Η Καλοκαιρινή επικαιρότητα του 2025

 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ 2025

      Η Καλοκαιρινή φετινή σεζόν του 2025 κλείνει τον κύκλο της σιγά-σιγά. Οι εκδρομείς επιστρέφουν στας οικίας των. Παραθυρόφυλλα ανοίγουν να αεριστούν τα δωμάτια, πλυντήρια θέτονται σε λειτουργία για να πλυθούν τα ρούχα, στα μπαλκόνια απλώνονται τα μπανιερά και οι πετσέτες θαλάσσης. Οι φουσκωμένοι λογαριασμοί των οικογενειών  που γυρίζουν από τις διακοπές τους βρίσκονται χαμαί. Ιδιοκτήτες και ένοικοι δεν τολμούν να τους ανοίξουν, ποιός ξέρει τι φουσκωμένα ποσά θα τους στείλουν και πάλι οι πάροχοι. Ηλιοκαμένες κυρίες και δεσποινίδες μετά την επιστροφή τους προσπαθούν να κλείσουν ραντεβού για περιποίηση μαλλιών, πεντικιούρ και μανικιούρ και δεν βρίσκουν σειρά. Ο αντρικός πληθυσμός το ίδιο, κλείνει ραντεβού για κούρεμα, με την μουσική συνοδεία του Νιόνιου. Οι Πειραϊκοί δρόμοι και τα στενά γεμίζουν πάλι αμάξια και μηχανάκια των επιστρεψάντων εκδρομέων με τα μπαγκάζια. Και ημείς εδώ, οι άτυχοι μη εκδρομείς, μη μπανιαριστές, στο αντιγραφικό μας καθήκον των παλαιών Πειραιωτών ποιητών και δημοσιογράφων. « Άτιμη Κοινωνία,  άλλους ανεβάζεις και άλλους κατεβάζεις..» που έλεγε σοφά και η Μήτση αδερφή του Λαμπρούκου. Οι ραδιοφωνικοί πομποί άδουν «Ελλάδα του Πράσινου ήλιου… Πατρίδα Θρησκεία, σουβλάκι με πίττα…» του Χάρρυ Κλιν, θέλοντας να συνεορτάσουν τον μισό αιώνα από την 3 του Σεπτέμβρη όταν ο ηγέτης πάντρε- παντρόνε με το ζιβάγκο ο Θρύλος Αντρέας, ο υιός του Γέρου της Δημοκρατίας, επέστρεφε από το Αμέρικα μετά την μεταπολίτευση ιδρύοντας το Πασόκ. Η Διακήρυξη. Ενώ όλο το παλαιό και σύγχρονο δημοσιογραφικό κατεστημένο και προσωπικό οδύρεται και φωνασκεί, γαβριά, βομβαρδίζοντας διαρκώς με το μέγα πολιτικό ερώτημα το ακροατήριό τους, αν θα επιστρέψει στην πολιτική σκηνή «τροπαιοφόρος» το εθνικό κεφάλαιο που λέγεται κύριος Αλέξης Τσίπρας και αν θα ιδρύσει νέο πολιτικό φορέα. Επιθυμώντας να ξαναγράψει την πολιτική ιστορία των πεπραγμένων της πρωθυπουργίας του. «Ω! Τέμπορα Ω! Μόρες…» ή λατινιστή όπως έγραψε ο ρωμαίος Κικέρων: «O tempora o mores». Ο Αρκάς πάντα κριτικά ετοιμόλογος και σπινθηροβόλος ετοιμάζει το νέο φυλλάδιό του με τα ώριμα «Παιδικά χρόνια ενός Πρωθυπουργού», πρώην παρακαλώ και ουχί μέλλοντος αιώνος. Ιερά Οικοπεδικά φιλέτα αλλάζουν ιδιοκτήτες ιεροκρυφίως στο πράσινο νησί των προβάτων. Ο Μινώταυρος ως φαίνεται πεινά ακόμα. Στην έρημο του Σινά κυνικοί βυζαντινισμοί και εκδιώξεις μοναχών. Πώς το έλεγε ο Στήβεν Ράνσιμαν, το Αμαρτωλό Βυζάντιο άνευ εισαγωγικών. Επαινετή από την άλλη η πρωτοβουλία του νυν ηγέτη της Ελλαδικής Εκκλησίας να απευθυνθεί σε πλούσιους ευεργέτες για την ίδρυση στην πατρίδα μας Κέντρου Αλσχάιμερ ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Το ζήτημα είναι συνέλληνες αν ευοδώσει αυτή η φιλάνθρωπη προσπάθεια, θα βρεθούν σοβαροί και υπεύθυνοι Έλληνες με γνώσεις και επιστημονική κατάρτιση ώστε να το στελεχώσουν και να το διατηρήσουν και μετά την ίδρυσή του στο μέλλον; Γνωρίζοντας την οχαδερφική νοοτροπία ημών και υμών των Ελλήνων και τον πρόσκαιρο ενθουσιασμό μας των μετέπειτα δημόσιων συμπεριφορών μας. Ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης αναφέρει σε συνεντεύξεις του στους τηλεοπτικούς δέκτες, ότι επί Σύριζα, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης απελευθέρωσε πάνω από 17.000 παραβατικά άτομα. Από τότε την Βάψαμε συνέλληνες μεροκαματιάρηδες και θεοφοβούμενοι. Οι Δεξιούληδες κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποί μας αγωνιούν για την πτώση των ποσοστών τους στις δημοσκοπήσεις. Στις συνεντεύξεις τους δεν απαντούν με σαφήνεια τι θα πράξουν πολιτικά αν αποφασίσει να κάνει Κόμμα ο πρώην ηγέτης τους δισέγγονος της πεζογράφου Πηνελόπης Δέλτα κύριος Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έχασε ξαφνικά σε νεαρή ηλικία την αξιοπρεπή και χαμηλών τόνων κόρη του. Αν θα μπει «σφήνα» κανένας δεξιότερος σχηματισμός της Νουδούλας. Οργιάζουν δακρύβρεχτα οι δημοσιογραφικές πένες και φωνές Βεβαίως- Βεβαίως. Σφίγγα και ατάραχη η αδερφή του νυν «αυτοκράτορος» πρωθυπουργού. Θέλοντας να τονώσει το εθνικό μας φρόνημα και πολιτικές αντοχές του Ελληνικού Λαού ο κύριος πρωθυπουργός μέσα σε αυτήν την εντός και εκτός Ελλάδας πολιτική και οικονομική μαυρίλα και ρευστότητα, ανεβαίνει στην Θεσσαλονίκη να εξαγγείλει τα νέα φορολογικά μέτρα της κυβέρνησής τους ενάντια στα προβλήματα της καθημερινότητας. Ακρίβεια, ανατιμήσεις, τροχαία, παραβατικότητα ομάδων και ατόμων ελλήνων και αλλοδαπών, περιθωριακών ομάδων. Θα σας «πατάξωμεν» λέει σε συνεντεύξεις του ο πρώην πράσινος υπουργός δημοσίας τάξεως και νυν κυβερνητικός. Στα ημερήσια κυβερνητικά ανακοινωθέντα των δελτίων ειδήσεων οι εξαγγελίες για το πώς θα αντιμετωπίσουμε το τεράστιο και φλέγον πρόβλημα του δημογραφικού. Έλληνες γρηγορείτε γεννάτε-γεννάτε που θα μας έλεγε ο Τζίμης Πανούσης, γιατί χανόμαστε. Αδιέξοδα στο εθνικό σύστημα υγείας, έλλειψη υγειονομικού και ιατρικού προσωπικού και δεκάδες μα δεκάδες τροχαία και έλλειψη υπευθυνότητας των οδηγών και των πεζών στους δρόμους. Οικογενειακά εγκλήματα και Γυναικοκτονίες, μωρά να μπουσουλούν στους δρόμους και αρπαγές τους. Μια κοινωνία σε παραβατικό οργασμό, απαξίωσης των πυλώνων της δημοκρατικής λειτουργίας, εκσυγχρονισμού και αλλαγής της βίαια και απότομα. Ενώ μία άλλη Ελλάδα εργάζεται αθορύβως και παράγει αλλά δεν βγαίνει στους τηλεοπτικούς δέκτες, δεν πουλάει. Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων οι ανάγκες των σύγχρονων καιρών το επιβάλλουν. Αλλαγές και προσλήψεις στην δημόσια εκπαίδευση. Φοιτητές και μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητές στους δρόμους με τους άλλους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους για την ακρίβεια, το υψηλό κόστος ζωής, την ποιότητα και την αξιοπρέπεια της ζωής των Ελλήνων. Την απόδοση δικαιοσύνης για τους 57 νεκρούς του δυστυχήματος των Τεμπών και των Οικογενειών τους, να μην λησμονηθούν οι νεκροί της πλημμύρας της Μάνδρας, οι πάνω από 100 