Αφιερώματα του περιοδικού
ΑΝΤΙ
Πάνε αρκετές δεκαετίες τώρα, που λόγω
χώρου, χάρισα τα τεύχη του περιοδικού Αντί που φύλαγα στην βιβλιοθήκη μου. Το
πολιτικό αυτό περιοδικό που η γενιά μου(γενιά του 1980) γνώρισε μετά την
δικτατορία του 1967-1974, ήταν ένα αμιγώς πολιτικό περιοδικό που εξέφραζε τις
απόψεις και θέσεις, τις ιδέες και τις πολιτικές αξίες του ευρύτερου
δημοκρατικού πολιτικού χώρου, και μεταγενέστερα, τις πολιτικές ιδέες και θέσεις
του τότε λεγόμενου Κ. Κ. Εσωτερικού. Το περιοδικό Αντί μαζί με το περιοδικό Ο
Σχολιαστής, ήταν τα πιο γνωστά πολιτικά περιοδικά της εποχής τους και για
αρκετά χρόνια αργότερα, ιδιαίτερα το πρώτο. Κυκλοφορούσε κάθε Παρασκευή και οι
διαστάσεις του ήταν 27Χ20,5 και οι σελίδες του συνήθως κυμαίνονταν από 64 έως
90, ήταν ασπρόμαυρο και σε χαρτί εφημερίδας(;). Εμείς, γνωρίσαμε, την δεύτερη
περίοδό της κυκλοφορίας του.
Ο πλήρης τίτλος του ήταν ΑΝΤΙ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ. Δημοχάρους 60 Αθήνα.
Εκδότης: Χρήστος Γ. Παπουτσάκης,
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Παναγιώτης Τσάρας,
Ο πλήρης τίτλος του ήταν ΑΝΤΙ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ. Δημοχάρους 60 Αθήνα.
Εκδότης: Χρήστος Γ. Παπουτσάκης,
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Παναγιώτης Τσάρας,
Επιμέλεια ύλης: Νεφέλη
Παπουτσάκη,
Υπεύθυνος διαφήμισης: Τασία Ρούμπου,
Εκτύπωση: ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ.,
Ετήσια συνδρομή 26 τεύχη 78 ευρώ, εξαμηνιαία 39 ευρώ.
Υπεύθυνος διαφήμισης: Τασία Ρούμπου,
Εκτύπωση: ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ.,
Ετήσια συνδρομή 26 τεύχη 78 ευρώ, εξαμηνιαία 39 ευρώ.
Το περιοδικό είχε πλούσια
ύλη, εύστοχες κριτικές παρεμβάσεις, ποικιλία θεμάτων που αφορούσαν τα
καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας, σε μια εποχή που η πατρίδα μας έβγαινε από τα
δεσμά μιας στρατιωτικής δικτατορίας. Διευθυντής του ήταν ο Χρήστος Παπουτσάκης,
(θυμάμαι ακόμα τον μεγάλο υπόγειο χώρο που στεγάζονταν). Για πολλά χρόνια
το αγοράζαμε όπως και το πολιτικό περιοδικό ο Θούριος. Η λαϊκή του έκδοση, η σταθερή
δεκαπενθήμερη κυκλοφορία του, οι εύστοχες πολιτικές του παρεμβάσεις, οι
κριτικές του επισημάνσεις σε κοινωνικά θέματα και προβλήματα της εποχής, το
αξιόλογο και σημαντικό επιτελείο των συνεργατών του,-δημιουργήθηκε μια αριστερή
πνευματική ελίτ που κυριάρχησε στα δημοσιογραφικά πράγματα της χώρας-το άνοιγμα
της βεντάλιας των καλλιτεχνικών του ενδιαφερόντων, τα καταπληκτικά πολιτικά
σκίτσα των σκιτσογράφων που διάνθιζαν τις ασπρόμαυρες σελίδες του, όπως του
πανέξυπνου και πολιτικά πολύστροφου Γιώργου Ιωάννου, του Γιάννη Καλαϊτζή κλπ.,
τα ωραία και προκλητικά εξώφυλλα του-θυμάμαι χαρακτηριστικά το εξώφυλλο με τους
ημίγυμνους Εσατζήδες, τι θόρυβο είχε προκαλέσει-αλλά και τα πλούσια σε ύλη αφιερώματα που κυκλοφόρησε σε πρόσωπα και γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής
λογοτεχνίας, ιστορίας και τέχνης, καθιστούσαν το περιοδικό «απαραίτητο» σε
εκείνους που ασχολούνταν με τα γράμματα και ήθελαν να είναι ενήμεροι σε θέματα
και προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και διοίκησης και του ελληνικού
πολιτισμού. Το περιοδικό Αντί, για μια μεγάλη χρονική περίοδο, διαμόρφωνε
πολιτικές συνειδήσεις, και ενεργοποιούσε πολιτικά και κριτικά πνευματικές
δυνάμεις ριζοσπαστικές. Την δεκαετία του 1980, επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου,
και κατά την περίοδο του Ειδικού Δικαστηρίου, το 1989,-το βρώμικο ’89 όπως το
αποκαλούσε στα κείμενά του στην εφημερίδα Τα Νέα, ο στιχουργός Λευτέρης
Παπαδόπουλος-κατά την γνώμη μου, έκανε πολιτική και κριτική κοιλιά, άρχισε να μεροληπτεί
έναντι της μεγάλης τότε δημοκρατικής παράταξης, ο λόγος των κειμένων του να
γίνεται ακραίος και φανατικός, τα κείμενά του ήταν κατά κάποιον τρόπο υβριστικά
και γενικά, δεν γίνονταν πλέον πιστευτά, δεν ήταν αμερόληπτα. Είχε κυκλοφορήσει
το περιβόητο τεύχος «Κυβέρνηση απατεώνων» αν θυμάμαι σωστά. Όλες οι πολιτικές
δυνάμεις περίμεναν την διάλυση του ΠΑΣΟΚ και το μοίρασμα της εκλογής πίτας. Τα
κείμενα και οι αναλύσεις που δημοσίευε εναντίον του τότε ΠΑΣΟΚ ήσαν κατά κάποιο
τρόπο, επιεικώς θα γράφαμε, εμπαθή και με μεγάλη ιδεολογική και πολιτική
σκοτεινότητα. Σταμάτησα να το αγοράζω, δεν πίστευα πλέον στις θέσεις του και
κατανοούσα, ότι δεν μπορούσα πλέον να του έχω πολιτική εμπιστοσύνη, ούτε να
αποδέχομαι χωρίς κρίση και αξιολόγηση τα κείμενά του. Παρόλα αυτά, εξακολούθησα να αγοράζω τις
εκδόσεις των βιβλίων του, όπως το κλασικό «κάτι το «ΩΡΑΙΟΝ» μια περιήγηση στη
Νεοελληνική κακογουστιά» και ορισμένα άλλα από τις εκδόσεις ΠΟΛΥΤΥΠΟ, και
σποραδικά, συγκέντρωνα τα εξαιρετικά αφιερωματικά του τεύχη σε πρόσωπα της
ελληνικής λογοτεχνίας και όχι μόνο. Αφιερώματα που ακόμα και σήμερα, είναι
χρήσιμα συμπληρώματα στην έρευνα και την εξέταση θεμάτων της ελληνικής
γραμματολογίας. Το περιοδικό Αντί υπήρξε ένα αμιγώς πολιτικό περιοδικό της
ανανεωτικής αριστεράς, αλλά στις τελευταίες σελίδες του, μπορούσες να
συναντήσεις βιβλιοκριτικές για τις νέες εκδόσεις, να διαβάσεις κείμενα που
αφορούσαν το Θέατρο, θεατρικές κριτικές, σχόλια για την μουσική και
μουσικοκριτικές, άρθρα που αφορούσαν τις εικαστικές τέχνες, την αρχιτεκτονική,
και θεωρητικά κείμενα, για πρόσωπα του πολιτιστικού χώρου που απασχόλησαν την
εποχή τους με το έργο τους τις κοινωνικές τους παρεμβάσεις ή λόγω του θανάτου
τους. Το Αντί ήταν ποιο λαϊκό σε σχέση με το άλλο περιοδικό της ανανεωτικής αριστεράς
τον γνωστό μας Ο Πολίτης του Άγγελου Ελεφάντη, δεν έπαυε όμως, να μας τροφοδοτεί
με στοιχεία, πληροφορίες ιδέες και κείμενα, που ξεχώρισαν στην εποχή τους και έθεσε
και αυτό με την κυκλοφορία του, τις βάσεις στο χώρο του πολιτισμού για μια
σύγχρονη ματιά στα πολιτιστικά πράγματα του τόπου μας μετά την δικτατορία, από
την πλευρά της ανανεωτικής αριστεράς.
