ΠΕΙΡΑΙΑΣ 2015

 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 2015

Κι έπειτα, σήκωσαν τ’ άλμπουρα,

τράβηξαν την άγκυρα πάνε σε άλλα λιμάνια.

Το πλήθος στην στεριά κλαίει για τους Σωτήρες του που φεύγουν,

πάνε για άλλα λιμάνια,

πάνε για άλλους ανθρώπους

    Δύσκολοι καιροί, να τους αντέξεις πως μπορείς. Βία, εγκληματικότητα, παραβατικότητα, ανοχή στον φανερό και κρυφό φασισμό του εαυτού μας, ανοχή και επιβράβευση κάθε εγκληματικής πράξης εν ονόματι της οικονομικής εκμετάλλευσης. Βία από όλους προς όλους, ή σωστότερα, απάθεια. Μια ανθρώπινη απάθεια προς το κακό που οδηγεί που; που βοηθά ποιους; Που δίνει λύσεις σε τι; Ποιο οικονομικό σύστημα ανθρώπινης εκμετάλλευσης άλλαξε με την βία; Ποιο ανθρωπιστικό οικουμενικό κίνημα σταμάτησε το κακό στον κόσμο; Ποιος προφήτης ή μύστης της ανατολής κέρδισε το στοίχημα με τον θάνατο; Η ανθρώπινη ζωή έφτασε να αξίζει λιγότερο από ένα σάπιο μήλο, που το τρώει το σκουλήκι της σάπιας ανθρώπινης φύσης μας.

Ποιους έβλαψαν τα άγρια, υπερήφανα, αδάμαστα άτια που σκότωσαν;

Ποιους έβλαψαν τα σκυλιά που δηλητηρίασαν;

Ποιους έβλαψαν οι μεγάλης ηλικίας γέροντες, που δολοφονούνται αδίστακτα από ελληνικά ή ξένα κακοποιά στοιχεία;

Ποιους έβλαψε το κοριτσάκι που δολοφονήθηκε;

Η χώρα διαλύθηκε από την περίσσια ανοχή της σε ελληνικά και ξένα κακοποιά στοιχεία. Έγινε μια δολοφονική χαβούζα που όποιος θέλει, από όλα τα μέρη της υφηλίου, μπορεί να βρει ασφάλεια και υποστήριξη και να διαπράξει οποιοδήποτε έγκλημα. Κάνω λάθος; Και τι σημαίνει δικαιοσύνη ή ανθρώπινα δικαιώματα των εγκληματιών; Η ψεύτικη συγγνώμη τους; τα κροκοδείλια δάκρυά τους; ότι θα αφεθούν ελεύθεροι σε λίγα χρόνια; Και οι νεκροί; Οι οικογένειές τους; η ταλαιπωρημένη ζωή τους, ο άδικος θάνατός τους, δεν αξίζουν τίποτα; Μόνο τα δικαιώματα και οι νομικές προστασίες των διαφόρων ελλήνων ή ξένων εγκληματιών και η απόκρυψη των προσώπων τους;

Ακούω ομιλίες από αγνώστους μου-έλληνες και ξένους-καθώς πηγαίνω τα πρωινά στην δουλειά μου και φρίττω. Επαίρονται για την βία που εξασκούν στους άλλους, κομπάζουν για την φοροδιαφυγή τους, επιβραβεύονται για τις παρανομίες τους από άγνωστους συνεπιβάτες τους, διπλανοί έλληνες και αλλοδαποί δεν πληρώνουν το εισιτήριό τους και καγχάζουν και βρίζουν τους άλλους που είναι νομοταγείς, που απλώνουν τα πόδια τους και πατούν με τα βρώμικα παπούτσια τους πάνω στα καθίσματα, χωρίς να τους ενδιαφέρει αν θα λερωθούν τα ρούχα των άλλων, που αδειάζουν τον καφέ τους πάνω στα καθίσματα γελώντας, που γράφουν με πολύχρωμους μαρκαδόρους τα τζάμια, και αναρωτιέσαι αλήθεια, γιατί τόση αδιαφορία και εχθρότητα για αυτήν την χρεοκοπημένη χώρα; Έλληνες φέρονται μισαλλόδοξα σε πάμπτωχους λαθρομετανάστες, και ρακένδυτοι ξένοι φέρονται με μίσος και εκδικητικότητα σε φτωχούς μεροκαματιάρηδες έλληνες. Το άνοιγμα με τόση μεγάλη ευκολία των συνόρων, και η τάχα μου ανθρωπιστική ανοχή, δεν κατόρθωσε να φέρει την ανάλογη ισορροπία μεταξύ του ντόπιου και του παράνομα εισερχόμενου εξαθλιωμένου ή μη πληθυσμού. Ενώ οι χριστιανικοί φτωχοί πληθυσμοί εκδιώκονται από τις άλλες μη χριστιανικές ηπείρους, η γηραιά ήπειρος σφυρίζει αδιάφορα.

