Ποίηση 1979

Ένα τραπέζι μια δέσμη χαρτί ένα μολύβι-

ζητάει ν’ αριθμήσει το αιώνιο

σύν ένα πουλί ένα ποτήρι ένα σταχτοδοχείο.

      Γράφει σε ποίημά του ο ποιητής της Ρωμιοσύνης Γιάννης Ρίτσος, δες «ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ», Κέδρος 1980, σ.50. Το ίδιο θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε και για τον ποιητικό λόγο. Τον ποιητικό λόγο, που αν η φιλοσοφία είναι μνήμη θανάτου κατά τον θείο Πλάτωνα, αυτός είναι ανάμνηση ζωής ζώσας. Ρυθμός, Μουσικότητα, Μελωδία, Συγκίνηση και το ποίημα αποκαλύπτει την μαγεία του. Αυτήν που προϋπήρχε πριν την απεικόνιση της ανθρώπινης γλώσσας, με σύμβολα και σημαινόμενα. Πριν η μαγγανεία της γλώσσας τον δεσμεύσει με τα στεγανά του πολιτισμού. Ωφέλιμο φορτίο ζωής η Ποίηση, λυτρώνει και ξεματιάζει το κακό μέσα στον κόσμο. Ο ποιητικός λόγος, είναι η κοινή προφητική αναφορά των κοινωνούντων προσώπων μέσα στην κοινωνία. Ένα νέο κοινωνικό σώμα αναφοράς, που δεν γνωρίζουμε ίσως ακόμα, ή δεν κατανοούμε-παρά την πολύχρονη προϊστορία του-ποιος ο προορισμός του και ποια η αξία του. Όμως υπάρχει από τότε που η ανθρώπινη φωνή ξεπέρασε τις φοβίες της και σκορπίστηκε στο σύμπαν. Έκτοτε, η ποιητική αρμονία μετατράπηκε σε Ιστορική.

Ας κάνουμε ένα ποιητικό ταξίδι σε πρόσωπα και ποιήματα της έκδοσης ΠΟΙΗΣΗ 1979, και ας επαναφέρουμε την ποίηση στην ζωή μας.  

ΠΟΙΗΣΗ 1979

των Θανάση Θ. Νιάρχου-Αντώνη Φωστιέρη

εκδότης: Γιώργος Κάτος

Γραφική Επιμέλεια: Μπέττυ Τζουμαλή

Φωτοστοιχειοθετήθηκε, Εκτυπώθηκε και Βιβλιοδετήθηκε στις εγκαταστάσεις των ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΕΓΝΑΤΙΑ Αγίου Δημητρίου 190

Κεντρική Διάθεση: ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, Εγνατία 73

Για την Αθήνα: Βιβλιοπωλείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΓΝΑΤΙΑ, Μαυρομιχάλη 9

Το σχέδιο  στη σελίδα είναι του M.C. Escher

Δραχμές 180

    Καθώς η έκδοση «Ποίηση» δεν είναι μια έκθεση απολιθωμάτων αλλά μια παρουσίαση νεογέννητων, ανέκδοτων έργων, η λειτουργία της είναι πολυεπίπεδη, απευθύνεται τόσο στον αναγνώστη που έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή μ’ αυτό το είδος λόγου, όσο  και στο μυημένο και ευαίσθητο δείκτη της ποιητικής γλώσσας, ακόμα και στον ιστορικό της λογοτεχνίας που μπορεί να παρακολουθήσει εδώ από κοντά την εξέλιξη παλιών και νέων δημιουργών. Ο χώρος που καταλαμβάνει κάθε ποιητής είναι ικανός να δώσει μια σαφή αίσθηση του κλίματος και της γραφής του, ενώ η συνισταμένη των ποιημάτων που περιέχονται σε κάθε τόμο(και, πολύ ευκρινέστερα, στο σύνολο των τόμων σειράς) ορίζει κατά προσέγγιση το γενικό στίγμα της σημερινής ελληνικής ποίησης.

    Σαν ετήσια «ανθολογία», είναι ένας καθρέφτης του χρόνου που καλύπτει, ταυτόχρονα όμως εγγράφει κάποιες υποθήκες, που μόνο το μέλλον μπορεί να καθορίσει την ακριβή σημασία τους.

