ΜΑΡΙΟΣ ΠΛΩΡΙΤΗΣ

Βιβλιογραφία Ενδεικτική Μάριου Πλωρίτη

    Ο Μάριος Πλωρίτης που το πραγματικό του επίθετο ήταν Παπαδόπουλος, γεννήθηκε στον Πειραιά στις 19 Ιανουαρίου του 1919 και πέθανε στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου του 2006. Υπήρξε ένα πολυγραφότατο και αρκετά δραστήριο πολιτικά και δημοσιογραφικά άτομο. Κατά την διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας χρησιμοποίησε τα εξής ψευδώνυμα: Σ. Αβέλτερος, Ένας Νέος, Λουκιανός Παυλίδης, Πρόσπερος, Μ. Περ. και αυτό που τον έκανε γνωστό στον συγγραφικό και δημοσιογραφικό χώρο, Μάριος Πλωρίτης. Ο Μάριος Πλωρίτης παρότι σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες, ασχολήθηκε κυρίως με την σκηνοθεσία, τις μεταφράσεις θεατρικών έργων και την δημοσιογραφία όπου μας έδωσε εξαιρετικά κείμενα πολιτικής κριτικής σκέψης. Υπήρξε συνιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης το 1942 μαζί με τον Κάρολο Κουν και συνιδρυτής με τον ποιητή Νίκο Καρύδη και τον Αλέξανδρο Πατσιφά του εκδοτικού οίκου Ίκαρος 1945. Στο Θέατρο πρωτοεμφανίστηκε με την μετάφραση του Ιταλού θεατρικού συγγραφέα Λουίτζι Πιραντέλλο «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν από το Θέατρο Τέχνης 1942. Κράτησε την στήλη κριτικής θεάτρου και κινηματογράφου για 20 χρόνια περίπου 1945-1965 στην εφημερίδα «Ελευθερία». Συνεργάστηκε πριν την δικτατορία 1965 με την εφημερίδα Το Βήμα δημοσιεύοντας θεατρικές κριτικές. Με την ιδιότητα του σκηνοθέτη εμφανίστηκε το 1952 με την «Βαθιά γαλάζια θάλασσα» του Τέρενς Ράττιγκαν 1952 που ανεβάστηκε από τον θίασο της Έλλης Λαμπέτης του Γιώργου Παππά και του Δημήτρη Χορν. Ο Μάριος Πλωρίτης μετέφρασε και σκηνοθέτησε πάμπολλα θεατρικά έργα για διάφορους ελληνικούς θιάσους. Την διετία 1950-1952 διετέλεσε διευθυντής του θεατρικού τμήματος της ΕΙΡ, διευθυντής σύνταξης της ετήσιας έκδοσης «Θέατρο 1957-1962, καθηγητής δραματολογία και ιστορίας του Θεάτρου στο Θέατρο Τέχνης και για ένα χρόνο 1962-1963 διευθυντής της δημοκρατικής εφημερίδας «Νίκη»

  

ΜΕΛΕΤΕΣ

• Πρόσωπα του νεώτερου δράματος, Γαλαξίας 1965

• Τα λοφία και οι παγίδες, Αθήνα 1966

• Τα Προσωπεία, Αθήνα 1967

• Δυναστείες και δυνάστες, Θεμέλιο 1974

• Μέγιστον Μάθημα, Αθήνα 1975

• Πολιτικά (Β και Γ), εκδ. Θεμέλιο 1980-1981

• Παιδικός Οδηγός για γνωριμία με το θέατρο, μεταφορά Τάσου Λιγνάδη, εκδ. Διάγραμμα 1985

• Τέχνη, γλώσσα και εξουσία, εκδ. Καστανιώτης 1988

• Της Σκηνής και της Τέχνης, εκδ. Καστανιώτης 1989

• Νέα Πολιτικά (1980-1984), εκδ. Καστανιώτης 1990

• Το Θέατρο στο Βυζάντιο, εκδ. Καστανιώτης 1999

• Ο πολιτικός Σαίξπηρ: η τραγωδία της εξουσίας, εκδ. Καστανιώτης 2002

• (Κείμενο στην εργασία του αρχιτέκτονα Νικόλαου Σ. Ντόριζα, «Τα κτίρια του Πειραιά κατά τον 19^ον  αιώνα», εκδ. Εταιρεία Φίλων του Δημοτικού Θεάτρου 1997)