Από την άλλη, ιδεολογική και
πολιτική πλευρά, οφείλουμε να αναφέρουμε τα περιοδικά ευρείας ύλης, όπως ήταν ο
παραδοσιακός Ο Ταχυδρόμος, τα κλασικά Επίκαιρα, τα Πολιτικά Θέματα, το
περιοδικό Η Εποπτεία, και μια σειρά άλλων πολιτικών εντύπων, που εκτός της
αμιγούς πολιτικής τους ύλης, διέθεταν αρκετές σελίδες τους για να προβάλλουν
και αναδείξουν θέματα και πρόσωπα του πνευματικού χώρου. Ποιος δεν θυμάται-από
την γενιά μου-τα λαϊκά κείμενα του ιστορικού Τάσου Βουρνά στο περιοδικό Ο
Ταχυδρόμος. Σε γενικές γραμμές, εκ των υστέρων, όλα αυτά τα ποικίλης ύλης αλλά
και πολιτικά έντυπα που κυκλοφόρησαν στον ελληνικό χώρο κατά τις δεκαετίες
μεταξύ 1970 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1990, υπήρξαν πηγές πληροφόρησης και
αντικατόπτριζαν την εικόνα μιας κοινωνίας που ξυπνούσε από τον λήθαργο της
συντήρησης και με μεγάλες δυσκολίες και πολιτικές αντιξοότητες άλλαζε,
προσαρμόζονταν στις σύγχρονες παγκόσμιες συνθήκες, πέρα από τα κατά καιρούς
πισωγυρίσματα της. Οφείλουμε ακόμα να σημειώσουμε, ότι εκτός από τα παραδοσιακά
αυτά περιοδικά, κυκλοφόρησε τις δεκαετίες αυτές, και το ιλουστρασιόν και πολύ
μοντέρνο και με σύγχρονη ύλη «νεανικό» περιοδικό, που διαβάζονταν ευρέως, από
μεγάλη μερίδα κοινού, το γνωστό μας ΚΛΙΚ, ένα περιοδικό που φωτογραφίζει
περισσότερο από όλα τα άλλα του είδους του, την σταδιακή αλλαγή της ελληνικής
κοινωνίας και των νέων και νεανίδων της εποχής εκείνης, και αν θέλετε, γιατί
όχι, την κόπωση των νέων έναντι της πολιτικής, και την εν μέρει αποπολιτικοποίηση
των επόμενων της δικής μου γενεών. Αν και θεωρώ ότι, τα πάντα στην ζωή μας παίζουν ρόλο πολιτικής παρέμβασης. Το ΚΛΙΚ ένα πολύ μοντέρνο περιοδικό για την εποχή
του, διαμόρφωνε θετικά ή αρνητικά δεν έχει σημασία, τις γλωσσικές απόψεις των
νέων, την οπτική τους σε θέματα κουλτούρας, την αισθητική τους, τις
ενδυματολογικές τους προτάσεις, τον τρόπο διασκέδασής τους, εξέφραζε όπως
έλεγαν, την γενιά των γιάπηδων και όχι μόνο. Νομίζω, αν δεν με απατά η μνήμη
μου, το περιοδικό ΚΛΙΚ του Κωστόπουλου, ήταν εκείνο που μοίρασε για πρώτη φορά cd. με ποιήματα της ποιήτριας Κικής Δημουλά, ίσως να μην
θυμάμαι καλά, πάντως οι νέοι της εποχής, από τέτοιου είδους ποικίλης ύλης
περιοδικά γνώρισαν και τον ποιητικό λόγο αρκετών δημιουργών, τα άλλα, τα αμιγώς
λογοτεχνικά έντυπα, ήταν για τους πιο ψαγμένους και είχαν ένα μάλλον
περιορισμένο κοινό, τα διαβάζαμε και τα αγοράζαμε εμείς που ασχολούμαστε πιο
συστηματικά και με μεγαλύτερο και συνεχές ενδιαφέρον σε θέματα λογοτεχνίας.
Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα πεπραγμένα
της μνήμης μου, όσον αφορά το περιοδικό Αντί. Εδώ αποδελτιώνω τα αφιερωματικά
τεύχη που διέσωσα και αφορούν πρόσωπα της ελληνικής λογοτεχνίας, ελπίζοντας ότι
ίσως σε κάποιους ή κάποιες διακόνους της θα φανούν χρήσιμα, ώστε να τα
αναζητήσουν σε κάποιο αρχείο ή στα σκονισμένα ράφια των βιβλιοθηκών και να τα
μελετήσουν, πριν ο χρόνος κιτρινίσει ακόμα περισσότερο τις σελίδες τους.
Τα τεύχη
• τεύχος 320/27-6-/24-7-1986
Τύπος και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας
• τεύχος 324/
Δεκαπενταύγουστο 1986 Πνευματική Θεσσαλονίκη δρχ.100
• τεύχος 334/17-4-1987
21-4-1967 20 χρόνια μετά
• τεύχος 374/27-5-1988 Ειδικό
τεύχος για τον Κινηματογράφο
• τεύχος 452/23-11-1990 Η
κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»
• τεύχος 463/5-4-1991
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, δρχ. 250
• τεύχος 492/23-4-/14-5-1992,
Οδυσσέας Ελύτης, δρχ. 250
• τεύχος 510/18-12-1992-14/1/1993
Ανδρέας Κάλβος δρχ. 250
• τεύχος 527-528/30-7-1993
Μανόλης Αναγνωστάκης, δρχ. 500
• τεύχος 554/24-6-1994 Μάνος
Χατζιδάκις, δρχ. 300
• τεύχος 560/23-9-1994
Ιωάννης Συκουτρής, δρχ. 1000
• τεύχος 623/13-12-1996
Κώστας Καρυωτάκης, δρχ. 800
• τεύχος 637/13-6-1997 Η
Ευρώπη απέναντι σε νέες προκλήσεις
• τεύχος 641/1-8-1997 Το
Ελληνικό απόκρυφο μυθιστόρημα του 19ου
Αιώνα
• τεύχος 652/16-1-1998 Ρήγας
Βελεστινλής
• τεύχος 672/30-10-1998
Νικόλαος Μ. Παναγιωτάκης
• τεύχος 677/1-1-1999
Πνευματικά Δικαιώματα
• τεύχος 694-695/17-9-1999
Εμφύλιος: 50 χρόνια μετά
• τεύχος 714/26-5-2000
Αντρέας Φραγκιάς, δρχ. 700
• τεύχος 731/9-2-2001 Ανδρέας
Εμπειρίκος, δρχ. 1000, ευρώ 2.93
• τεύχος 743-744/27-7-2001
Δημήτρης Χατζής, δρχ. 700
• τεύχος 749/2-11-2001
Άγγελος Σικελιανός, δρχ. 1000 ευρώ 2.93
• τεύχος 751/30-11-2001
Στρατής Τσίρκας, δρχ. 1000 ευρώ 2.93
• τεύχος 753/28-12-2001
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, δρχ1400 ευρώ4,11
• τεύχος 768-769/26-7/6-9-2002
Μιχάλης Καραγάτσης ευρώ 6
• τεύχος 793-794/25-7/4-9-2003
Κωστής Παλαμάς, ευρώ 6
• τεύχος 823-824/30-7-2004
Ζήσιμος Λορεντζάτος, ευρώ 6
• τεύχος 846/1-7-2005 Μανόλης
Αναγνωστάκης, ευρώ 4
• τεύχος 848-849/29-7/9-9-2005
Κωνσταντίνος Θ. Δημαράς, ευρώ 6
• τεύχος 857/16-12-2005 ΜΠΟΣΤ,
ευρώ 4
• τεύχος 858-859/30-12-2005
Μίλτος Σαχτούρης, ευρώ 6
• τεύχος 874-875/28-7-2006,
ευρώ 6
• τεύχος 889/23-2-2007 Διδώ
Σωτηρίου, ευρώ 4
• τεύχος 900-901/27-7-2007
Νίκος Εγγονόπουλος, ευρώ 6
• τεύχος 911-912/4-1-2008
Νίκος Καζαντζάκης, ευρώ 6
Τα περιεχόμενα των τευχών:
• ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, τχ. 324/Δεκαπενταύγουστος 1986
- Έλενα Χουζούρη: επιμέλεια και φροντίδα
αφιερώματος
- Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Διαδρομές στο νέο
Ελικώνα, τη Θεσσαλονίκη
- Τόλης Καζαντζής, Η Πεζογραφία της
Θεσσαλονίκης (σχέδιο μελέτης)
- Γιώργος Αναστασιάδης, Η Σύγχρονη Ιστορία της
Θεσσαλονίκης μέσα στο έργο του Γιώργου Ιωάννου
- Ντίνος Χριστιανόπουλος, Η Ποίηση στη
Θεσσαλονίκη από το 1913 ως το 1940
- Μικρό Ανθολόγιο Θεσσαλονικέων Ποιητών (1919-1940)
- Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Οι ποιητές της
Θεσσαλονίκης Δεύτερη μεταπολεμική γενιά: μια ανάγνωση
- Γιάννης Δάλλας, Η κοινωνική συνείδηση των
ποιητών της Θεσσαλονίκης
- Γιώργος Κεχαγιόγλου, Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης και «Πνευματική ζωή»
- Νίκος
Μπακόλας, Κορυφώσεις στα λογοτεχνικά περιοδικά της Θεσσαλονίκης
- Αλέξανδρος Αργυρίου Ο κριτικός λόγος στη
Θεσσαλονίκη
- Περικλής Σφυρίδης, Οι Ζωγράφοι της
Θεσσαλονίκης
- Νικηφόρος Παπανδρέου, Το θέατρο στη
μεταπολεμική Θεσσαλονίκη
- Γιάννης Χατζηγώγας, Περί αρχιτεκτονικής της
Θεσσαλονίκης
- Γιώργος Κορδομενίδης: επιμέλεια Πολιτιστική
ζωή στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη
• ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ, τχ. 527-528/30-7-1993
- ΠΟΣΑ ΑΛΛΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΒΑΘΙΑ…
- Αλέξανδρος Αργυρίου,
Ένας υπόδικος στις φυλακές του Γεντί Κουλέ
το 1949 γράφει
- Αλέξης Ζήρας,
Βάσος Βαρίκας Αναγνωστάκης (Μανόλης): ένα
αδημοσίευτο λήμμα λεξικού
- Mario Vitti, «Γνώρισα
τον Μανόλη…»
- Vincenzo Orsina, Η γνωριμία
μου με τον Αναγνωστάκη
- Μάρω Δούκα, Ω Ψυχή την αγωνία ερωτευμένη
- Γιάννης Βαρβέρης, Ο «ΣΤΟΧΟΣ» τότε και τώρα
- Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, Τα Άδεια Γήπεδα
- Γιάννης Κοντός, Το Μυστικό του Ποιητή
- Αναστάσης Βιστωνίτης, Ο Λόγος και η Σιωπή
στον Μανόλη Αναγνωστάκη
- Σπύρος Τσακνιάς, «Το θέμα είναι τώρα τι λες»
- Το «ΥΓ» ως άρνηση της ερμηνείας
- Ξενοφών Α. Κοκόλης, Η Ποίηση του Αναγνωστάκη
και η «Αριστερή» κριτική. Τέσσερα παλαιότερα παραδείγματα
- Γιώργος Αράγης, Η παρουσία του Αναγνωστάκη
στους ποιητές της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς
- Μίμης Σουλιώτης, Η χρήση της καθαρεύουσας
στην ποίηση του Αναγνωστάκη
- Θεοτόκης Ζερβός, Η Θεραπευτική ελαφρότητα
του Φαίνεσθαι στον Μανούσο Φάσση
- Άντεια Φραντζή, Ο Ευάλωτος ρυθμός
- Γιάννης Πιπίνης, Εν Κατακλείδι (σκέψεις για
το ΥΓ. του Μ. Α.)