                   Θανάσης Θ. Νιάρχος-Αντώνης Φωστιέρης, Αθήνα 199

•ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ

-ΤΑ ΚΟΥΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1,2,3,4

2

Έλα μνήμη του αργού κύτταρου

να μ’ ανασύρεις απ’ τ’ ανελεύθερα βάθη

εκεί π’ ακόμη όλο πονηριές

πάω να κρατήσω

τη γεύση του άλλου

τη ρευστή ποίηση

του ποταμού έρωτα.

Σταματάει η ακατάσχετη

θνησιμότητα του χρόνου

σαν απλωθώ πέρ’ απ’ το παιχνίδι

ενώ ο πολυσύνθετος νους

που επιστρατεύεται να μαντέψει

τη μαύρη δαμασκηνιά δολιότητά σου

ξεκουράζεται στις λυγερές

κούνιες των βλαστών.

Οι χαρμόσυνες κλειδώσεις

του καλού μου καβαλάρη

έχουν δική τους λογική

που μοιάζει με την κίνηση

του φοίνικα όταν τη σκιά του

ερωτεύεται θεσπέσια

και μεσ’ τ’ απόγεμα ζεί

την αρμονία της απόλυτης ζωής του.

Τυραννάει το άδειο

π’ αφήνει το σχήμα σου

σαν τα μεγάλα αινίγματα της φύσης

αλλ’ αν για μια στιγμή χαθεί

το σώμα παρασυρμένο

απ’ τις τόσες δυνατότητες

των άπειρων θανάτων του,

η ευφυϊα αχρηστεύεται

σαν το πανί στην άπνοια

κι ελεύθερη είμαι

να μοιράζομαι με τους μωρούς

το ανεξήγητο.  

•ΡΟΥΛΑ ΑΛΑΒΕΡΑ

-ΔΟΚΙΜΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

…ΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ, ΝΥΧΤΑ ΓΛΙΝΗ ΔΕ ΣΥΝΩΜΟΤΕΙΣ ΠΙΑ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΡΩΣ

ΠΟΥ ΚΟΙΜΑΣΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΙΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ

ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ

ΑΡΚΕΙΣ-ΑΡΚΕΙΣΑΙ ΣΑΪΤΩΝΟΝΤΑΣ ΠΗΛΟ

ΚΟΛΛΩΝΤΑΣ ΣΑΛΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΟΥ

ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΑΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΖΟΝΤΑΣ ΒΥΘΟΥΣ

ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΙΜΑΤΙΝΗΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ

•ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΑΛΗΣ

-ΜΟΙΡΑ

…Εκεί λοιπόν,

είχαν πεθάνει οι καιροί. Ένα χάλκινο

παραπέτασμα απλώθηκε, βαριά πορφύρα.

Μια δόξα υπέρτατη.

Γυμνοί,

αγαπηθήκαμε χώμα με χώμα.

Ανακτημένη νεότητα, κατακτημένη θλίψη.

Κορφή κερδισμένη με τ’ όνειρο,

κραυγή πυργωμένη ως την έπαρση

της μοίρας πού γνωρίζεται.

Αίμα και φλόγα,

Τέφρα και σιωπή.

Εκεί μας είδαν τα αργοπορημένα πουλιά

και για στερνή φορά πλατάγιασαν

το ευφρόσυνο πένθος

προτού περάσουν στον αιώνιο κύκλο.

Δάκρυ και φλόγα

Τέφρα και σιωπή.

Εκεί, αναπαυθήκαμε.

Τ’ όνειρό μας χαράζει, ουρανός,

στ’ όνειρό σας. 

•ΑΛΙΚΗ ΓΙΑΤΡΑΚΟΥ-FOSSI

-Ο ΚΥΡΙΟΣ Κ…

-ΤΟ ΘΥΡΩΡΕΙΟ

-ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θα με φτάσουν οι μέρες μου;

Τούτος ο πόνος θα με φτάσει;

Μές στο ρολόϊ ακούγονται περπατησιές

φτάνουν να τον ματίσουν;

Τις αλήθειες τις τέλειωσα

τώρα απ’ το σωρό

θα τις πληρώνω τις λέξεις;

Μπορεί

να πιαστώ απ’ το τελευταίο μου δόντι

σα μήλο στο γυμνό κατακόρφι

καφετί χαλασμένο απ’ το κρύο

και να περάσει όλο το χειμώνα.