• Επιφυλλίδες, 1989-2004, τόμοι 2, εισαγωγή-επιμέλεια: Θανάσης Θ. Νιάρχος-Αντώνης Φωστιέρης, εκδ. Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων 2010

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

BERTOLT BRECHT

• Μπέρτολτ Μπρέχτ, «Ποιήματα», εκδ. Θεμέλιο 1977

  (με δισέλιδο προλόγισμα του μεταφραστή)

• Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Ο Δάσκαλος», «Η Εβραία», εκδ. Δωδώνη 1977

  (με κείμενα του Μάριου Πλωρίτη για τα έργα)

• Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»-δραματική παραβολή-, απόδοση Μ. Π., απόδοση τραγουδιών: Νικηφόρος Βρεττάκος, εκδ. Ιθάκη 1980

(στον κολωφόνα αναφέρει σαν ημερομηνία έκδοσης Δεκέμβριος 1981)

• ΜΠΡΕΧΤ και ΧΙΤΛΕΡ, Μια θεατρική-ιστορική παραβολή. εκδ. Θεμέλιο 1984. Σύνθεση και απόδοση Μάριου Πλωρίτη, πάνω σε κείμενα του Brecht και του Hitler.

(πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για αυτούς που αγαπούν το επικό, πολιτικό και προπαγανδιστικό θέατρο του Μπέρτολτ Μπρέχτ).

--

• Rainer Maria Rilke, «Γράμματα σ’ ένα νέο ποιητή», εκδ. Ίκαρος 1973

 (ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του φημισμένου αυτού συγγραφέα και ποιητή που οφείλει όποιος ασχολείται με τον ποιητικό λόγο να διαβάσει και να ξαναδιαβάσει. Η μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη είναι εξαιρετική. Ο γερμανικός τίτλος είναι: Rainer Maria Rilke, “Briefe an einen Jungen Dichter”. Insel-Verlag, Leipzig, 1929.)

• Βαχτάνγκοφ, «μαθήματα σκηνοθεσίας και υποκριτικής», εκδ. Μέδουσα 1997

• Ιούλιος Μαζαρίνος, «Εγκόλπιο των πολιτικών», εκδ. Νέα Σύνορα 1994

• Ζαν Ανούιγ, «Θεατρικά Έργα», εκδ. Γκόνης 1962

• Τέννεσυ Ουίλλιαμς, «Θεατρικά Έργα», εκδ. Γκόνη 1962

  (Καλοκαίρι και καταχνιά, Τριαντάφυλλο στο στήθος, Η λυσσασμένη γάτα)  

• Ούγκο Μπέτι, «Η βασίλισσα και οι επαναστάτες», εκδ. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας 1975

• Ευγένιος Ο’ Νηλ, «Ο παγοπώλης έρχεται», εκδ. Δωδώνη 1977

• Πέτερ Βάίς, «Η δολοφονία του Μαρά», εκδ. Δωδώνη1977

• Λουίτζι Πιραντέλλο, «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», εκδ. Δωδώνη 1979

• Άντον Παύλοβιτς Τσέχωφ, «Ο γλάρος», εκδ. Καστανιώτης 1993

• Αύγουστος Στρίντμπεργκ, «Δανειστές», εκδ. Καστανιώτης 1994

• Ζαν Κοκτώ, «Η ανθρώπινη φωνή, Το φάντασμα της Μασσαλίας, Η ψεύτρα», εκδ. Δωδώνη 1994

• Ζαν Ανούιγ, «Ευριδίκη», εκδ. Δωδώνη 1995

• Ζαν Ανούιγ, «Ρωμαίος και Αννέτα», εκδ. Δωδώνη 1995

• Άντον Παύλοβιτς Τσέχωφ, «Ο Βυσσινόκηπος», εκδ. Καστανιώτης 1995

• Χάρολοντ, Πίντερ, «Προδοσία», εκδ. Δωδώνη 1995

• Τέννεσυ Ουϊλλιαμς, «Λεωφορείον ο πόθος», εκδ. Καστανιώτης 1998

• Αντρέ Ρουσσέν, «La mamma», εκδ. Δωδώνη 2006  

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• Χρήστος Θεολόγου-Αιμιλία Ξανθοπούλου,

  Γενική επιμέλεια: Δημήτρης Γιάκος,

«Βιογραφικό Λεξικό», εκδ. Παγουλάτου χ.χ. σ.290

• Δημήτρης Μαυραγάννης-Γιώργος Μυρτάλης,

«Βιογραφίες Ελλήνων Συγγραφέων», εκδ. Ντουντούμης 1994, τ.Β, σ.504

• Βασίλης Αναγνωστόπουλος-Βασίλης-Κώστας Φωτάκης,

«Λεξικό Συγγραφέων-Βιογραφίες Εργογραφίες», εκδ. Πατάκη 2000, σ.2032-203

• Επίλογος 2002, σ. 11,174, (βιογραφικό)