- Αλέξανδρος Αργυρίου, Η «ΚΡΙΤΙΚΗ»
- Δώρα Μεντή, Το θεματικό μοτίβο του
«επιζώντος» στην ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη
- Δημήτρης Δασκαλόπουλος, Σχεδίασμα
βιβλιογραφίας Μ. Α.
• ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ, τχ. 846/1-7-2005
- Αισθηματικό διήγημα
Ο πατέρας του του ‘λεγε: «Βρε δε θα
φτιάξεις εσύ το ρωμέϊκο…»
Προς στιγμήν πίστεψε κι αυτός, σχεδόν
παιδί, πως θα το φτιάξεις
(Τριάντα χρόνια τώρα, παλιά χρόνια, ποιος
τα θυμάται….)
Επίδοξος σωτήρας κι αυτός κάποτε, πολύ
νωρίς ανανήψας….
- Το ξημέρωμα της Πέμπτης 23 Ιουνίου έφυγε από
τη ζωή ο ποιητής
- Μ Α. Σήμερα που μπορούμε να μιλάμε για όλα…
- Μ Α. Ν’ ανοίξουμε το παλιό τεφτέρι(ή περί
«δεξιών» και «αριστερών» λύσεων)
- Μ. Α. «Δυσπιστείτε…»ή περί του «λογοτεχνικού
ψώνιου»
- Μ. Α. Ραδιοφωνία και… Αντίσταση ή «οι τρελάκηδες
των ΕΦ ΕΜ»
- Γιάννης Δάλλας, Στα κομβικά σημεία, στις
ραφές ζωής και ιστορίας…
- Σοφιανός Χρυσοστομίδης, Σπαρακτικός,
τρυφερός στη μέση μιας πυρίκαυστης ζώνης
- Λεωνίδας Κύρκος, Μαχητής…
- Παναγιώτης Μουλάς, Τα του δράματος πρόσωπα
- Άντεια Φραντζή, Από την πρώιμη περίοδο στην
ύστερη φάση του έργου του
- Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, Μια μαρτυρία και
μια απόπειρα ανάγνωσης
- Μίκης Θεοδωράκης, Ζήσαμε τα ιστορικά
γεγονότα πλαί-πλάι…
- Λάκης Παπαστάθης, Οι εικόνες καρφώθηκαν στο
έτος 1983
- Αγγέλα Καστρινάκη, Εκείνες τις μέρες:
Αναζητήσεις τον καιρό της απελευθέρωσης
- Δημήτρης Δασκαλόπουλος, Η βιβλιογραφία για
τον Μ. Αναγνωστάκη
- Μάνος Στεφανίδης, Ο ποιητής ζωγραφίζει
- Βαρβάρα Περράκη, Η πρόσληψη από τους μαθητές
- Κώστας Καραβίδας, Έφυγε ο ποιητής των
ψαράδων του Χριστού
- Ελένη Καρασαββίδου, Στην οδός Αιγύπτου 1η πάροδος δεξιά πέθανε ο Μανόλης Αναγνωστάκης,
πέρασε στο μάτριξ της τηλεόρασης….
* στην σελίδα 64, ο Γρηγόρης Ιωαννίδης γράφει
για την θεατρική παράσταση Ευριπίδης Ορέστης, από τη Θεατρική Διαδρομή-Αρχαίο
Θέατρο Επιδαύρου
• ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Θ. ΔΗΜΑΡΑΣ, τχ. 848-849/29-7-/9/9/2005
- Κ. Θ. Δημαράς (1904-1992), το αφιέρωμα
επιμελήθηκε η Αικατερίνη Κουμαριανού
- Κ. Θ. Δημαράς, Χειροθεσία
- Αικατερίνη Κουμαριανού, Η γενναιόδωρη
προσφορά
- Σπύρος Ι. Ασδραχάς, Δημαράς, 1945: η φάση
του πολέμου
- Κ. Θ. Δημαρά, μιλά για «τα μεταπολεμικά
προβλήματα», από το περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα»
- Κώστας Κριμπάς, Ο Κ. Θ. Δημαράς, όπως τον
θυμάμαι
- Άντεια Φραντζή, Κ. Θ. Δημαράς Σε πρώτο
πρόσωπο
- Παναγιώτης Μουλλάς, Ο Κ. Θ. Δημαράς και η
σύνθεση
- Πόπη Πολέμη, Από την πρωθύστερη στην
ακροτελεύτια σύνθεση
- Ιωάννα Πετροπούλου, Τα ωραία φυτώρια
- Μαρία Γυπαράκη, Χρώματα και φωτοσκιάσεις
πορτρέτου λογιοσύνης
- Βασιλική Κοντογιάννη, Το ημερολόγιο του
Στέφανου Α. Κουμανούδη
- Γιώργος Τόλιας, Στα σεμινάρια του Δημαρά
- Ουρανία Πολυκανδριώτη, Από το ατομικό στο
συλλογικό
- Βάσια Καρκαγιάννη-Καραμπελιά, Ο Κ. Δημαράς
στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόνης-και μια μικρή ιστορία
- Ελίζα-Άννα Δελβερούδη, Index
* στην σελίδα 20 ο Κώστας Καραβίδας, γράφει
για τα 40 χρόνια από τον θάνατο του Φώτη Κόντογλου.
Στην σελίδα 24, η Δώρα
Φακιολά γράφει για τον Μανόλη Αναγνωστάκη και στην σελίδα 26, ο Γρηγόρης
Ιωαννίδης γράφει για τον Κοριολανό του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, και η Ειρήνη Μ.
Μουντράκη γράφει για την Ειρήνη του Αριστοφάνη από το Κρατικό Θέατρο Βορείου
Ελλάδος. Και ακόμα, ο Γιώργος Κ. Μύαρης γράφει για το βιβλίο του Χρύσανθου Χρύσανθου:
επιμέλεια, Κύπρος 1972-1974 Με αίμα στέριωσε η Δημοκρατία. Ιστορική ανάλυση,
ντοκουμέντα και μαρτυρίες για την αντίσταση εναντίον της Χούντας και της ΕΟΚΑ
Β΄, Λευκωσία 2004.
• ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, τχ. 900-901/27-7/7-9/2007
- Νίκος Εγγονόπουλος 1907-1985
ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΕΩΝ
την ποίησιν ή την δόξα;
την ποίηση
το βαλάντιο ή την ζωή;
τη ζωή
Χριστόν ή Βαραββάν;
Χριστόν
την Γαλάτειαν ή μιάν καλύβην;
την Γαλάτεια
την Τέχνη ή τον θάνατο;
την Τέχνη
τον πόλεμο ή την ειρήνη;
την ειρήνη…..
- Λευτέρης Ξανθόπουλος, Πριν από 25 χρόνια
- Συνέντευξη του Δημήτρη Παπαστάμου στη Μαρία
Καραβία. Το στοιχείο της παράδοσης το ανιχνεύουμε και μέσα στην ποίηση και στη
ζωγραφική του
- Συνέντευξη του Νίκου Καρύδη στη Μαρία
Καραβία. Είναι ισότιμος ο ζωγράφος με τον ποιητή.
- Τηλεφωνική συνέντευξη του Νίκου Εγγονόπουλου
στον Ν. Μπαρουτσή
- Ο Νίκος Εγγονόπουλος για τα σκηνικά του και
τα φορέματα
- Η Ερριέτη, κόρη του Νίκου Εγγονόπουλου,
μιλά στην Όλγα Σελλά, Ήταν απλώς ο
πατέρας μου.