νεκροί της πυρκαγιάς στο Μάτι. Πορείες και διαδηλώσεις. Και άπειρες μα πάρα πολλές πυρκαγιές φέτος και στάχτες μέχρι την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου. Το Φυσικό κλίμα και περιβάλλον αλλάζει και το ανθρώπινο είδος κάνει ελάχιστα ενώ οι παρεμβάσεις των πολιτικών ηγεσιών όπου γης είναι ελάχιστες έως αμελητέες. Ο σημερινός εκ Λαμίας ηγέτης του ελληνικού κομμουνιστικού κόμματος εκσυγχρονίστηκε όπως φαίνεται εκτός από τις παλαιομοδίτικες κασέτες συνθημάτων που υιοθετεί από το 1917 σε χρόνιες επαναλήψεις, χρησιμοποιεί και χαριτωμένα πολιτικά τσιτάτα, πιασάρικα στα ειδησεογραφικά αυτιά. Λέτε να ξεφυλλίζει παλαιά σκίτσα και λεζάντες του Γιώργου Ιωάννου ή του αξεπέραστου Κυρ; Η αυτοκρατόρισσα Ζωή με τις καρδούλες της διαλαλεί σε όλους τους τόνους, φοβερίζοντας, για κοινωνική δικαιοσύνη και υπερασπίζεται ενθέρμως τον βουλευτή σύντροφό της. Οι κακές γλώσσες μιλούν για «Το θέατρο επί κοινοβουλευτικών εδράνων». Ξιφασκούν φυλλορροώντας οι βουλευτές του Κόμματος των Σπαρτιατών ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα. Εθνικοφρόνως. Ο ηγέτης της κοινοβουλευτικής παράταξης της Νίκης δεν λέει να ξεχάσει τα διδασκαλικά του θρανία ακόμα και όταν απευθύνεται σε πανεπιστημιακά πολιτικά έδρανα. Το κάπως σκορποχώρι των Ανεξάρτητων, τα ορφανά των διαφωνούντων βουλευτών χάθηκαν μέσα στην τύρβη των εξελίξεων, το σύστημα κατέχει πώς να προφυλάσσει τα νώτα του και τους «σφουγγοκωλάριους» του. Τους από ανέκαθεν «Γιες μεν». Ο ευειδής κύριος Στέφανος Κασσελάκης άνευ του συντρόφου του επανεμφανίστηκε στις οθόνες και τα μικρόφωνα. Το πήρε το πολιτικό μάθημά του, γυναίκες και παιδιά στο σπίτι για την προετοιμασία του Γυμναστηρίου. Έκλεισαν και οι στρόφιγγες των δανείων σε έντυπα. Εκπαραθυρώθηκε αγρίως από τους ροζ ομοιδεάτες του. Ξιφασκίες Συνιστωσών μεταξύ Σωματοφυλάκων, πανεπιστημιακών, ιατρών, ηθοποιών και όλων των αναξιοπαθούντων πολιτικά φορέων εκπροσώπησης. Πέρασαν οι εποχές που του τραγουδούσαν «Να το πάρεις το αγόρι, να το πάρεις μην το παιδεύεις….» σουρ με πολιτικό γάμο και ουχί της ευλογίας των παπάδων αλά Αμέρικα. Ο κύριος Σωκράτης Φάμελλος πολύ άχρωμος βρε παιδιά, πώς μετά να μην παιανίζει πολιτικά ο κύριος Άδωνις που αστεία-αστεία οργώνει τα Νοσοκομεία προσπαθώντας να μας εξηγήσει με απλή λογική τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση που υπηρετεί. Φαίνεται ως παλαιός εργαζόμενος τηλεβλιοπώλης θα πωλούσε το βιβλίο της «Λογικής» που διδάσκονταν στα Σχολεία του πειραιώτη Ευάγγελου Παπανούτσου. «Μια φορά Δαπίτης για πάντα…», στραμπούλιξα την γλώσσα μου. Ας με συγχωρέσει ο κύριος Χαρίτσης, και τα άλλα πολιτικά γκρουπούσκουλα τα αποσχισθέντα από την αυτοπροσδιοριζόμενη αριστερά πλευρά της πολιτικής, όταν τον βλέπω ορισμένες φορές στην οθόνη με το μουστάκι, μου θυμίζει λίγο τον δικτάτορα της Ναζιστικής περιόδου στην Γερμανία. Ίσως φταίνε τα πολλά και αξιόλογα ιστορικά ντοκιμαντέρ που παρακολουθώ ανελλιπώς στο Κανάλι της Βουλής και της ΕΡΤ-3. Συσχετισμοί ομοιότητας-στο