• Επίλογος 1995,

Αύρα Ξεπαπαδάκου, «Θεωρητικές προσεγγίσεις του θεάτρου από έλληνες σκηνοθέτες»,(Μάριος Πλωρίτης: Έρως σκηνής και τέχνης, σ.246-247)

• WHO’ S WHO, 2004, Επίτομο Βιογραφικό Λεξικό, εκδ. Μέτρον 2004, σ.808.

• Θέατρο 1967/10,1966-9,1967, σ.335

• 20/2/1989. Τιμητική εκδήλωση στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για τον Μάριο Πλωρίτη

• Ηλίας Βουτιερίδης,

Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Γ΄ έκδοση, εκδ. Παπαδήμα 1976, σ. 397

• Γιώργος Α. Γληνός,

«Ώρες Σκηνής», βιβλίο 2^ο, Αθήνα 1961. σ.81-83. (Ηθοποιολογία)

• Μάκης Δελαπόρτας,

-«Δημήτρης Παπαμιχαήλ», εκδ. Άγκυρα 2002, σ.244,252,256,258-259, 261,264,269.

-«Τζένη Καρέζη»-Το άρωμα μιας ζωής, εκδ. Άγκυρα 2003, σ.252,256
•Αλέξης Ζήρας, "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Πατάκη 2007, σ.1819-1820

• Κώστας Θρακιώτης,

«Σύντομη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», εκδ. Δίφρος 1965, σ.195

• Μ. Καραγάτσης,

«Κριτική Θεάτρου 1946-1960», εκδ. Εστία 1999, σ.9,25,272,273,277, 302, 350. 364 και σε άλλες σελίδες.

• Μάνος Κατράκης, Λεύκωμα, εκδ. Σύγχρονη Εποχή 2004, σ.11,48,93,160 162-163 και σε άλλες σελίδες.

• Denis Kohler,

«Η Νεοελληνική Λογοτεχνία», εκδ. Αρχιπέλαγος 1998, σ.223

• Φρίντα Μπιούμπι,

«Η Τελευταία Παράσταση»-‘Ελλη Λαμπέτη, εκδ. Εξάντας 1983

• Γιώργος Χ. Μπαλούρδος,

«Πειραϊκό Πανόραμα»-Πνευματικό και Καλλιτεχνικό χρονολόγιο του Πειραϊκού χώρου(1784-2005)», εκδ Τσαμαντάκης-Πειραιάς 2006

• Νίκος Παπαδημητρίου,

«Οι Συγγραφείς της Αθηναϊκής Δημοσιογραφίας, εκδ. Γιοβάνης 1990, τόμος Β΄σ. 269-270
• Τάσος Ν. Πετρής, "Λογοτεχνία των Ελλήνων", τόμος 11ος εκδ. Χάρη Πάτση χ.χ. σ.554-555

• Βάλτερ Πούχνερ,

-«Theatrum mundi», εκδ. Ελληνικά Γράμματα 2000, σ.220,222-224

-«Καταπακτή και Υποβολείο», εκδ. Ergo 2002, σ.267-276

-«Η Πρόσληψη της Γαλλικής Δραματουργίας στο Νεοελληνικό Θέατρο», εκδ. Ελληνικά Γράμματα 1999, σ. 60,145,146,148 και σε αλλού

• Διονύσιος Τσουράκης,

«Βιογραφίες Ελλήνων Λογοτεχνών», εκδ. Ελληνοεκδοτική 1997, σ.297-298

• Δημήτρης Γρ. Τσάκωνας,

«Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», τ. 9^ος, εκδ. Σώφρων 1992, σ.72-76

• Πάρις Τακόπουλος,

«Τα Αντικριτικά», τ. 2^ος, εκδ. Ποταμός 2005, σ.168

• Τάκης Χαρλαύτης, εφημερίδα «Τεχνογράφος», έτος 4^ο, φύλλο 25/11,12,2006, «Μάριος Πλωρίτης», σ.1,4. (αναδημοσίευση και στο «Πειραϊκό Λεύκωμα», εκδ. Κοινωνική 2010)