- Δημήτρης Φιλιππίδης, Μέρες του 1957-1958
- Θαλής Κ. Αργυρόπουλος, «Πάντα ματζύ»
- Συνέντευξη της Νέλλης Ανδρικοπούλου με τον
Γιώργο Καλπαδάκη. Την ελληνική παιδεία του ο Εγγονόπουλος την έχτισε μόνος του
- Άντεια Φραντζή, Η έκθεση της καλλιτεχνικής
ομάδας «Αρμός»
- Νέλλη Ανδρικοπούλου, Από την Έκθεση του
«Αρμού» στο Ζάππειο
- Ευθυμία Γεωργιάδου-Κούντουρα, Ο μύθος του
Ορφέα στην ποίηση και τη ζωγραφική του Εγγονόπουλου
- Δημήτρης Καργιώτης, «…. Και σαν κάτι να λέη,
σαν κάτι να θέλη να πη» Περί γραφής αυτοματισμός
- Δημήτρης Κοσμόπουλος, Ο Βελισσάριος αναμεσίς
στους άγρια λυσσαγμένους
- Δημήτρης Κοσμόπουλος, Προσοφθάλμιο (ποίημα)
- Δημήτρης Αγγελής, Το εξωτικό πουλί του
Ελμπασσάν
- Κώστας Χατζηαντωνίου, Και θα σταθή εκδικητής
στο Κάστρο της Σιωπής
- Δημήτρης Μπαγέρης, Μεταφράζοντας τον
Εγγονόπουλο. Μια συνομιλία με την Irma Villarroel.
- Δημήτρης Μπαγέρης, Όταν ο Μαμαγκάκης
συνάντησε τον «Μπολιβάρ»
* και στις σελίδες κριτικής βιβλίου ο Κώστας
Γ. Παπαγεωργίου γράφει για το βιβλίο της Αγορίτσας Μπακοδήμου Εγχειρίδιο του
καλού ταξιδιώτη. Ο Δημήτρης Χαρίτος για το βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη Σουέλ.
Και η Νίκη Κώτσιου για το βιβλίο του Gudbergur Bergsson ο
κύκνος. Στις στήλες του χαρτοκόπτη μεταξύ άλλων παρουσιάζονται τα βιβλία του
ποιητή Χάρη Βλαβιανού, και του ιστορικού και κριτικού Αλέξανδρου Αργυρίου.
• ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, τχ. 492/23-4/14-5-1992
Η Μαρία Νεφέλη λέει:
ένα φεγγάρι ανήκει στην Αμερική
μά μια ψυχή που δεν πουλιέται-στα Μάταλα ή
στο Κατμαντού.
Κάθε καιρός κι ο Στάλιν του.
Και ο Αντιφωνητής:
πέτρες απ’ το λιθόστρωτο βενζιναντλίες
αμάξια
επάνω του!
(ώ Παρθένα μου το ‘λεγες Σύ)
Κάθε καιρός κι η Ουγγρική του εξέγερση.
- Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
- Ιουλίτα Ηλιοπούλου, Ποιητές και ζωγράφοι στη
μεταπολεμική Γαλλία. Μια συνομιλία με τον Οδυσσέα Ελύτη.
- Χρήστος Γιανναράς, Η Οξώπετρα ή Ελεγεία του
απορριμμένου λίθου
- Γιώργος Κουρουπός, Παράπονο Μουσικού
- Άρης Μπερλής, Ο Πολιτικός Ελύτης
- Carlos Spinedi, Ο ΛΟΡΚΑ, Ο ΕΛΥΤΗΣ ΚΑΙ Η
ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ
- Γιάννης Κοντός, Ο δικός μου Οδυσσέας Ελύτης.
Ένας μονόλογος
- Δημήτρης Καλοκύρης, Παρασημαντική των τύψεων
- Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Τιμαριώτης του
ουρανού
- Δημήτρης Γέρος, Ο εικαστικός Ελύτης
- Θανάσης Χατζόπουλος, ΟΣΟΙ ΚΑΘΑΡΟΙ
- Λίνα Λυχναρά, Το «πέραν»των λέξεων και υπερρεαλιστικός
λόγος στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη
- Βίκτωρ Ιβάνοβιτς, ΕΛΥΤΗΣ-ΚΑΛΒΟΣ: Ένας
ποιητικός διάλογος
- Άγγελος Λάσκαρις, Ο Ελύτης και ο αγώνας της
γλώσσας
- Θεοδόσης Νικολαϊδης, ΑΡΧΙΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΕΛΥΤΗΣ:
εκλεκτικές συγγένειες
• ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ 1901-1975, τχ. 731/9-2-2001
Της μη συμμορφώσεως αμνός
- Ανδρέας Εμπειρίκος, επιμέλεια αφιερώματος
Γιώργης Γιατρομανωλάκης
- Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Εμπειρίκος 2001
- Μικρό χρονολόγιο Ανδρέα Εμπειρίκου
- Ανδρέας Εμπειρίκος, Ανέκδοτα κείμενα
- Μάρκος Θ. Δραγούμης, Ο Εμπειρίκος όπως τον
γνώρισα
- Ιάκωβος Βούρτσης, Ένα ποίημα για τον Ανδρέα
Εμπειρίκο
- Νικόλαος Κάλας, Μαύρες φλόγες (ποίημα)
Χωρίς έρωτα δεν υπάρχει όνειρο.
Ο έρωτας πρέπει να είναι σαν όνειρο τρελός.
Πες μου τι νείρεσαι για να σου πω ποιος
είσαι
Κοιμήσου. Μόνο στους ερωτευμένους είναι
φυσιολογική η
νυχεγρεσία. Πάντοτε άλλοτε να έλθει
ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ο ύπνος.
Μην πάει χαμένος ο ύπνος. Θυμήσου τα όνειρά
σου.
Χωρίς όνειρο η εμπειρία είναι ατελέστατη….
- Άντεια Φραντζή, Η πρωτοχρονιά του Εμπειρίκου
το 1945
- Θανάσης Τζαβάρας, Ανδρέας Εμπειρίκος-ο
ψυχαναλυτής
- Σοφία Βούλγαρη, «Ποιητής και/ηή πεζογράφος;»
Ο Ανδρέας Εμπειρίκος και τα διλήμματα της κριτικής
- Αλέξανδρος Αργυρίου, Τα πέτρινα χρόνια του
ελληνικού υπερρεαλισμού. Ουχ ήττον και του Μοντερνισμού
- Νάνος Βαλαωρίτης, Το άγχος της προσδοκίας
της αναγνώρισης του έρωτα στον Ανδρέα Εμπειρίκου
- Ρένα Ζαμάρου, Αργώ και Μέγας Ανατολικός: μια
πρώτη σύγκριση
- Jacques Bouchard, Ο
καναδικός μύθος στο έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου
- Μάνος Στεφανίδης, Ανδρέας Εμπειρίκος, ή πως
ζωγραφίζεται η εμπειρία
- Σάββας Μιχαήλ, Ο Μέγας Ανατολικός κατ’όναρ
- Ρίτσα Φράγκου-Κικίλια, Άγγελος
Σικελιανός-Ανδρέας Εμπειρίκος Υψιτενείς μεμουσωμένοι
• ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, τχ.911-912/4-1-2008
- Νίκος Καζαντζάκης1883-1957
- Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Ο νονός μου ο
Καζαντζάκης
- Στυλιανός Αλεξίου, Τρεις Αλεξίου εναντίον
Καζαντζάκη
- Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Ο Καζαντζάκης στο
λεωφορείο Ζαρό- Ηράκλειο
- Ρέα Γαλανάκη, Ο Dominus εδώ είναι ο Χρόνος
- Θανάσης Αγάθος, Ο Ζορμπάς και ο Βασίλης
Αρβανίτης
- Ρίτσα Φράγκου-Κικίλια, «Ορφικός Ματσούκας»
Το πίστευε ο Καζαντζάκης όταν χαρακτήριζε έτσι τον Σικελιανό;
- Δημήτρης Καργιώτης, Ο Καζαντζάκης, ο Martinu
και το μυθιστόρημα μιας όπερας
- Ανδρέα Νανάκη, Η Εκκλησία και ο Νίκος
Καζαντζάκη
- Ζντράβκα Μιχαήλοβα, Η παρουσία του
καζαντζακικού έργου στη Βουλαγαρία
- Ο Στέφαν Γκέτσεφ θυμάται τον Νίκο Καζαντζάκη
- Χ. –Δ. Γουνελά, Η έννοια της ελευθερίας στον
Νίκο Καζαντζάκη
- Σωτηρία Σταυρακοπούλου, Η παρουσία του
καζαντζακικού Ζορμπά στη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία.
• ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ, τχ. 510/18-12-1992-14-1-1993
Και με φως και με θάνατον…
Σοβαρόν, υψηλόν
δόσε τόνον, ω Λύρα
λάβε αστραπήν, και ήθος
λάβε νοός, υμνούμεν
ένδοξον έργον.
- Μάριο Βίττι, Ο Κάλβος και η Ιταλική ποίηση
του 1825
- Νάσος Βαγενάς, Για μια νέα χρονολόγηση του
ΙΠΠΙΑ
- Ευριπίδης Γαραντούδης, Για τους
«Δεκαπεντασύλλαβους» των Ωδών του Κάλβου
- Αλέξανδρος Αργυρίου, Η περί Κάλβου κριτική
- Μιχάλης Γ. Μερακλής, Ένα κείμενο του Μιχαήλ
Μητσάκη για τον Κάλβο
- Δημήτρης Αγγελάτος, Ο Κώστας Γ. Καρυωτάκης
(προσεκτικός) αναγνώστης των ωδών του Ανδρέα Κάλβου: Η διαλογική προοπτική
- Παναγιώτης Σ. Πίστας, Μια άγνωστη (ή μάλλον
λανθάνουσα) μελέτη για τον Κάλβο
- Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, Ο Ανδρέας
Κάλβος και η κριτική του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη
- Στέφανος Διαλησμάς, Οι Ωδές του Κάλβου «Κατά
το παρόν»
- Γιώργος Ανδρειωμένος, Ποιος Κάλβος;
- Γιάννης Δάλλας, Η ανατομία της κλειστής
δομής
- Παναγιώτης Μουλλάς, Το Εγώ ή τα Εγώ του
Ανδρέα Κάλβου
Και τα ποιήματα: του Βασίλη
Αρφάνη Ωδή στον Ανδρέα Κάλβο, και Εις Κύπρον του Κυριάκου Χαραλαμπίδη
• Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ, τχ. 768-769/26-7/6-9-2002
- Μ. Καραγάτσης, Πως έγινα Φασίστας
- Μαρίνα Καραγάτση, Τι Διριν Μι Καφ Καφ
- Βαγγέλης Αθανασόπουλος, Μ. Καραγάτση: Η
ενέργεια του διχασμού, η δύναμη της αντίφασης
- Βαγγέλης Γκούφας, Ελάχιστα τινά για τον Μ.