ψηλότερο- της διεστραμμένης φαντασίας ενός γέρο ξεκούτη πολίτη. Θάνατος του ευφυή ιταλού μόδιστρου, τον έθαψε με σικ ο κύριος Κωστέτσος. Ο κύριος Ηλίας από το Γηροκομείο του δεν μίλησε από όσο γνωρίζω. Φαίνεται έχει τα λουμπάγκα του όπως θα έλεγε η αξεπέραστη Σαπφώ Νοταρά. Στην ζώνη της ΕΡΤ-2 με προβολές του παγκόσμιου κινηματογράφου,-συνήθως και κατά κύριο λόγο Αμερικάνικες, Χολιγουντιανές- παρακολουθήσαμε μία Γαλλική ταινία που διαπραγματεύονταν ένα ζήτημα αρκετά λεπτό και με λεπτές κοινωνικές και νομικές ισορροπίες. Το ζήτημα της επιλογής στην Ευθανασία, όπως εφαρμόζεται στην Ελβετία, όταν το μεν ανθρώπινο «πνεύμα πρόθυμο η δε σαρξ ασθενής» και καθηλωμένη. Το πώς αντιμετωπίζει το θέμα η Γαλλική Δικαιοσύνη και πως η Ελβετική. Στο τι επιθυμεί η Οικογένεια του ζητούντος. Στην συγκεκριμένη ταινία, Δύο κόρες και ένας γιος και ο γαμπρός. Το βέβαιο είναι ότι χρειάζεται να έχει το άτομο μεγάλη οικονομική επιφάνεια, μια και τα συνολικά έξοδα της φροντίδας είναι δυσθεώρητα. Πάντως στην ταινία παρά τις ενστάσεις που είχαν οι δύο κόρες στην απόφαση του πατέρας τους, σεβάστηκαν την επιλογή του στεκάμενες διαρκώς κοντά του. Ένα ζήτημα που ούτε καν θα διανοούμασταν να ανοίξουμε, να συζητήσουμε στην χώρα μας. Δυστυχώς-καλώς ή κακώς- η επιρροή της εκκλησίας και των ιερέων της είναι ισχυρή ακόμα. Πάντως είτε είναι υπέρ κάποιοι είτε κατά, το πρόβλημα προϋποθέτει οικονομική άνεση, δηλαδή τον κερδώο Ερμή. Ωραίο το κινηματογραφικό πέρασμα της Χάνα Σιγκούλα της μούσας του γερμανού σκηνοθέτη Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Διαδηλώσεις και πορείες στην χώρα, κάτι που δηλώνει ότι ο ελληνικός λαός είναι ακόμα ενεργός πολιτικά και κοινωνικά, για την υπεράσπιση του παλαιστινιακού λαού και του εξανδραποδισμού από την γη τους. Μόνο που να, μαζί με τις μαντήλες και τις σημαίες, σηκώστε και καμιά ελληνική σημαία, μιλήστε για την σκλαβωμένη Κύπρο εδώ και πενήντα χρόνια. Πάει και η διασύνδεση με το υποθαλάσσιο καλώδιο Ελλάδας- Κύπρου. Στας καλένδας. Μουσικές εκδηλώσεις στα στάδια για τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη, παράπονα και έκδοση βιβλίου της κόρης του. Όλοι μαζί μπορούμε- Στέλιος Καζαντζίδης. Συνέντευξη του Γιώργου Νταλάρα στην κυρία Αρώνη, η πάντα απαστράπτουσα κυρία Βίκυ Φλέσσα αποτυχούσα αν δεν κάνω λάθος βουλευτίνα, ζητά την επαναφορά του πολυτονικού συστήματος γραφής, μη συμφωνώντας ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης. Όσο για το Ουκρανικό, αν βρεθεί λύση σφυράτε μου. Δύο ομόδοξες χριστιανικές χώρες σε λυκοφιλία σχεδιαγραμμάτων συνύπαρξης. Τι γίνεται άραγε στο Σουδάν; Αυτή η δημόσια Κινέζικη Εικόνα με το κόκκινο χαλί των συγκεντρωμένων ηγετών και το κλασικό πορτραίτο του μεγάλου τιμονιέρη Μάο Τσετούνγκ, να συνομιλούν περί φιλελεύθερης οικονομίας και εμπορίου άνευ δασμών μεταξύ των κρατών τους, με κάνει να καταφεύγω στην αυτομεμψία, στους αγώνες μου ενάντια στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Έχει πεθάνει και ο Τσα Γκάι Τσενκ. 

