ΜΙΜΗΣ ΤΡΑΙΦΟΡΟΣ

ΜΙΜΗΣ ΤΡΑΙΦΟΡΟΣ

Το θρυλικό παιδί του Πειραιά

      Ένα από τα θρυλικά παιδιά του Πειραιά, γόνος πολυμελούς φτωχής οικογένειας είναι και ο συγγραφέας, σκηνοθέτης του ελαφρού μουσικού θεάτρου και στιχουργός Μίμης Τραϊφόρος.

  Ο πασίγνωστος, χιλιοτραγουδισμένος και εργατικός αυτός καλλιτέχνης που έζησε πραγματικά μια θυελλώδη ζωή σαν σύντροφος και συνεργάτης της μεγάλης μας Σοφίας Βέμπο-της τραγουδίστριας της νίκης όπως την αποκάλεσαν-γεννήθηκε στον Πειραιά στις 18 Μαΐου του 1912 και άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα στις 28 Μαρτίου του 1998, είκοσι χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπημένης του συντρόφου.

    Το οικογενειακό του σπίτι βρίσκεται στην περιοχή Γούβα του Βάβουλα, επί των οδών Πύλης 36 και Πραξιτέλους γωνία. Το δίπατο αυτό νεοκλασικό επί Δημαρχίας Στέλιου Λογοθέτη, αγοράστηκε από τον Δήμο Πειραιά και αφού επισκευάστηκε στεγάζει σήμερα το Ιστορικό Αρχείο της Πόλης.

Υπάρχει επίσης, εντοιχισμένη πλάκα όπου αναφέρει ότι το οίκημα αυτό ανήκε στην οικογένεια του Μίμη Τραϊφόρου.

«ΚΤΙΡΙΟ ΜΙΜΗ ΤΡΑΙΦΟΡΟΥ

ΑΠΟΝΕΜΕΤΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΠΛΑΚΑ ΕΝΤΟΙΧΙΣΤΗΚΕ

ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΦΑΣΟΥΛΑ

-2009-

      Ο Πειραιώτης Μίμης Τραϊφόρος, μετά το πέρας των σπουδών του στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, φοίτησε και στην Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου-νυν Εθνικού. Διακρίθηκε την δεκαετία του 1930-περίοδο του Μεσοπολέμου-ως δημοφιλής κονφερασιέ του βαριετέ.

Το θεατρικό του ντεμπούτο το έκανε στην περίφημη-τότε-«Μάντρα» του Αττίκ το 1934 όπου και υπήρξε μέντοράς του. Την ίδια πάνω κάτω περίοδο πραγματοποιεί την πρώτη του δισκογράφηση, γράφει το πρώτο του τραγούδια με τίτλο «Φίλησα δυο ξένα χείλια» σε μουσική του Αττίκ. Στέκι του γίνεται η φημισμένη «Όασις» του Ζάππειου όπου μεσουράνησε για μεγάλο διάστημα.

Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1941-1945) έγραψε πάνω από 40 Επιθεωρήσεις και μουσικές κωμωδίες για τον θίασο της ηθοποιού και τραγουδίστριας Σοφίας Βέμπο, που από το 1957 υπήρξε γυναίκα του, ενόσω βρισκόντουσαν στην Μέση Ανατολή. Όπως είναι πανελλαδικά γνωστό, το 1940 γράφει το γνωστό τραγούδι σταθμός στην μουσική του καριέρα αλλά και σύμβολο της μαχόμενης τότε Ελλάδας, το πασίγνωστο και χιλιοτραγουδισμένο «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά, που για μας πολεμάτε πάνω στα βουνά…» σε μουσική σύνθεση του Μιχάλη Σουγιούλ. Ένα τραγούδι που ακόμα και σήμερα μας συγκινεί.