Καραγάτση
- Δημήτρης Ραυτόπουλος, Το μεγάλο «μαύρο
δέντρο» της ελληνικής πεζογραφίας
- Μαίρη Μικέ, Η από-κοσμη συντροφικότητα:
- Αγγελική Κωσταβάρα, Η απόλαυση του κειμένου
και η ανάδρομη δίψα του Καραγάτση ως αναγνώστη
- Στρατής Πασχάλης, Όταν ο λόγος θυμίζει τη θάλασσα
- Αλέξανδρος Αργυρίου, Ο Μ. Καραγάτσης απαντά
στους παράνομους Πρωτοπόρους το 1943
- Το κείμενο του Χρ. Νεζερίτη (Μ. Καραγάτση)
που δημοσιεύτηκε στους πρωτοπόρους, τεύχος 4/11/1943, σ. 12-13
- Βαγγέλης Αθανασόπουλος, Ένα ακόμη πιθανό
πρότυπο του Γιούγκερμαν
- Άντεια Φραντζή, ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ-ΒΕΝΕΖΗΣ Έναρξη
ενός διαλόγου
- Κατερίνα Κωστίου, «Ο μέγας Δουξ πάσης
Χαλκίδος» και «οι λεγεωνάριοι της ήττας»
- Οι επιστολές του Σκαρίμπα στον Καραγάτση
- της Διαμάντης Αναγνωστοπούλου
- Βασιλεία Γούλα, Η ειρωνεία στον Καραγάτση
• ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, τχ. 623/13-12-1996
- Μιχάλης Γκανάς, (ποίημα) Ελεγείο ή σάτιρα;
- Γιώργος Π. Σαββίδης-Μαριλίζα Μητσού,
Συνοπτικό χρονολόγιο της ζωής του Κώστα. Γ. Καρυωτάκη
- Τζένη Μαστοράκη, Το σιντριβάνι
- Στρατής Πασχάλης, Καρυωτάκης
- Γιάννης Δάλλας, Μια προσωπική αναδρομή
- Διονύσης Καψάλης, Αισιοδοξία
- Γιώργος Κοροπούλης, Το τερραίν του
Παραδείσου, Καρυωτάκης και Ειρωνεία
- Μαριλίζα Μητσού, «Όχι φιλολογίες. Σάτιρα
θέλουμε!» Ο Καρυωτάκης και η γάμπα
- Χριστίνα Ντουνιά: εισαγωγή-επιμέλεια, Όταν ο
Καρυωτάκης εμπνέει…
Ένα Ανθολόγιο
- Χριστίνα Ντουνιά, Ο Καρυωτάκης και οι
απεγνωσμένοι της αισιοδοξίας. Ρίτσος-Βάρναλης-Εμπειρίκος-Εγγονόπουλος
- Γιώργος Π. Σαββίδης, Η Αποχαιρετιστήρια
επιστολή
- Αλέξανδρος Αργυρίου, Ιδέες και ιδεολογήματα
της κριτικής των κριτικών περί Καρυωτάκη
- Ξενοφών Α. Κοκόλης, Για το ποίημα «Πρέβεζα»
(ή «Επαρχία»)
- Άντεια Φραντζή, Η ποίηση της ποίησης
- Δημήτρης Αγγελάτος, Ο Τέλλος Άγρας και η
εξακολουθητική διάρκεια του έργου του Καρυωτάκη
- Γιάννης Δάλλας, Οι «λύσεις» Καρυωτάκη και η
μεταπολεμική γενιά της λογοτεχνίας
- Ευριπίδης Γαραντούδης, Ο Αλέξης Τραϊανός και
το «Όνειρο» του Κώστα Καρυωτάκη
- Δημήτρης Καργιώτης, Το καταφύγιο που
φθονούμε: Καρυωτάκης και Καντ.
• ΗΛΙΑΣ ΛΑΓΙΟΣ τχ. 874-875/28-7-2006
- Ηλίας Λάγιος (1958-2005)
- Ηλίας Λάγιος: Εργοβιογραφικά
- Άγγελος Παπαδημητρίου, Η ιστορία ενός
πορτραίτου
- Γιάννης Δάλλας, Τα ποιητικά εισόδια του Ηλία
Λάγιου
- Χριστίνα Ντουνιά, Μνήμη και νόστος: τα ίχνη
της γενέθλιας πόλης στην ποίηση του Ηλία Λάγιου
- Άντεια Φραντζή, Παίζοντας για το κρασί
- Άντεια Φραντζή, Μίμησις πράξεως και μίμησις
ποιήσεως
- Νάσος Βαγενάς, Ένα σχόλιο για την Έρημη γη
- Θεοδόσης Πυλαρινός, «Εν πτήσει και εν
πτώσει»:
- Βαγγέλης Μπιτσώρης, Κεκραμένου οίνου αίνος
- Αλέξανδρος Αργυρίου, Ο Παλαμάς και ο
Γρυπάρης του Ηλία Λάγιου
- Δημήτρης Κοσμόπουλος, Γκρεμισμένος στα
βραχώδη των Ιάμβων
- Παντελής Μπουκάλας, Για τις μεταφράσεις του
Ηλία Λάγιου, ελάχιστα
- Η κόρη και τ’ αδέλφιά της
- Όλγα Δανιηλοπούλου, Αναπνέοντας στίχους και
φτιάχνοντας εικόνες
- Ελένη Κοσμά-Στέργιος Μήτας, Σύντομη αναφορά
στην ποίηση του Η. Λ.: ο «υπερρεαλισμός» μιας αενάου εφηβικής ηλικίας
- Όλια Λαζαρίδου, Δύο μνημονεύσεις για τον
Ηλία
- Δημήτρης Καργιώτης, Η κρίση του στίχου
- Γιώργος Μύαρης, Επιστολή Γεωργίου Κορφιάτου
προς Συνήγορον της Ποιήσεως
- Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Λίγα Λόγια για
τον Λάγιο
- Αγγελική Ξυνού, Η αρπαγή της κούτας
- Σοφία Κολοτούρου, Αφορμή χειραψίας
* επίσης, ο ποιητής Δημήτρης Κοσμόπουλος,
γράφει «Το μέσα και το έξω (Μνήμη Στέφανου Μπεκατώρου) λόγω της εκδημίας του. Ο
Νίκος Γουλανδρής-ο βιβλιογράφος του Δημήτρη Χατζή- γράφει τι κείμενο «Ένα
στιγμιότυπο σε τρία γράμματα πριν από 41 χρόνια (και λίγο σήμερα). Και η
Κατερίνα Κωστίου ο κείμενο «Στα ίχνη μιας γόνιμης φιλίας: από την αλληλογραφία
του Σκαρίμπα με την Κατίνα Μπάιλα.
• ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ τχ. 823-824/30/7-9/9/2004
Ανέκδοτα και αθησαύριστα κείμενα
- Ν. Π. Παϊσιος, Ζήσιμος Λορεντζάτος 1915-2004
- Ν. Π.
Παϊσιος, Χρονολόγιο Ζήσιμου Λορεντζάτου 1915-2004
- Ζήσιμος Λορεντζάτος, Το μονότονον των
Κρητικών Επών
- Ζήσιμος Λορεντζάτος, Το ελληνικό κράτος και
ο πολιτισμός του
- Ζήσιμος Π. Λορεντζάτος, Για τον Μανόλη
Τριανταφυλλίδη
- Αικατερίνη Κουμαριανού, Ζήσιμος Λορεντζάτος
- Στυλιανός Αλεξίου, Αναμνήσεις από τον Ζ. Λ.
(και μια φιλολογική επιστολή του)
- Διονυσία Σέρραρντ, Ανάμεσα στον Ζήσιμο και
τον Φίλιππο
- Σωκράτης Κουγέας, Με το Ζ. Λορεντζάτο
Καλοκαίρι 1973
- Γιώργος Παμπούκης, Θαλασσινά και άλλα με τον
Ζήσιμο
- Βίκου Ναχμία, Τα δώρα του Ζήσιμου
- Αγνή Πικιώνη, Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος όπως τον
γνώρισα
- Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Συλλαβίζοντας
με τον Λορεντζάτο τον Παπαδιαμάντη
- Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, Ο Ζήσιμος
Λορεντζάτος και η περιπέτεια της νεοελληνικής παράδοσης
- Δημήτρης Μαυρόπουλος, Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος
και τα εκδοτικά
- Σταύρος Ζουμπουλάκης, Πρώτες νύξεις για τη
μεταθανάτια έκδοση του έργου του Λορεντζάτου
- Λάμπρος Καμπερίδης, Μόνιμο αίτημα-Desideratus εσαεί
- Κώστας Μπουρναζάκης, Ο ποιητής Ζ. Λ. και η
Μικρά Σύρτις
- Ανθή Λεούση, «Το ‘να με τ’ άλλο λαμπυρίζουν
τα πουλιά»
- Σύλλας Τζουμέρκας, Για τη γνωριμία μου με
τον Ζήσιμο Λουρεντζάτο
- Άγγελος Καλογερόπουλος, Το μέσον της τέχνης
- Δημήτρης Καράμπελας, Κηφισιά 2004
- Δημήτρης Κοσμόπουλος, Το Ζήσιμο και το
Γράψιμο
- Στέλιος Παπαθανασίου, Μια επιστολή
- Κώστας Ανδρουλιδάκης, Ποίηση και μεταφυσική
αλήθεια. Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος και η πνευματική κατάσταση της εποχής μας.