Δεν χορταίνω να βλέπω και να ξανά βλέπω αυτήν την μίνι σειρά με τις Περιπέτειες του Βέλγου ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό της Άγκαθα Κρίστι στην ΕΡΤ-1. Τι συγγραφική ευφυΐα διαθέτει αυτή η αγγλίδα συγγραφέας Αστυνομικών Μυθιστορημάτων, τι γνώσεις, τι παρατηρητικότητα, τι διαβάσματα είχε κάνει, τι χώρες είχε επισκεφτεί με τον σύζυγο αρχαιολόγο άντρα της. Τι λεπτή φινέτσα διαθέτει η γραφή της, μέσα από πόσους λαβυρίνθους της σκέψης της ξεδιπλώνει το κουβάρι της γραφής της, οδηγεί στις λύσεις των μυστηρίων της. Είναι η ίδια ένας άλλος Σερλοκ Χολμς. Και τι χαρακτηριστικός και αγαπητός συγγραφικός τύπος είναι ο σχεδιασμός της φυσιογνωμίας του Ηρακλή Πουαρό. Αυτό το παράξενο, εκκεντρικό και μοναχικό ανθρωπάκι που καθώς περπατά με μικρά ασθμαίνοντα πολλές φορές βήματα, με το μπαστουνάκι του θυμίζει αμυδρά το περπάτημα του Τσάρλι Τσάπλιν. Πάντα άψογα ντυμένος ο Ηρακλής Πουαρό, περιποιημένος στην εντέλεια, με το χαρακτηριστικό  βαμμένο Μουστάκι του, να απευθύνεται στους στενούς του συνεργάτες την Μις Λέμον, τον κάπτεν Χέιστινγ, τον επιθεωρητή της Σκότλαντα Γυαρντ, ή τον Βαλέ του Τζώρτζ πάντα στον πληθυντικό και με μια μέθοδος εξομολογητικής μαιευτικής, Σωκρατικής υφής να εκμαιεύει τις απαντήσεις από τους άλλους στην λύση των εγκλημάτων. Τα Φαιά του κύτταρα που πάντοτε αναφέρει στους γύρω, η βαθειά γνώση ψυχολογίας των ανθρώπινων χαρακτήρων το κάνει να μην κάνει ποτέ, να μην έχει ποτέ λάθος στις εκτιμήσεις του. Καλοφαγάς ο παράξενος για τους άλλους και συμπαραστατικός στους στενούς του φίλους πάντα, μονήρης και με ένα συγκινητικό τρόπο πάντα να κοιτάζει και να συμπεριφέρεται στις Γυναίκες με ευαισθησία και καλοσύνη, πολλές φορές δακρυσμένος που προτίμησε την εργένικη ζωή από τα δεσμά του γάμου και τις χαρές του, ο υπερήφανος Βέλγος Ντετέκτιβ δεν κάνει ποτέ λάθος, όπως πάντα μας τονίζει με κάθε ευκαιρία. Ακόμα και όταν συνταξιοδοτήθηκε πολεμούσε στην Αγγλική επαρχία που επέλεξε να περάσει το υπόλοιπο του βίου του, πολεμούσε με τις Κολοκύθες του κήπου του, διατηρώντας ακόμα τα φιλάνθρωπα αισθήματά του και την μανία του όπου πηγαίνει όπως και στο σπίτι-γραφείο του να τα βάζει όλα σε τάξη σε μια αρμονική εικαστική ισορροπία, που, κάνει τους άλλους να χαμογελούν. Το σοβαρό συμπλέκεται με το αστείο, το οικονομικό με το πολιτικό της Αγγλικής Κοινωνίας και της Υπαίθρου τόσο αρμονικά, τόσο υπέροχα, το μυστήριο των δολοφονιών και η εξιχνίασή τους μας περιγράφεται παραστατικά, εξονυχιστικά, λεπτομερειακά καθώς όταν φτάνει στην λύση τους για να επέλθει η κάθαρση συγκεντρώνει όλους τους πρωτεύοντες και δευτερεύοντες ήρωες πρωταγωνιστές σε ένα δωμάτιο και με δόσεις υπέροχης θεατρικότητας και κινήσεις του σώματός του και των χεριών του δίνει την λύση ή (απονέμει) την κρίση της Δικαιοσύνης. Πόσους ήρωες και ηρωίδες δεν σχεδίασε αυτή η μετρ της Αστυνομικής λογοτεχνίας η απαράμιλλη Άγκαθα Κρίστι. Ολόκληρη η πολύτομη σειρά της ξαναμεταφράζεται και κυκλοφορεί στα ελληνικά. Κατατοπιστικό για τους λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας και το ντοκιμαντέρ όπου ο ηθοποιό που υποδύονταν τον Ηρακλή Πουαρό επισκέπτονταν τις χώρες, τις περιοχές και τα μέρη που επισκέφτηκε η Άγκαθα Κρίστι και άντλησε τις πηγές της συγγραφικής της δημιουργίας. Καταγράφοντας παραστάσεις, εικόνες, ανθρώπους, ήθη και έθιμα,  αρχαιολογικές ανασκαφές την αγγλική αποικιακή πολιτική της εποχής της. Και όλα αυτά κάτω από ένα συγκλονιστικό πλέγμα μυστηρίου και ανάδειξη της κοινής λογικής. Φοβούμενος ίσως τα αεροπλάνα και τα τρένα ή τα βαπόρια που τραγουδούσε η ρεμπέτισσα μπαρμπουτατζού (όπως λέει η βιογραφία της), αγαπητή Σωτηρία Μπέλλου θα μεταβεί στην συμπρωτεύουσα με τον πολιτικό «Πήγασό του» ο πρωθυπουργός κύριος Κυριάκος Μητσοτάκης, για να βλέπει όπως φαίνεται το πόπολο από ψηλά και καθαρό με καθαρό βλέμμα, πέρα από οικονομικά και άλλου είδους σκάνδαλα ενδέχεται μπλεγμένων και κυβερνητικών παραγόντων προσβλέποντας σε μία νέα κυβερνητική τετραετία. Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης συσπειρώνει κυβερνητικούς και της αντιπολίτευσης βουλευτές και δημόσιους παράγοντες, δημοσιογράφους, ευελπιστώντας να ακούσουν κάτι χρήσιμο για το μέλλον των ζωών μας.