ΑΡΘΡΑ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

• Αναστάσιος Βιστωνίτης, Το Βήμα 20/3/2011, βιβ/κη για «Επιφυλλίδες», σ.3

• Κώστας Γεωργουσόπουλος, Τα Νέα 5/1/2007, «Ο πολίτης Πλωρίτης»

• Γιώργος Χ. Μπαλούρδος, Η Φωνή του Πειραιώς 8/3/1989, βιβλιοκριτική για «Τέχνη, γλώσσα, εξουσία»

• Ευτυχία Νικολακοπούλου, περ. Πειραίκά Γράμματα τχ.59/4,5,6,2009, σ. 61-64, «Μ. Π., Μοναδική πνευματική φυσιογνωμία των καιρών μας»

• Αγγελικής Πανταλέων, Πρώτο Θέμα 14/1/2007, «Μάριος πλωρίτης-Κάτια Δανδουλάκη, ο διανοούμενος, η ηθοποιός και η αγάπη τους για το Θέατρο», σ.54-

• Κωστής Παπαγεωργίου, περ. Αθηνόραμα τχ.348/18-1-2007, «Χαίρε, Μάριε!», σ.9

• Βάλτερ Πούχνερ, περ. Παράβασις τ. 4^ος, εκδ. Ergo 2002, βιβ/κη για «Το θέατρο στο Βυζάντιο», σ.401-409

• Βάλτερ Πούχνερ, περ. Παράβασις τ. 5^ος, εκδ. Ergo 2004, βιβ/κη για «Ο Πολιτικός Σαίξπηρ», σ.541-544

• Λευτέρης Παπαδόπουλος, Τα Νέα 11/12/2000, «Πολιτισμός»

• Δημήτρης Σπάθης, περ. Επιθεώρηση Τέχνης τχ.133-134/1,2,1966, σ.138-140, βιβ/κη για «Πρόσωπα του νεώτερου δράματος»

ΣΚΟΡΠΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ

• περιοδικό Καινούργια Εποχή, Άνοιξη 1956, σ.269-270, 265-267

• περ. Καινούργια Εποχή τ.18/Καλοκαίρι 1960, σ.222-227, «ο μεταφραστής».

• περιοδικό Φιλολογικά Χρονικά τχ.8-12/30-6-1944, σ.455-460, «Λογοτέχνες και Κινηματογράφος»

• περιοδικό Ομπρέλα τχ.57/6,8,2002, σ.51, «Η κόλαση, η μάχη και το όνειρο»

• περιοδικό Θέατρο 22/7,8,1965, σ.73-75, «Ελληνική Κωμωδία και Κομμέντια»

• περιοδικό Το Δέντρο τχ.50-51/1,3,1990, σ.121 «Αυτοεξορίας σεισμοί και σύνδρομα»

• Τα Νέα 25/10/2006, Διασκευασμένο άρθρο του Μάριου Πλωρίτη, σ.51

• «Ο Σαίξπηρ, οι «Σαίξπηρ», το θέατρο και οι θεατρίνοι», στο «Δάφνη», τιμητικός τόμος στον σκηνοθέτη Σπύρο Ευαγγελάτο, σ.281-288, εκδ. Ergo 2001

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΟΥ

• περιοδικό Το Δέντρο, τχ.84/9,11,1994, «μιλάει στον Κώστα Μαυρουδή και Τάσο Γουδέλη», σ.49—59

• Ακρόπολις, 13/2/2000, συν. στην Σόνια Ψυρράκη, σ.38

• Τα Νέα 19-8-2000, συν. στον Θανάση Θ. Νιάρχο, «Τα παιδικά μου χρόνια», σ.39-41

• Έθνος 26/2/2000, συν. στον Κώστα Μαρδά

Η ΕΚΔΗΜΙΑ ΤΟΥ

• Γρηγόρης Ιωαννίδης, περ. Αντί τχ.886/12-1-2007, σ.52

• Λευτέρης Π. Παπαδόπουλος, Τα Νέα 3/1/2007, σ.4

• Γ. Σταραντζής, Το Βήμα 4/1/2007, σ. Α10

• Στέφανος Ληναίος, Ελευθεροτυπία 2/1/2007

• Γ.Ε.Β., Ελευθεροτυπία 2/1/2007

• Εύα Κοταμανίδου, Τα Νέα 2/1/2007, σ.27

• Έλενα Δ. Χατζηιωάννου, Τα Νέα 2/1/2007, σ.27

• Ελεύθερος Τύπος 2/1/2007, «Αντίο στο δάσκαλο»