Πέρασμα η χώρα μας, ή συστηματική από-ελληνοποίηση της μεσογειακής αυτής ξερής και πανάρχαιας ηλιόλουστης γης;

Ο Ξένιος Δίας, δεν εφευρέθηκε για να καλύπτει τις ανομίες των ελλήνων ή ξένων παρανόμων ατόμων. Ποιοι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα παράσχουν τους ανάλογους οικονομικούς πόρους στην ελληνική πολιτεία που θα βοηθήσουν αυτούς τους ταλαιπωρημένους παράνομους λαθρομετανάστες ή πρόσφυγες από το εδώ πέρασμά τους ή διαμονή τους, ώστε να μην επιβαρύνουν τους έλληνες κατοίκους; Ποιος θα ζητήσει πολιτικές και οικονομικές ευθύνες από τους ξένους ευρωπαίους ηγέτες που διέλυσαν κράτη της βόρειας Αφρικής, που κατέστρεψαν το κράτος του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης, που ακόμα μετά από τόσες δεκαετίες δεν άφησαν τους Παλαιστινίους να ιδρύσουν το δικό τους κράτος, το κράτος του Ισραήλ να ζήσει ειρηνικά και αρμονικά με τους άραβες γείτονές τους, που κρατούν ακόμα τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο και την μεγαλόνησο διχασμένη. Ακούσατε τις δηλώσεις του νέου εκλεγμένου άγγλου πρωθυπουργού; Βοήθεια με πλοίο στην μεσόγειο για τους μετανάστες, αλλά, να μην μας ζητήσουν πολιτικό άσυλο και έρθουν στα νησιά μας. Και αν κάποιο δημόσιο πρόσωπο από τις χώρες της μεσογειακής λεκάνης εξέφραζε τις ίδιες απόψεις που δημοσιοποίησε ο απόγονος του Σαίξπηρ και της Βιρτζίνιας Γουλφ, του Κρόμγουελ και του Άνταμ Σμιθ, του Ουίλλιαμ Μπλέηκ και του Τόμας Στερν Έλιοτ, θα είναι φασίστας, αντι-ανθρωπιστής, αντι-δημοκράτης, ρατσιστής; Ποια η κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο θέμα της μετανάστευσης και του δουλεμπορίου; Οι κάτοικοι των μεσογειακών κρατών δεν έχουν δικαίωμα να αγαπάνε την χώρα τους; δεν έχουν δικαίωμα να μην θέλουν να αλλάξουν την πολιτιστική, θρησκευτική ή εθνική τους ταυτότητα; Το προνόμιο αυτό το έχουν μόνον οι ισχυρές οικονομικά και στρατιωτικά χώρες; Ερωτήματα θέτω, ενός αδρά φορολογούμενου εργαζόμενου. Οι άλλοι, θα φύγουν, εμείς θα εξακολουθήσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας.

Και μια και θέσαμε γενικόλογα ίσως φλύαρα ερωτήματα, οι νέοι και οι νέες που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία συντάγματος ζητώντας την νομιμοποίηση των διαφόρων-για μένα, επικίνδυνων για την υγεία φυτών-δεν είχαν έναν άνεργο στην οικογένειά τους, δεν τους έπληξε η οικονομική κρίση, εργάστηκαν ποτέ τους για να δούνε τι μισθούς λαμβάνει ένας εργαζόμενος, αν μπορούνε να επιβιώσουν με αυτούς τους μισθούς, δεν αναγκάστηκε να δουλέψει κανένας δικός τους ή οι ίδιοι χωρίς ένσημα; Θέλω να πω, έλυσαν όλα τα κοινωνικά και οικονομικά τους προβλήματα και μόνο η νομιμοποίηση των διαφόρων φυτών έμεινε άλυτη; Έχουνε δει σε τι άθλια κατάσταση περιφέρονται τα εξαρτημένα άτομα μέσα στους ηλεκτρικούς συρμούς;  Προσπάθησαν ποτέ να τους βοηθήσουν πραγματικά, ή μόνο, ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής επί των πλατειών;