          Αυτά και άλλα συντάραξαν αυτήν την Καλοκαιρινή περίοδο την πατρίδα μας και τον κόσμο εν έτη 2025 και έκαναν την ζωή μας βίο αβίωτο και ψυχοπλάκωμα, και τα ηλιοκαμένα σώματά μας χάρμα οφθαλμών. Για όσους φυσικά πήγαν διακοπές και ταξίδεψαν στους τέσσερεις ορίζοντες.

           Και καθώς προετοιμάζω την αντιγραφή στα Λογοτεχνικά Πάρεργα τα ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΑ της χρονιάς 1946- πολιτική περίοδος δύστοκη για την Ελλάδα εκείνα τα χρόνια της έναρξης του εμφύλιου σπαραγμού,- του πειραιώτη ποιητή και δημοσιογράφου Νίκου Ι. Χαντζάρα, συντροφιά με την εύσωμη συντρόφισσα σκυλίτσα Ήρα, έρχεται στη σκέψη μου το γνωστό ποίημα του Νομπελίστα μας ποιητή Μικρασιάτη διπλωμάτη Γιώργου Σεφέρη «Επί ασπαλάθων…». Ένα πασίγνωστο ποίημα βασισμένο σε έναν πολιτικό μύθο της Πλατωνικής Πολιτείας.