• Ελένη Βαροπούλου, Το Βήμα 31/12/2006

• Γιώργος Ρωμαίος, Το Βήμα 31/12/2006

• Κώστας Τσουκαλάς, Το Βήμα 31/12/2006

• Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, Το Βήμα 31/12/2006

• Απ. Δημ., Το Βήμα 31/12/2006

• Έθνος 30/12/2006

• Έθνος της Κυριακής 31/12/2006

• Τα Νέα 30-31/12/2006

• Μυρτώ Λοβέρδου, Το Βήμα 30/12/2006, σ. Α5

• Γιώργος Μπαμπινιώτης, Το Βήμα 30/12/2006

• Ειρήνη Μπέλλα, Η Βραδυνή 30/12/2006

• Ευ. Β., Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 31/12/2006

• Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, Τύπος της Κυριακής 31/12/2006

• Απογευματινή της Κυριακής 31/12/2006, σ.37

• Κώστας Τερζής, Η Αυγή της Κυριακής 31/12/2006

• Β. Π., Η Αυγή 31/12/2006, «στα τηλεοπτικά μονόστηλα»

• Βασίλης Κ. Καλαμαράς-Φ. Μπ., Ελευθεροτυπία 30/12/2006

• Ιάσονας Τριανταφυλλίδης, Αδέσμευτος Τύπος 30/12/2006

• Η Καθημερινή 30/12/2006, «αδιάκοπη προσφορά»

• περιοδικό Ραδιοτηλεόραση τχ.1925/6-1-2007

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ ΤΟΥ

• Τέρενς Ράττιγκαν, «Βαθειά, Γαλάζια Θάλασσα»,1952, θίασος Λαμπέτη, μτφ.-σκην. Μ. Π., σκηνογραφίες Γιάννης Τσαρούχης

• Άρθρουρ Σνίτσλερ, «Αγαπούλα», 1952, μτφ. Στ. Σπηλιωτόπουλος, σκηνογραφίες Γιάννης Τσαρούχης

• Μαρκ Ζιλμπέρ Σωβαζόν, «Ξενοδοχείο η ευτυχία», μτφ.-σκην. Μ. Π., σκηνικά Γιάννης Τσαρούχης

• Ερρίκος Ίψεν, «Νόρα», 1953, θίασος Λαμπέτη, μτφ. Λ. Κουκούλας

• Λ. Στορμ, «Η μαύρη δαντέλλα», 1954, μτφ. Νίκος Γκάτσος

• Τζων Βαν Ντρούτεν, «Ανοιξιάτικο Τραγούδι», 1962, Θίασος Λαμπέτη, μτφ. Μ. Βολανάκης

• Ρ. Σέριφ, «Το τέλος του ταξιδιού», 1955, μτφ. Γιώργος Συριώτης

• Θόρντον Γουάιλντερ, «η Μικρή μας Πόλη», 1962, θίασος Λαμπέτη, μτφ. Μ. Βολονάκης, κοστούμια-διάκοσμος σκηνής Γιάννης Τσαρούχης

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

• Πιέρ Μπαριγιέ-Ζαν Γκρεντύ, 1970, «Το Άνθος του Κάκτου», θίασος Λαμπέτη, Βρετάννια.

• Φράνσις Γκούντρις-Άλμπερτ Χάκετ, 1992, «Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ», σκην. Διαγόρας Χρονόπουλος, Κάππα.

• Ρενέ Τέιλορ και Τζόζεφ Μπολόνια, 1982, «Ήρθες και θα μείνεις», σκην. Ρόμπερτ Ντράιβς, Διονύσια.

• Σόμερσετ Μομ-Γκάι Μπόλτον, 1972, «Η Θεατρίνα», σκην. Δημήτρης Παπαμιχαήλ.

• Έξι Μονόπρακτα, 1978, θέατρο Κάππα

-Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Η Εβραία»

-Αύγουστος Στρίνμπεργκ, «Η πιο δυνατή»

-Αρόν –Τσέχωφ, «Μια ψυχούλα»

-Ζαν Κοκτώ, «Η Ανθρώπινη Φωνή», «Η Ψεύτρα», «Ο Πιερότος»

Σκηνοθεσία Σ. Μπασιάκος

• Ζαν Ανούιγ, 1947, «Αντιγόνη», σκ. Κάρολος Κουν, Θέατρο Τέχνης

• Ζαν Ανούιγ, 1964, «Κολόμπ», σκ. Μήτσος λυγίζος, Κεντρικόν

• Πιέρ Εντμόντ Βικτόρ, 1966, «Μαμζέλ Πέπσυ», θίασος Λαμπέτη, Διονύσια.