«Είναι μάταιο να θέλαμε να προφασιζόμαστε αδιαφορία
σχετικώς με έρευνες, που το αντικείμενό τους δεν μπορεί να είναι αδιάφορο στην
ανθρώπινη φύση»
Ιμμάνουελ Κάντ
- Σωτήρης Γουνελάς, Για την «μυστική» και
«καρδιακή» διάσταση στο έργο του Ζ. Λ.
- Ελένη Αμπλιανίτη, Δημοσιεύματα για το θάνατο
του Ζ. Λ.
- Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Επιλογικό
• ΜΠΟΣΤ, τχ. 857/16-12-2005
- Μέντης Μποσταντζόγλου 1918-1995
- Χρονολόγιο Μέντη Μποσταντζόγλου, συνταχθέν
υπό του υιού του Κώστα
- Κώστας Μποσταντζόγλου, Θυμάμαι…
- Άγγελος Κλωνάρης, Η σημασία του να είσαι
Μποστ
- Ξενοφών Α. Κοκόλης, Ι ΕΞΕΣΣΙΑΙΣ
ΛΑΙΠΤΩΜΕΡΡΟΙΕΣ ΤΟΝ ΣΚΥΤΣΟΝ
- ΕΠΙΜΕΤΡΟ, Η επιβίωση του Μποστ (σε ταμπέλες)
- Γιάννης Κοντός, Ο Χρύσανθος (Μέντης)
Μποσταντζόγλου (Μποστ) ως συλλέκτης
- Σοφιανός Χρυσοστομίδης, Ο πολιτικός Μποστ
- Πάρις Τακόπουλος, Μποστ, περισσότερο Μποστ
- Θάνος Κωνσταντινίδης, Ο Μποστ και η Μήδειά
του
- Μάνος Στεφανίδης, Μια τέχνη «Πουκιά και
Συγχώριο»
- Θανάσης Μουτσόπουλος, Ο γκροτέσκος Μποστ
• ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ, τχ. 793-794/25-7-έως 4/9/2003
- Ρίτσα Φράγκου-Κικίλια, Κωστής
Παλαμάς1859-1943 ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
- Αλέξανδρος Αργυρίου, Ο πρώιμος Παλαμάς ήταν
άγνωστος και παραμένει
- Κ. Γ. Κασίνης, Τα σημειωματάρια του Παλαμά
- Παναγιώτης Μουλλάς, Ο Παλαμάς, η κριτική και
ο χρόνος
- Δημήτρης Κοσμόπουλος, «Ποίος ο Ποιητής»
- Ευριπίδης Γαραντούδης, Ο Παλαμάς από τη
σημερινή σκοπιά
- Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, «Το ψιθύρισμα της
Επιστήμης» Ιατρικά θέματα στον Παλαμά
- Άντεια Φραντζή, «Αποχαιρετισμός ποιητού»
- Ξενοφών Α. Κοκόλης, Τα Σατιρικά Γυμνάσματα
και η ένταξή τους στο χώρο της σάτιρας
- Σατιρικά Γυμνάσματα Α1-Β24
- Αλεξάνδρα Σαμουήλ, Πάνω σ’ ένα
«καλβικό»ποίημα του Παλαμά
- Δημήτρης Ελευθεράκης, «Κρασί είν’ ο κόσμος
άκρατο, εδώ είν’ η γύμνια αφέντρα»: Ένα «σατυρικό» ποίημα του Παλαμά
- Παντελής Βουτουρής, Ο Κωστής Παλαμάς και ο
Σπυρίδων Ζαμπέλιος
- Anna Zimbone, Το έργο του Γεωργίου Βιζυηνού
μέσα από την κριτική ματιά του Κωστή Παλαμά
- Roderick Beaton, «Το έπος
των νεωτέρων Ελλήνων» και ο Παλαμάς
- Αλέξης Γιατράς, Ο τονικός αντικομμουνισμός
- Γιώργος Γεωργής, Προσετέθη το βαθύ πένθος Ο
θάνατος του Παλαμά στον κυπριακό τύπο
• Μνημονεύετε ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ, τχ.463/5-4-1991
«Λόγιοι εκ περάτων, συναχθήσονται εν Σκιάθω/,
ίνα του κυρ-Αλεξάνδρου, τιμήσωσι την Μνήμην/και συ των «λογίων η νήσος»/
σκίρτα, αγάλλου και χαίρε» Ποίημα, Χρήστου Β. Σκιαθιού
- Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος: επιμέλεια,
Μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
- Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, «Μετ’
Εξοικονομήσεως…»
- Μ. Γ. Παρλαμάς, Μεθύσι σε Γυναικωνίτη
- Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Κριτική ή
Φιλολογική Έκδοση;
- Φώτης Δημητρακόπουλος-Γ. Χριστοδούλου, Τα
Παπαδιαμαντικά Αυτόγραφα
- Λουκάς Κουσούλας, Παπαδιαμάντης και Προύστ
- Ανέστης Κεσελόπουλος, Το φυσικό Περιβάλλον
στον Παπαδιαμάντη
- Αλέξανδρος Κοσματόπουλος, Μνήμη Παπαδιαμάντη
- Χρήστος Βακαλόπουλος, Η Ιερή Μελωδία της
πραγματικότητας
- Νίκος Τριανταφυλλόπουλος, ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ
• ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ τχ. 753/28-12-2001
- Απόστολος Διαμαντής, Αλέξανδρος
Παπαδιαμάντης
- ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ
- Α. Παπαδιαμάντης Η Ντελησυφέρω, ένα
χριστουγεννιάτικο διήγημα
- Απόστολος Διαμαντής. Ο ιστορητής Α.
Παπαδιαμάντης
- Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Με τη
«Γλυκοφιλούσα»στο Βαρβάκειο
- μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου
Ιερόθεου εκφραστής της ορθοδόξου εκκλησιαστικής παραδόσεως
- Γεώργιος Α. Χριστοδούλου, Η Φόνισσα του Α.
Παπαδιαμάντη
- Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, Περιγραφική
ανάπλαση του παρελθόντος και δημιουργική φαντασία στα μυθιστορήματα του Α. Π.
- Τασούλα Καραγεωργίου, Η ποίηση στον
Παπαδιαμάντη μια φθεγγομένη ζωγραφική
- Γ. Φαρίνου-Μαλαματάρη, «Αχειροποίητο ποίημα»
- Άγγελος Καλογερόπουλος, Το «Μυρολόγι της
φώκιας» ως μάθημα αργό
- Λουκάς Κούσουλας, Παπαδιαμάντης ειδυλλιακός
- Άγγελος Γ. Μαντάς, Ο μπαρμπα-Γιαννιός δεν
είχε κήπο;
- Γιώργος Κεχαγιόγλου, Παπαδιαμάντης και
μουσουλμανική Ανατολή
- Ρίτσα Φράγκου-Κικίλια, Όταν ο Σικελιανός
συνάντησε τον Π.
- Γιώργος Α. Παναγιώτου, Δημοσιεύματα για τον
Α. Π. στην εφημερίδα Θεσσαλία του Βόλου
- Δημήτρης Χαρίτος, Ο Παπαδιαμάντης στον
κινηματογράφο
• ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ, (1919-2005) τχ. 858-859/30-12-2005
«Απ’το μεγάλο έπεσα το σύννεφο, τώρα ανάπηρο,
σε καροτσάκι, με σέρνει ο Θεός.»
- Αγγελική Κωσταβάρα-Ιάνα Μπούκοβα: επιμέλεια
αφιερώματος
- Αγγελική Κωσταβάρα: επιμέλεια χρονολογίου.
Συνοπτική εργοβιογραφία
- Ιάνα Μπούκοβα, Μια συνάντηση με την Γιάννα
Περσάκη
- Γιάννης Δάλλας, Από τη σκοπιά των τελευταίων
συλλογών του
- Γιάννης Βαρβέρης, Οφειλές μιας γενιάς
- Γιάννης Αντίοχος, Ο παραισθητικός Μίλτος
Σαχτούρης
- Χρήστος Γιαννακός, Σημεία των καιρών στην
ποίηση του Μ, Σαχτούρη
- Βασίλης Κ. Καλαμαράς, Το επάγγελμα του
άνεργου ποιητή
- Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Μ. Σαχτούρης, ο
τρελός λαγός της ελληνικής ποίησης
- Γιάννης Κοντός, Μ. Σαχτούρης, το απόλυτα μοντέρνο
- Άντεια Φραντζή, Το σπίτι του ποιητή
- Δημήτρης Κοσμόπουλος, La voix du reve
- Δώρα Μεντή, «Η πολυθρόνα», «Η ηρωίδα», «Η
φωτιά», «Οι εχθροί της Άνοιξης» Τρία ανένταχα ποιήματα και ένα αυτόγραφο του Μ.
Σ.