Έκτοτε, έγραψε και σκηνοθέτησε πάνω από 150 Επιθεωρήσεις για το Θέατρο, όπως «Ξανανθίζουν τα ρόδα», «Ζήτω ο Ρωμιός», «Βίρα τις άγκυρες», «Διπλοπενιές», «Μπόσα Νόβα» και πολλές άλλες, καθώς και αρκετά έως τις μέρες μας γνωστά μας τραγούδια, όπως το γνωστό «Αθήνα και πάλι Αθήνα», την γνωστή ερωτική «Ταμπακέρα», το τραγουδημένο από την μελωδική φωνή της ποιήτριας, μεταφράστριας και τραγουδίστριας Δανάη «Ας ερχόσουν για λίγο ξανά ένα βράδυ», το «Να με παίρνανε τα σύννεφα», το «χωριό μου χωριουδάκι μου», «ο άνθρωπός μου», και πάρα πολλά άλλα που τραγουδήθηκαν από πλήθος κόσμου και άντεξαν μέσα στο χρόνο. Πολλά από τα τραγούδια του, μελοποιήθηκαν από γνωστούς και καταξιωμένους συνθέτες όπως ο Μιχάλης Σουγιούλ, ο Σπάρτακος, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Γιώργος Μουζάκης, ο Κώστας Χαιρόπουλος και πολλοί άλλοι.

Παράλληλα με την στιχουργική του τέχνη, δημοσίευε και ποιήματά του σε Αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά.

Διετέλεσε για πάνω από 30 περίπου χρόνια πρόεδρος της ΑΕΠΙ

Κυκλοφορεί και βιβλίο του με πολλούς στίχους των τραγουδιών του.

     Ο Μίμης Τραϊφόρος, μαζί με την πρώτη σύντροφο της ζωής του την γνωστή μας Σοφία Βέμπο, κατά την διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973, ανέπτυξε με τον τρόπο του και τις ενέργειές του, έμπρακτη αντιστασιακή δράση, βοηθώντας αρκετά παιδιά της εποχής εκείνης να σωθούν από το κυνήγι και το ξύλο της αστυνομίας, ανοίγοντας το σπίτι τους σε αρκετούς νέους και νέες που βρίσκονταν στο κέντρο της Αθήνας και στις γύρω περιοχές του Πολυτεχνείου.

         Μετά το θάνατο της Σοφίας Βέμπο, ο Μίμης Τραϊφόρος νυμφεύτηκε την τραγουδίστρια Κρύσταλ Τσόχα.

Στίχοι:  

Μίμης Τραϊφόρος

Μουσική:  

Μιχάλης Σουγιούλ

1.

Σοφία Βέμπο

Μεσ’ τους δρόμους τριγυρνάνε
οι μανάδες και κοιτάνε
ν’ αντικρίσουνε, 
τα παιδιά τους π’ ορκιστήκαν
στο σταθμό όταν χωριστήκαν
να νικήσουνε.

Μα για `κείνους που `χουν φύγει
και η δόξα τους τυλίγει, 
ας χαιρόμαστε, 
και ποτέ καμιά ας μη κλάψει, 
κάθε πόνο της ας κάψει, 
κι ας ευχόμαστε:

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, 
που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά, 
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά
προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά.

Λέω σ’ όσες αγαπούνε
και για κάποιον ξενυχτούνε
και στενάζουνε, 
πως η πίκρα κι η τρεμούλα
σε μια τίμια Ελληνοπούλα, 
δεν ταιριάζουνε.

Ελληνίδες του Ζαλόγγου
και της πόλης και του λόγγου
και Πλακιώτισσες, 
όσο κι αν πικρά πονούμε
υπερήφανα ας πούμε
σαν Σουλιώτισσες.

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, 
που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά, 
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά
προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά.

Με της νίκης τα κλαδιά, 
σας προσμένουμε παιδιά

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος

Πρώτη δημοσίευση, «Πειραϊκό Λεύκωμα»,  έκδοση εφημερίδας Κοινωνική, Πειραιάς 2010, σελίδα 417

Πειραιάς, Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου 2014

Παραμονή Τσικνοπέμπτης.