• Ουίλλιαμ Γκίμπσον, 1961, «Το Θαύμα της Άννυ Σάλλιβαν», Διονύσια.

• Ρούθ Αύγουστου Γκετς, 1962, «Η Κληρονόμος», θιάσος Λαμπέτη

• Άλαν Εκμπορ, 1972, «Η Τυφλόμυγα», σκηνικά κοστούμια Διονύσης Φωτόπουλος, Διάνα

• Ζαν Ζιρωντού, 1962, «Οντίν», θίασος Λαμπέτη, θέατρο Λαμπέτη

• Πωλ Βίνσεντ Κάρρολλ, 1951, «Χαμένοι στο σκοτάδι», σκην. Κώστας Μουσούρης, θέατρο Μουσούρη

• Ζαν Κοκτώ, 1949, «Ανθρώπινη φωνή», σκην. Αλέξης Σολομός, θίασος Μουσούρη, θέατρο Αλίκη.

• Τζιν Κερ, 1964, «Μαίρη-Μαίρη», σκην. Μιχάλης Μπούχλης.

• Α. Λίκμπορν, 1972, «η Τυφλόμυγα», Διάνα

• Αννίτα Λους, 1957, «Η Ζιζή» από το έργο της Κολέτ, σκην. Μιχάλης Κακογιάννης, Κεντρικόν

• Τζέημς Μπάρρι, 1949, «ένας αξιοθαύμαστος υπηρέτης», σκην. Αλέξης Σολομός, Θίασος Μουσούρη

• Φρανσουά Μπιγιεντού, 1970, «Τσιν-Τσιν», σκην. Ντίνος Δημόπουλος, Κοτοπούλη

• Συντροφιά με τον Μπρεχτ, 1977, θίασος Ε.Λ.Θ., επιλογή-προσαρμογή κειμένων: J. Dassin- Μ. Π. Μπρόντγουαίη

• Ζακ Ντεβάλ, 1966, «Το κορίτσι της καμπάνας 15», σκην. Μιχάλης Μπούχλης

• και στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά 3/8/1971, σκην. Κώστας Καζάκος

• Ντάριο Νικοντέμι, 1951, «Το κουρέλι», σκην. Κώστας Μουσούρης, σκηνικά κοστούμια Γιάννης Τσαρούχης

• Ουίλι Ράσελ, 1984, «Εκπαιδεύοντας την Ρίτα», σκην. Ανδρέας Βουτσινάς, Αλίκη

• Τέρενς Ράττιγκαν, 1952, «Βαθειά γαλάζια θάλασσα», σκηνογραφίες Γιάννης Τσαρούχης, θέατρο Κυβέλης

• Μιούρελ Ρέσνικ, 1965, «Κάθε Τετάρτη», σκην. Δημήτρης Νικολαϊδης

• Νηλ Σάιμον, 1964, «Ξυπόλητη στο πάρκο». Σκην. Μιχάλης Κακογιάννης, Διονύσια.

• Μπέρναρ Σω, 1980, «Σοκολατένιος Στρατιώτης», σκην. Γιώργος Μιχαηλίδης, Διονύσια

• Άρθουρ Σνίτσελ, 1987, «Ανατόλ», σκην. Ζυλ Ντασέν, Διονύσια

• Μπέρναρ Σω, 1973, «Ωραία μου Κυρία», σκην. Δημήτρης Παπαμιχαήλ

  Θέατρο Αλίκη.

• Μαρκ Ζιλμπερ Σωβαζόν, 1962, «Ξενοδοχείον η Ευτυχία», θίασος Κάκιας Αναλυτή-Κώστα ρηγόπουλου, θέατρο Διάνα

• Σάμιουελ Τέηλορ, 1962, «Σαμπρίνα», θίασος Λαμπέτη.

• Αλμπέρ Υσσάν, 1953, «Τρεις Άγγελοι», σκηνοθεσία Γιώργος Παππάς, θίασος Λαμπέτη-Παππά-Χορν, θέατρο Κυβέλη.

    Εδώ τελειώνει η ενδεικτική περιδιάβαση σε έναν πολυτάλαντο και ευρυμαθή Πειραιώτη, που αν δεν κάνω λάθος, δεν υπάρχει ούτε ένας δρόμος στο όνομά του ή μια προτομή του στην πόλη.

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος

Πρώτη γραφή σήμερα, Σάββατο, 2 Μαΐου 2015

Πειραιάς, 2 Μαΐου 2015