- Αργύρης Παλούκας, «Μεγάλωσε με την αγωνία
των χρωμάτων»
- Γιώργος Μαρκόπουλος, Η διαχρονική επίδραση
της ποίησης του Μ. σ.
- Θέμης Λιβεριάδης, Στο καφενείο με τις λίρες
- Τσβετάνκα Ελένκοβα, Σκληρότητα και
τρυφερότητα στην ποίηση του Μίλτου Σαχτούρη
- Λέναδρος Πολενάκης, Επικαλούμαι τη μαρτυρία…
- Κώστας Κρεμμύδας, Ξαπλωμένος στο κρεβάτι
μετρώ τους αμέτρητους θανάτους μου
- Κώστας Καραβίδας, Το δράμα της Ιστορίας στην
ποίηση του Μ. Σ.
- Παυλίνα Παμπούδη, Μνήμη Μίλτου Σαχτούρη
- Θάνος Κωνσταντινίδης, Ο καθρέφτης στο έργο
του Μ. Σ. και άλλων ποιητών
- Στέλιος Κυμιωνής, Τρεις ταινίες για τον
Μίλτο Σαχτούρη
- Βασίλης Αμανατίδης, «Αφιερώνω ξανά και
φεύγω» ή Διακεκομμένος ασύρματος Μίλτου Σαχτούρη
- Δημήτρης Μπαγέρης, «Με εκτίμηση Μίλτος
Σαχτούρης»
- Αντί ανθέων. Ποιήματα για τον Μίλτο Σαχτούρη
• ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ, τχ. 749/2-11-2001
- Ρίτσα Φράγκου-Κικίλια, Άγγελος Σικελιανός
1884-1951
- Ρίτσα Φράγκου-Κικίλια, ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
- Αγορή Γκρέκου, Τα πρώτα νεανικά ποιήματα του
Α. Σ.1902-1905
- Αθηνά Βογιατζόγλου, Η απομάκρυνση από έναν
ποιητικό πατέρα: Ο Σολωμός του ώριμου Σικελιανού
- Ευριπίδης Γαραντούδης, Σικελιανός και D’ Annunzio
- Λιάνα Γιαννακοπούλου, Η γλυπτική στην ποίηση
του Σικελιανού
- Μαντώ Μαλάμου, Ο θάνατος της Τραγωδίας και η
ανάσταση του Θεού
- Roderick Beaton, Ο Σικελιανός όπως τον
γνώριζε ο Σεφέρης
- Βιβέτ Τσαρλαμπά-Κακλαμάνη, Άγγελος
Σικελιανός και Γιάννης Ρίτσος μια πνευματική συνάντηση
- Άννα Κατσιγιάννη, Ο Σικελιανός και η
Βαλκανική Ιδέα
- Ξενοφών Α. Κοκόλης, Τα ημιτελή «άπαντα» του
Σικελιανού
- Κική Ακριτίδου, Άθλος Ελευθερίας
- Ρίτσα Φράγκου-Κικίλια, Giordano
Bruno-Άγγελος Σικελιανός «Ο Αδρότερος Ανδρισμός»
• ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ 1901-1937, Έν φωτεινόν μετέωρον,
τχ. 560/23-9-1994
- Έν φωτεινόν μετέωρον
- ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
- Λάμπρος Παραράς, Ιωάννης Αντιφών Συκουτρής,
Τα φοιτητικά χρόνια
- Αγλαϊας Φακαλού-Μακαρωφ, Ο αγαπημένος
καθηγητής (Γυμνάσιο Αρσακείου 1929-1930)
- Νάσος Δετζώρτζης, Επιτροχάδην
- Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος, Εμπνευσμένος
και ηρωικός
- Αλκιβιάδης Ε. Μαργαρίτης, Ο Ηγέτης
- Μενέλαος Παρλαμάς, Λόγος-Έρως-Θάνατος
- Αικατερίνη-Παπαδημητρίου-Λεονταρίτη, De profundis clamavi
- Κική Κακισοπούλου-Μεσσάρη, Ο μύστης
- Γιώργος Γ. Αλισανδράτος, Φοιτητικές
αναμνήσεις
- Μαρίκα Στρομπούλη-Αποστολοπούλου, Σήμα μιας
ζωής
- Αντί προλόγου
- Κώστας Π. Κύρρης, Ο Ιωάννης Συκουτρής και η
Κύπρος
- Μίνωας Κοκολάκης, «Συμποσιακά» το χρονικό
μιας εκστρατείας
- Ιωάννης Καζάζης, Μια συμπαράταξη
- Ιωάννης Γκλούκερ, «Συκουτρή τύχαι» στη
δυτική φιλολογία
- Βασίλης Κατσαρός, Ο Συκουτρής και το
Βυζάντιο
- Ιωάννου Συκουτρή, Σχετικά με το
ιστοριογραφικό έργο του Ψελλού
- Δανιήλ Ι. Ιακώβ, Ο Ιωάννης Συκουτρής και ο
Ελληνισμός
- Βενετία Αποστολίδου, Ανάμεσα στις
συμπληγάδες της αρχαίας και της νέας Ελλάδας
- Ελένη Καραντζόλα, Οι γλωσσικές απόψεις του
Ιωάννη Συκουτρή
- Πάρης Σταύρου, Μια χαμένη (;) κληρονομιά
- Ανέκδοτες κριτικές σελίδες και επιστολές,
Άγγελος Σικελιανός προς τον
Ι. Σ./ Ι. Σ. για το γλωσσικό ζήτημα/ Γ. Αθάνας, Αγάπη στον Έπαχτο/Απαντήσεις σε
νεανικό λεύκωμα/ Επιστολές από Ξυλόκαστρο και Γερμανία/ Χαίρε
• ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ τεύχος 889/23-2-2007
- Κώστας Καραβίδας, Διδώ Σωτηρίου
- Κώστας Καραβίδας, Χρονολόγιο Διδώς Σωτηρίου
(1909-2004)
- Έρη Σταυροπούλου, Δ. Σ. Στοιχεία της ζωής
και του έργου της
- Άλκη Ζέη, Κι έτσι ξαφνικά μπήκε η Διδώ στη
ζωή μου
- Εύα Κοταμανίδου, Η Διδώ, το «μαυροτσούκαλο»
- Ευγενία Φακίνου, Διδώ Σωτηρίου
- Κώστας Καραβίδας: επιμέλεια. Τρία γράμματα
στη Διδώ Σωτηρίου
- Έρη Σταυροπούλου, Μνήμη πατρίδας. Δ. Σ.,
Ματωμένα Χώματα. Κοσμάς Πολίτης, Στου Χατζηφράγκου
- Νίκος Κωνσταντόπουλος, Συνομίλησε με εποχές
διαφορετικές και διαφορετικές γενιές
- Νίκος Μπελογιάννης, Μια εκδοτική δολοφονία
της Ηλέκτρας Αποστόλου
• ΣΤΡΑΤΗΣ
ΤΣΙΡΚΑΣ τχ. 751/30-11-2001
- Αλέξανδρος Καζαμίας, Στρατής Τσίρκας: «Κι
εγώ αισθανόμουν πρόσφυγας». Από το Ζαγλούλ στον Νάσερ
- Anthony Gorman, Σύντροφοι παλιοί, νέοι
αγώνες: Ο Σ. Τ. και η Αιγυπτιακή αριστερά
- Peter Mackridge, Ο Σ. Τσίρκας και η έννοια της Ιστορίας
- Γιάννης Παπαθεοδώρου, Το καθήκον της μνήμης
- Alix MacSweeney, Γράμμα από την Αλεξάνδρεια
- Παναγιώτης Μουλλάς, Ο Τσίρκας και η Αίγυπτος
- Σοφιανός Χρυσοστομίδης, Ο Τσίρκας και το
αιγυπτιακό εθνικό κίνημα
- Μαίρη Μικέ, Η επιθυμία της αφήγησης στα
Διηγήματα
- Αλέξανδρος Καζαμίας, «Δεύτερες σκέψεις για
το ανθρωπισμό» των Ακυβέρνητων Πολιτειών
- Άντεια Φραντζή, Η Αθήνα του Στρατή Τσίρκα
- Βενετία Αποστολίδου, Το κριτικό έργο του
Στρατή Τσίρκα
- Μάνος Στεφανίδης, Τσίρκας, Καβάφης και
Ελγίνεια
- Στρατής Τσίρκας, Τα Ελγίνεια Μάρμαρα του
Κωνσταντίνου Καβάφη
- Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, Ο Στρατής Τσίρκας
μεταφραστής
• ΑΝΤΡΕΑΣ ΦΡΑΓΚΙΑΣ τχ. 714/26-5-2000
- Ξαναδιαβάζοντας το έργο του Αντρέα Φραγκιά
- Αντρές Φραγκιάς, Ως τη γέφυρα, απόσπασμα από
ανέκδοτο μυθιστόρημα
- Αντρέας Φραγκιάς, Ωραίες μέρες, σελίδες από
ανέκδοτο αφήγημα
- Έρη Σταυροπούλου, Στοιχεία της ζωής και του
έργου του
- Μένης Κουμανταρέας, Τέσσερις πίνακες και ένα
πορτρέτο
- Λένα Δουκίδου, Ο Αντρέας Φραγκιάς και η
δημοσιογραφία
- Δημήτρης Ραυτόπουλος, Από τον λαό στο πλήθος
- Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Ο πεζογράφος ως
αυτόπτης μάρτυρας
- Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, Σκέψη και Μαστοριά
- Θανάσης Βαλτινός, Οι πιο ωραίες, οι πιο
πικρές διαδρομές στο σώμα της Ελλάδας…
- Γιάννης Κοντός, Κείμενο σοβαρό, ασθμαίνον
και προφητικό
- Άλκη Ζέη, Δάσκαλοι μου ο Τσέχωφ και ο
Φραγκιάς…
- Βαγγέλης Ραυτόπουλος, Συνεχίζοντας τον
Φραγκιά
- Στέφανος Τασσόπουλος, Απραγματοποίητα
μυθιστορήματα
- Χριστόφορος Μηλιώνης, Τα «καλοκινήματα» στο
Άνθρωποι και σπίτια
- Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, Άνθρωποι και σπίτια
- Αλέξανδρος Αργυρίου, Σημειώσεις για τον
Λοιμό του Α. Φ.