 Επί  ασπαλάθων

Είταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού

πάλι με την άνοιξη.

Λιγοστά πράσινα φύλλα στις σκουριασμένες πέτρες 

το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι

δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια και τους κίτρινους ανθούς.

Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη…

Γαλήνη.

-Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον.

Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ’ αυλάκια'

τ’ όνομα του κίτρινου θάμνου

δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.

Το βράδυ βρήκα την περικοπή:

«Τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει

«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν

τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν

πάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους

και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι».

 

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του

ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.

     31 του Μάρτη 1971

     Το αγαπημένο ποίημα του νομπελίστα μας ποιητή Γιώργου Σεφέρη «Επί ασπαλάθων» δημοσιεύθηκε στην ημερήσια πρωινή εφημερίδα «Το Βήμα» 23 Σεπτεμβρίου 1971 τρείς μέρες μετά την απώλεια του. Η κηδεία του που την παρακολούθησαν χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες ήταν η πολυπληθέστερη αντιστασιακή διαδήλωση ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς της εποχής. Είναι το τελευταίο ποίημα του Μικρασιάτη διπλωμάτη ποιητή και μεταφραστή. Συμπεριελήφθηκε το επόμενο διάστημα στον τόμο «Νέα Κείμενα» που εξέδωσαν οι εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, Φθινόπωρο 1971, και αντιγράφεται και σχολιάζεται συχνότατα. Περιλαμβάνεται και στην έκδοση των ποιητικών Απάντων του ποιητή από τις εκδόσεις «Ίκαρος».

          Το «Επί ασπαλάθων» βασίζεται σε μία περικοπή αποσπάσματος του έργου του Θείου αρχαίου έλληνα φιλόσοφου Πλάτωνα «Πολιτεία» παράγραφος (616) του 10 Βιβλίου της Πολιτείας. Το κομμάτι αναφέρεται στην μεταθανάτια τιμωρία των αδίκων και ιδιαίτερα, του τύραννου Αρδιαίου. Ο παιδαγωγός Σωκράτης συνομιλεί με τον Γλαύκωνα για μεταφυσικά και της ψυχής θέματα. Αποφασίζει-ο Σωκράτης- να μην αναφερθεί στην ιστορία του Αλκίνοου για τον Οδυσσέα, αλλά θα σου περιγράψω την ιστορία του γενναίου παλλικαριού του Ηρός, γιου του Αρμενίου, του οποίου η γενιά κρατούσε απ’ την Παμφιλία μας λέει. Ο Αρδιαίος ήταν τύραννος της Παμφυλίας χίλια χρόνια πριν….

          Το αρχαίο Πλατωνικό κείμενο το βρίσκει κανείς στο πρωτότυπο στην σειρά του εκδοτικού οίκου Ι. Ζαχαρόπουλος, ενώ σε μετάφραση και σχόλια βλέπε τον τόμο του Νίκου Α. Μέμμου, «Η Πολιτεία του Πλάτωνα» (εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια) εκδόσεις Παν. Σ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1994.

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος

Πειραιάς

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2025