Από την άλλη, θα ήθελα να ρώταγα τους σοβαρούς και πραγματικά αυθεντικούς πιστούς, τα ιερά σκηνώματα και άγια λείψανα είναι ο κατάλληλος τρόπος για να βοηθηθεί η ανθρωπιστική κρίση στην χώρα μας, που έφερε η ακαταλόγιστη καταναλωτική συμπεριφορά μας και η οικονομική αναλγησία και εκμετάλλευση των δικών μας πολιτικών και οικονομικών υπευθύνων; Η πίστη είναι ιερή και θαυματουργή,-νομίζω- όταν δεν ρίχνεται σε ειδωλολατρικά ανθρώπινα σκύβαλα, θέλω να πω, ότι μήπως οι διάφορες ιερές περιφορές είναι αντιεκκλησιαστικές, σε μια εποχή και σε μια κοινωνία που έχει ανάγκη να πιστέψει κάπου, αφού όλα κατέρρευσαν, και η εκκλησία των πιστών και του δήμου είναι πανάρχαια ελληνική παράδοση; Και θέτοντας ερωτήματα ως προς την πολιτική σήμερα, η αριστερά, είναι πραγματικά ουμανιστική και δίκαιη, και όχι αριστερά του τίποτα, των μπαχαλάκηδων και των δικαιολογήσεων της τυφλής βίας, όταν στέκεται αρωγός στις ανάγκες των απλών καθημερινών βιοπαλαιστών, όταν αφουγκράζεται τις ουσιαστικές ανάγκες των φορολογούμενων πολιτών, και όχι όταν υιοθετεί τις όποιες καταλήψεις, τις όποιες παραβατικές συμπεριφορές ατόμων αργόσχολων ή καλοζωισμένων, ή μήπως κάνω λάθος. Αυτό που μας δίδαξε εμάς τους παλαιότερους, η ανανεωτική δημοκρατική παράταξη, είναι ο σεβασμός προς την πατρίδα, την παράδοσή της, τις αρχές και τις αξίες της, τους αριστοκράτες απλούς και αγράμματους ανθρώπους της που γνώριζαν πάππου προς πάππου τι είδους και ποιότητα πολιτισμό συνεχίζουν, την φιλομάθεια, την αγάπη προς την τέχνη και όχι την καταστροφή και τον βανδαλισμό των έργων τέχνης εν ονόματι της στείρας άρνησης των πάντων. Αν η γενιά του Πολυτεχνείου-η γενιά πριν από την δική μας-έφερε αυτά τα οικονομικά και κοινωνικά αποτελέσματα σήμερα, η σημερινή γενιά τι αντιπροτείνει; Την τυφλή βία, την νομιμοποίηση των βαρβιτουρικών, τα πανάκριβα κινητά, το αλκοόλ, την πλήρη αδιαφορία προς κάθε τι ελληνικό; Σίγουρα, δεν είμαστε ο ομφαλός της γης. Σίγουρα, δεν είμαστε ο μόνος δημοκρατικός λαός του κόσμου. Σίγουρα, δεν ανήκουμε σε κανένα υπερούσιο ευλογημένο έθνος. Είμαστε μια κουκκίδα μέσα σε μια χοάνη άλλων πολιτιστικών μορφωμάτων, αλλά μια κουκκίδα με παράδοση και πανάρχαιο πολιτισμό,-που οι παλαιοί κάτοικοι αυτής της χώρας οικοδόμησαν και διατήρησαν όχι εμείς οι σημερινοί νεοέλληνες-που θέλω να πιστεύω ότι έχει και μέλλον.

Έχουν φανταστεί όλοι αυτοί, έλληνες και ξένοι, νόμιμοι και παράνομα εισερχόμενοι κάτοικοι, πως θα ήταν το παγκόσμιο ψηφιδωτό του ΟΗΕ των κρατών χωρίς την ηλιόλουστη και κακοτράχαλη αυτή χώρα; Εκτός, αν το έχουν φανταστεί και αυτό προσπαθούν να υλοποιήσουν εκόντες άκοντες;

Πειραιάς 2015

Με μια ηλιόλουστη μέρα, που μαυρίζει εξίσου τις ψυχές μας όπως τα κορμιά μας.
Υ. Γ. Πραγματικά, οι νόμιμα εκλεγμένες κοινοβουλευτικές υπάρξεις που μας εκπροσωπούν πιστεύουν ότι είμαστε ψεκασμένοι; ίσως να έχουν δίκιο, γιαυτό τρέχουν να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό,να διορίσουν τους συγγενείς τους στο δημόσιο, να απολαύσουν τα όποια ισχνά ή μη αγαθά που τους προσφέρει η αστική καπιταλιστική κοινοβουλευτική πολιτεία. Ψεκασμένοι μεν, βολεμένοι δε. Ιδού η συνέχεια της ελληνικής μας φάρας.