- Γ. Δ. Παγανός, Η Καγκελόπορτα και η
πραγματικότητα της εποχής
- Έρη Σταυροπούλου, Η «αποκάλυψη» του
σύγχρονου κόσμου
- Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Επαναληπτικό μοντάζ
• ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΧΑΤΖΗΣ, είκοσι χρόνια μετά, τχ. 743-744/27-7-2001
- Νίκος Γουλανδρής, Δ. Χατζής, είκοσι χρόνια
μετά
- Ύστατος αποχαιρετισμός
- Δημήτρης Νόλλας, Και ντέτεκτιβ και
ριζοσπάστης
- Αμάντα Μιχαλοπούλου, Για την επικαιρότητα
του Διπλού βιβλίου
- Επιστολή του Άγγελου Γ. Χατζή στην
οικογένειά του
- μαρτυρία Γιώργου Κ. Τσαπόγια, Δημήτρης
(Τάκης) Χατζής
- μαρτυρία Χρήστου Παπάζογλου, Οι άνθρωποι
είχαν φιλότιμο και ηθικές αρχές
- μαρτυρία της Αννίκας Κίτσιου Χαραλαμπίδου,
Πως νώρισα τον Δ. Χ.
- Θανάσης Βαλτινός, Η γνωριμία μου με τον
Χατζή
- Ελένη Κουρμαντζή, Οι πολιτικές ρίζες του Δ.
Χατζή
- Σπύρος Εργολάβος, Τα Γιάννινα στην Κατοχή
και τον Εμφύλιο
- Γιώργος Δ. Παγανός, Ο Δ. Χατζής είκοσι
χρόνια μετά
- Βενετία Αποστολίδου, Η ενιαία γραμμή του
Δημήτρη Χατζή
- Χρύσα Προκοπάκη, Αναζητώντας τα ίχνη του
Χαντζή
- Αλέξης Ζήρας, Η προετοιμασία και η υποδοχή
του Διπλού βιβλίου
- Αγγέλα Καστρινάκη, «Μουργκάνα»: η υπερβολή
της απελπισίας
- Δημήτρης Πάνου, Η επικαιρότητα του Δημήτρη
Χατζή
- Ανδρέας Φουσκαρίνης, Ο γυναικείος πληθυσμός
του Τέλους της μικρής μας πόλης
- Ζόραν Μούτιτς, Το καλό πουλί
- Αχμέτ Γιορουλμάς, Ο Δ. Χατζής στην τουρκική
γλώσσα
- Κ. Α. Δημάδης, Το διπλό βιβλίο και η υποδοχή
του από ξενόγλωσσους σπουδαστές
- Γιώργος Κ. Μύαρης, «…Δεν είναι ακριβώς
ερείπια-είναι κομμάτια, ψηφία σκορπισμένα»
- Δημήτρης Κόκορης, Ο «σχολικός» Δημήτρης
Χατζής
- Αγγελική Βλαχάκη-Ισμήνη Καραμπέτσου, Με τα
μάτια των μαθητών…
- Ανδρέας Κοντοδημόπουλος, Γιατί «Δημήτρης
Χατζής»
• ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ Ξάνθη 23/10/1925- τχ. 554/24-6-1994
- «Εκτεταμένο αφιέρωμα μνήμης στον Μάνο
Χατζιδάκι….» σ.23
- Μάνος Χατζιδάκις ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
- Νεκτάρης Μητρόπουλος, Δεν πιάνεται με τίποτα
- Ν. Γ., Απόσπασμα από μια ανέκδοτη συνομιλία
με τον Μ. Χ. «Είχαμε τη δικτατορία των αξιωματικών, σήμερα έχουμε τη δικτατορία
του Τύπου»
- Ο Μάνος Χατζιδάκις σχολιάζει έναν δίσκο των
Rollings Stones
- Ειρήνη Λεβίδη, Με λογισμό και μ’ όνειρο
- Ο Δημήτρης Βερνίκος μιλάει για τον Μ. Χ. που
γνώρισε, «Ακριβός, και συνάμα ταπεινός»
- Γιώργος Κουρουπός, Ο Μάνος Χατζιδάκις το
Τρίτο κι εμείς
- Δημήτρης Χαρίτος, Το άλλο μέγεθος
- Γιώργος Κακουλίδης, Το… Άστρο δεν βιάζεται
να πεθάνει, σ. 42
* Το τεύχος αυτό του περιοδικού «αντί», που
αφιερώνει σελίδες του στον Μελωδό των Ονείρων μας, έγινε με την ευκαιρία της
κοίμησης του μουσικοσυνθέτη, δεν είναι αφιερωμένες όλες του οι σελίδες, όπως τα
άλλα αφιερώματά του, περιέχει ακόμα στις 66 σελίδες του το ποίημα «Ο Οβίδιος
στο τρίτο ράϊχ του σύγχρονου άγγλου ποιητή Geoffrey Hilll, σε μετάφραση του
ποιητή Χάρη Βλαβιανού, το κείμενο της Μάρουσας Κρέσε, «Αμπντουλάχ Σίντραν: ο
ποιητής από το Σεράγεβο», σε μετάφραση Γιώργου Ριτζούλη, το κείμενο του ποιητή
Ηλία Λάγιου, «Ο Κίμπαρης» (Σταμάτης Μιχαηλίδης 1944-1994) κλπ.
Στο κριτικό άρθρο του
περιοδικού εκτός αφιερώματος σ. 13 «Αντιφατικές όψεις της πραγματικότητας» γράφει
για τον Μάνο Χατζιδάκι:
«….Κι έρχεται το δεύτερο
περιστατικό: ο θάνατος του Μάνου Χατζιδάκι. Του επώνυμου Έλληνα. Του υποψιασμένου.
Του ανθρώπου που ήξερε πολύ καλά τα ΜΜΕ, που είχε προφανώς ανατριχιάσει μ’ όσα
είχαν συμβεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις αγαπημένων φίλων του. Με δύναμη ψυχής σπάνια,
είχε προβλέψει πως θα μπορούσαν να τον μεταχειριστούν και είχε φροντίσει.
Ανάμεσα στις τελευταίες επιθυμίες του είχε προτάξει να διαφυλαχθεί η
ιδιωτικότητά του. Είχε ζητήσει να μην τον συνοδεύσουν οι κάμερες ως την
τελευταία του κατοικία, αρνήθηκε τη δημόσια δαπάνη κηδεία και τον
αμφισβητούμενο τάφο στο Α΄ Νεκροταφείο. Όρισε ο ίδιος τη ζωή του έως το τέλος,
δίδαξε ήθος, ακόμη και με το θάνατό του. Στην περίπτωσή του τα ΜΜΕ βρέθηκαν σε
θέση αδυναμίας. Οι κάμερες εκτός του προαυλίου του νεκροταφείου. Όλοι από
μακριά. Απαγόρευσε στο πανελλήνιο να γίνει ηδονοβλεψίας του θανάτου του.
Επεδίωκε πάντα κι ως ένα βαθμό το είχε καταφέρει να περιφρουρεί τη ζωή του,
όπως κατάφερε να περιφρουρήσει και τα θάνατό του. Όσο του ήταν φυσικά δυνατό.
Γιατί εκείνα τα πλάνα της μεταφοράς από το σπίτι του στον Ευαγγελισμό ήταν
τελικά αδύνατο να ελεγχθούν. Προβλήθηκαν και ξαναπροβλήθηκαν. Ως τη στιγμή που
ήρθαν οι οικείοι του να τα απαγορεύσουν κι αυτά. Και καλά έκαναν. Μόνο που
εκείνοι μπόρεσαν. Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν ένας από τους συνειδητούς πολίτες
αυτής της χώρας, κι αν κάτι δίδαξε, αν κάτι έμεινε απ’ αυτόν, έπρεπε και πρέπει
να τηρηθεί…».
Εδώ τελειώνει το δικό μου σεργιάνι σε ένα
ακόμα περιοδικό της γενιάς μου, που καλλιέργησε την πολιτική και ιδεολογική μας
σκέψη, με τα κείμενα, τα άρθρα, τα σχόλια και τις κρίσεις του. Το πολιτικό αυτό
έντυπο, σφράγισε μια εποχή με τα θετικά του και τα αρνητικά του δημοσιεύματα. Μια
πολιτική εποχή με τα θετικά της και τα αρνητικά της. Μια ιστορική περίοδο της σύγχρονης
Ελλάδος, που δεν παύει να είναι η ιστορία των δικών μας χρόνων, των χρόνων
ανθοφορίας της γενιάς του 1980.
Γιώργος Χ. Μπαλούρδος
Πρώτη γραφή, σήμερα, Τρίτη,
15 Δεκεμβρίου 2015
Πειραιάς, 15/12/2015
Υ. Γ. Καλές γιορτές με τον
Μελωδό των Ονείρων μας Μάνο Χατζιδάκι, Ρωμανό τον Μελωδό και Θείο Ηράκλειτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου