» παρουσιάζει στην βιβλιοκριτική του ο Γιάννης Χαραλαμπίδης.

-Ο Παύλος Αγιαννίδης, στις σελίδες για την μουσική μας παρουσιάζει τον Κύκλο Ηλέκτρας, με το κείμενο «Η ψυχή της Ηλέκτρας»

Πολύ ωραίο και καλογραμμένο κείμενο.

-Το εικαστικό έργο του ζωγράφου Πέτρου Σοροπάνη που εκτέθηκε στην γκαλερί Titanium, και την τελευταία δουλειά του γνωστού μας Γιάννη Ψυχοπαίδη στην γκαλερί Ζουμπουλάκη με τον γενικό τίτλο «Τα Σχέδια» παρουσιάζει η Κυβέλη Ζαχαρίου στις σελίδες των εικαστικών του περιοδικού.

    Αυτά είναι τα θέματα, των τευχών του περιοδικού ΙΣΤΟΣ, που απόμειναν στην κατοχή μου. Όπως διακρίνουμε, υπάρχει μεγάλη ποικιλία κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων και σχολιασμών, υπάρχουν οι σταθερές σελίδες στις καλές τέχνες, σταθεροί συνεργάτες, σταθεροί μεταφραστές, και διαρκή παρακολούθηση της καλλιτεχνικής δραστηριότητας της εποχής έκδοσης του περιοδικού. Εύστοχα σχόλια, κριτικά άρθρα, μελετήματα, διηγήματα, προδημοσιεύσεις, ποιήματα, μακροσκελή άρθρα για φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα της κοινωνίας και των ανθρώπων, φωτογραφικές παρουσίες νέων φωτογράφων, νέοι δημιουργοί, και φυσικά, κριτικές για τον κινηματογράφο, την πεζογραφία, τον χορό, την μουσική την αρχιτεκτονική. Αυτή είναι η σταθερή θεματολογία του περιοδικού ΙΣΤΟΣ και των νέων συνεργατών του, την δεκαετία του 1990.

     Μια πορεία ενός περιοδικού, όπως αυτή του ΙΣΤΟΥ, που έκλεισε και αυτό, τον κύκλο του, προσθέτοντας ένα μικρό λιθαράκι, στην συνέχεια και την εξέλιξη της ελληνικής περιοδικής και καλλιτεχνικής γραμματολογίας.

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος

Πρώτη γραφή σήμερα, ημέρα που φεύγουν (;) άραγε οι κάθε είδους και μορφής καλλικάντζαροι.

Πειραιάς, 6 του Γενάρη του 2016.