ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ-ΕΛΥΤΗΣ 1.

ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ,

Λόγος κεκρυμμένος περί φωτός ή αξονική  τομογραφία Οδυσσέα Ελύτη, Οι εκδόσεις

των Φίλων, Αθήνα, 1987, σελίδες 182.

     Ο συγγραφέας επιχειρεί συνδυάζοντας αποσπάσματα έργων του Οδυσσέα Ελύτη να φέρει στην επιφάνεια «το γραμμικό σύμβολο του Ελληνικού Λόγου και του ανθρώπου, φανερώνοντας συγχρόνως και την θεϊκή ουσία που υπάρχει μέσα στην Γλώσσα μας». Ο λόγος του Οδυσσέα Ελύτη γίνεται η αφορμή για να μορφοποιηθεί η ευαισθησία του Πειραιώτη συγγραφέα, η σκαλωσιά πάνω στην οποία αρθρώνεται μια ένθεη μανία και μια εντυπωσιακή βιωματική προσέγγιση της ποίησης.

      Δεν πρόκειται επομένως για κριτικό δοκίμιο. Η γλώσσα της κριτικής δεν αρκεί για να τον οδηγήσει στην καρδιά της ποίησης. Και έτσι ο Αδαμόπουλος βουτάει στη διαφάνεια των ποιημάτων του Ελύτη (και όχι μόνο του Ελύτη αλλά και του Σολωμού), τα βιώνει με πάθος και ένταση κι επιχειρεί με τη συμπαρουσίασή τους να αποδώσει την ισχύ του βιωματικού τους αντικρίσματος. Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη γίνεται η φλόγα που εξευγενίζει τη νόηση και την ευαισθησία. Γίνεται ο κρυφός Λόγος της ύπαρξης. Η ποίηση του εσωτερικού φωτός που καταυγάζει και καθοδηγεί.

Και αυτό επιχειρεί να καταδείξει ο Χρίστος Αδαμόπουλος. Όχι να αναλύσει, να κατατμήσει και να φιλολογήσει. Αλλά να φέρει στο φως την αντιστοιχία γλώσσας και ψυχής, να εντοπίσει το ανέκφραστο, να υποδείξει το υπέρλογο που είναι τόσο φωτεινό και γι’ αυτό μοιάζει με το σκοτάδι.

     Ίσως ο Χρίστος Αδαμόπουλος να εγκαταλείπεται μερικές φορές στον οίστρο του, αλλά τούτο δεν μειώνει την καθαρότητα και την στιλπνότητα της ευαισθησίας του. Η βιωματική χρήση της ποίησης δεν αποσκοπεί στη μερική αλλά στην ολική κατανόηση της-και αυτό επιδιώκει ο συγγραφέας.

     Να αποδώσει την ολότητα της ποίησης του Ελύτη δια μέσου της προσωπικής του αναδημιουργίας.

Και μπορούμε να πούμε ότι το πετυχαίνει με αξιοθαύμαστη καθαρότητα.

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος,
πρώτη παρουσίαση, περιοδικό «Διαβάζω» τεύχος 223/ 4-Οκτωβρίου 1989.

Πειραιάς 19 Μαΐου 2013.