-ΠΡΟΣΕΥΧΗ

•ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ

-ΑΡΧΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ

-ΣΦΗΝΕΣ

-ΜΠΟΥΖΟΥΞΙΔΙΚΟ 1966

-ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΓΕΝΙΑ

-ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΕΩΣ ΠΑΛΙ

Δημοτικό Τραγούδι

Χριστόπουλος ήχος μπουζουκιού

Κάλβος ήχος πλατάνων

Σολωμός ήχος γιασεμιών

Παλαμάς ήχος τίποτε

Μαλακάσης ήχος πόλεως σαν παίρνει να βραδιάζει

Καβάφης ήχος του μέλλοντος από παλιές καμπάνες

Φιλύρας ήχος προπολεμικής κοσμικής ταβέρνας

Σικελιανός ήχος ματισμένος από αρχαίες πομπές και σύγχρονα φαγοπότια

Καρυωτάκης ήχος πόλεως που κοιμάται

Σεφέρης ήχος του παλαμικού τίποτε

Εμπειρίκος ήχος που συνεχίζεται μές στα ποιήματά μας

Λαϊκό Τραγούδι

-Η ΠΟΡΕΙΑ

-Η ΠΑΤΡΙΔΑ

•ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΛΙΑΜΟΣ

-Η  ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ

-Η ΝΑΥΣΙΚΑ, ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ

-PRESENT CONTINUOUS

-ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

-ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ

-FM

Το σώμα στον τοίχο

Το τσιγάρο στον τοίχο

Το τετράδιο στον τοίχο

Το τρανζίστορ μικρό μετάλλευμα

Με δόντια και ράχη σκουριασμένη

(ο πατέρας μου είναι πυροσβέστης

κλεισμένος στις αρβύλες του χειμώνα καλοκαίρι)

Εγώ προσφέρω την υγεία μου

Κι εσύ κατεψυγμένες ειδήσεις.

•ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΛΑΣ

-ΠΡΟΓΕΝΕΘΛΙΟ

-ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΧΙΟΝΙ

-ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΑ

-ΑΦΛΟΓΙΣΤΙΑ ΨΥΧΗΣ

-ΘΗΡΙΟΜΑΧΟΙ

-ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΣΑΡΚΕΣ

Τι θέλει πάλι αυτός ο ήσκιος στα ποιήματα

ο γρυλισμός και τα καπούλια αυτού του ζώου;

Περνά σαν σίφουνας και δεν αναγνωρίζεται

Άλλοτε ελάφι απ’ τα πολύκλαδα της νιότης μου

η ταύρος σε νυχτομαχίες και σε μπλόκα

Τώρα τραγέλαφος και βουκεφάλας του μυαλού-μου

Βγάζει τη μάσκα-του μα δεν αναγνωρίζεται

Τότε το κάθε πέρασμά-του κ’ ένα ποίημα

Τώρα ξερνά δαγκώνει φτύνει τα ποιήματα

Ξάπλωσε μπρούμυτα και δεν ανασηκώνεται

Τα ελληνοζωϊκά-μου λεξικά κομματιασμένα

χαρτιά και σάρκες. 

-ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

-ΕΡΩΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΧΕΡΟΥΣΙΑΣ

-ΑΠΟΘΕΤΗΣ

-ΥΠΝΟΦΡΑΞ

•ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΚΑΒΑΛΛΕΣ

-ΑΣΠΙΛΗ ΑΠΕΙΛΗ

-ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

-ΤΟ ΠΩΣ ΛΑΞΕΥΩ ΠΑΝΩ ΣΕ ΝΕΡΟ

Το πώς λαξεύω πάνω σε νερό. Το είπες.

Το άκουσα. Λαθραίο το πήρα μά δεν ξέρω.

Αλήθεια κι από το νερό μακριά

νερό λαξεύω πάλι. Κύμα πές

σαν όλα τα κύματα σωπάσουν.

Βράχο πές εκεί που χώμα με το χώμα

δεν φιλήθηκαν ποτέ να γίνουν βράχος

και σκάλα του ουρανού…  

•ΑΡΗΣ ΔΙΚΤΑΙΟΣ

-ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΥΘΗΡΑ

         ΕΥΝΟΥΧΟΣ

-ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

         ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ

•ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΥΚΑΡΗΣ

-ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

-ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

-ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ

-ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΜΟΥ ΣΩΜΑ

•ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

-ΠΟΙΗΜΑΤΑ

(Κι έσερνε η μάνα το παιδί της…)

(Και γίναν κατακόκκινα…)

(Άνοιξε τη ατζέντα της και γυρίζει τα φύλλα…)

(Κάποτε θάπρεπε αυτή η ιστορία να τελειώσει…)

(Είναι γερά τα δόντια σου…)

•ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΤΗΣ

-ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΧΑΪΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ 1,2,3,4

•ΠΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

-ΝΕΩΤΕΡΟΣ ΑΝΑΚΡΕΩΝ

-ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ

-ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

-ΓΡΑΜΜΑ

Μέρες πού αποδείχτηκε το δέρμα στοιχείο

ουδέτερο και σπαστικό. Το τέρμα στη Χίο

θα είναι’ στη ζωή μου μόνο έρμα ηχείο

πού αντηχεί στ’ αυτιά μου τα έρμα λαχείο.

•ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

-ΘΕΑΣΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΟΛΩΝ ΜΕ ΕΜΦΑΝΕΙΑ ΠΕΥΚΩΝ

-(Καταμεσημέρι σούρφανο, ο ήλιος εμετός…)

-(Πήρε πιά να γέρνει η μέρα…)

•ΖΩΗ ΚΑΡΕΛΛΗ

-NIVELLEMENT

(ή ως που πάν τα παράγωγα…)

-ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ…

Πού να έφυγε η Μαργαρίτα; Η αφελής

κόρη με τις μακρυές, ξανθές πλεξούδες,

αυτή που παράφορα αισθάνθηκε τον έρωτα

και είχε παραφρονήσει.

Τι σαν μετάνοιωσε κατόπιν ο πονηρός Φάουστ-

ή και ο πρίγκηψ στην «ανάσταση»,

τι σαν ένοιωσε συντριβή γόνιμη!

Αυτά δεν απαλλάσσουν από την ευθύνη

στη ζωή πού προβαίνει.

Νάναι καλά τα θηλυκά νειάτα

πού σήμερα τριγυρίζουν ελεύθερα

από κάθε τιμωρία κι’ επιβολή. Τώρα,

δε σ’ επιβουλεύεται παρά ο εαυτός’

εκεί, μέσα στα σωθικά σου τριγυρίζει

ο ερωτικός δαίμονας για να βρεί

και να καταπνίξει στην πιο κρυμμένη γωνιά,

όχι του μυαλού-μά του σώματος

και πάλι λέω του σώματος

την οδυνηρή νοσταλγία του ειδυλλίου,

την ανάμνηση για κείνη τη φανταστική

-να πούμε ιδανική την ανθρώπινη σχέση.     

-ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΔΕΙΧΝΕ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ

-ΠΡΟΚΑΛΕΙ

•ΚΩΣΤΑΣ ΚΙΝΔΥΝΗΣ

-ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΜΗΛΟ

Είναι μέρες τώρα

που αισθάνομαι σαν ένα σάπιο μήλο.

Όμως κανένα σκουλήκι δεν βγαίνει

απ’ έξω.

Μεσ’ το μυαλό μου οι λέξεις

αρνιούνται την έξοδο.

-ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ

-ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΟΙΗΜΑ

-Η ΦΩΝΗ

-ΤΑ ΧΕΡΙΑ  ΣΟΥ

-Η ΑΓΟΡΑ

-ΤΑ ΜΑΤΙΑ

•ΛΟΥΚΑΣ ΚΟΥΣΟΥΛΑΣ

-ΥΨΟΜΕΤΡΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ

•ΠΑΝΟΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΗΣ

-Η ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΩΝ

-ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Τά κύματα είναι μικρά παιδιά

που ξεκινούν απ’ την απέναντι ακτή

και φτάνουν λευκοί

γέροντες μαντατοφόροι

σε τούτη την ακτή και ξεψυχούν. 

-Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

-ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ

-Ο ΒΟΥΔΑΣ

-Ο ΟΡΙΣΜΟΣ

-ΤΟ ΣΟΦΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ

•ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΣΚΑΡΗΣ

-ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ

-ΑΝΑΤΡΟΠΗ

-ΛΑΪΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ

-ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

-Η ΑΠΝΟΙΑ

-ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ

Σαν τάφος βαριοστολισμένος το περίπτερο

με τις εφημερίδες

τα φτηνά περιοδικά του έρωτα

και μέσα τον νεκρό

όλον μελαγχολία

να υπομένει.

-ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ

•ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

-Η ΜΟΥΣΙΚΗ

-ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

-ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

•ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΚΟΣ

-ΚΡΑΥΓΗ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΟΣ

-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

-Τ’ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑΟΜΠΑΜΠ

-ΟΙ ΜΥΛΟΙ

-ΤΟ ΝΗΜΑ

Τ’ απομεσήμερα της Κυριακής

Με του χειμώνα τη βροχή

Και μελωδίες του Chopin στο πιάνο

Σαν ήμουνα παιδί

Με τόσες ελπίδες κι’ όνειρα

Όμως οι χτύποι της καρδιάς

Γνέθαν σιγά σιγά

Λαβύρινθο τη Μοναξιά.

-Τ’ ΟΝΕΙΡΟ

-Η ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ

•ΡΙΤΑ ΜΠΟΥΜΗ-ΠΑΠΑ

-ΕΦΕΔΡΟΣ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ

•Κ.Χ.ΜΥΡΗΣ

-ΑΝΩΝΥΜΟΥ

ΠΑΡΑΒΑΣΗ

    της Κωμωδίας «πίθηκοι ή Ευρύπρωκτοι»

                             ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Κ.Χ. ΜΥΡΗΣ

Σημείωμα του μεταφραστή

ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΚΡΙΤΑΓΟΡΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ

ΠΑΡΑΒΑΣΗ

(κομμάτιον)

(ανάπαιστοι)

(πνίγος)

(ωδή)

(επίρρημα)

(αντωδή)

Ώ πόλη, που καμάρωνες

     τις γκαστριές των κοριτσιών σου

και τις κοιλιές τους άλειβες

     με λάδι της ελιάς’

τα ξεγεννούσες στους αγρούς

     με τις φλογέρες.

Κάνε πάλι τα στείρα λαγόνια

     ν’ ανθίσουνε

να δέσουν ωραίους καρπούς,

     μπάς κι η νέα σοδειά

     ξημερώσει τη νύχτα

(αντεπίρρημα)

•ΖΗΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΠΑΥΛΑ

-Ο ΣΙΝΙΚΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ ΧΟΥΑΝ-ΧΟ

(παραποτάμιος διαλογισμός του ποιητή Λού, ένατος αιώνας μ.Χ.)

-ΟΙ ΝΕΟΑΤΛΑΝΤΙΟΙ

-ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΛΗΓΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΤΟΛΜΗΣ

•Δ. Π.  ΠΑΠΑΔΙΤΣΑ

-ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

Πρόκειται δυό άνεμοι να ΄ρθουν

δυό από πέρα

Σ’ ευθείες πλοιαρίων με πήρε τ’ αγκάλιασμα

σύννεφο ως να ‘τανε κύμα κι αφρός

κάτω απ’ το χάραμα άστρων φυσούσε… 

•ΘΑΝΑΣΗΣ Χ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

-ΜΙΚΡΕΣ ΠΡΟΖΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ

Η ποίηση

«Κάποτε θα χρειαστεί να ξαναβρούμε την ποίηση» είπε

κι ύστερα πάλι «ωραία» είπε.

Κι ήταν σά να έλεγε «θα πεθάνω»

Τόσο ήσυχα και τόσο αποτρόπαια.

Οι βράχοι

Το φως

Σχήμα φυλακής

Η πλατεία

Η βουή μακρινής μουσικής

Ο ήλιος της εξορίας

•ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ

-ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

-ΤΣΙΜΕΝΤΟ

-Η ΝΕΚΡΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ

          «Όσο για τ’ άλλα πιά σωπαίνω’

          Τη Θεά φοβούμαι!»

Λοιπόν σωπαίνω

Φοβάμαι το διάβολο

Πούχει μιλήσει τόσο

Πού γιόμισε τον αέρα ήχους, λέξεις

Πού διέφθειρε τη γλώσσα

Φοβάμαι

Σε ώτα κουφών

Ποιος ήχος φτάνει

Ποιος λόγος σε βουβών χείλη

Δεσμεύεται

Σωπαίνω

Γύρισαν κι’ άλλαξαν τα πράγματα

Μαθαίνω

Ο Πύργος της Βαβέλ γκρεμίστηκε

Μαζί και τα ψηφία

Μπερδεύτηκαν στην άμμο

Η σιωπή είναι αξιοπρέπεια

Χρυσός

Σανίδα σωτηρίας

Τώρα πάει ο λόγος πέθανε

Και δεν το πήραμε είδηση

Και δολοφονημένη η νομοτέλεια

Από ανθρωπάκια κόκκινα κίτρινα

Ρόζ καμικάζι της ασφάλτου

Εραστές του μπετόν

Μπακάληδες ζιγκολό και ποιητάδες

Μια απόφαση είναι λοιπόν

Και τ’ άλλα είναι σιωπή

Όπως ο ποιητής ελάλησε

Λόγο στερνό

Πρίν απ’ το κύκνειο άσμα του.

•ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ

-ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΗΑ ΕΡΩΤΗΣΗ

-ΚΕΦΑΛΙΑ

Κεφάλια λάμποντα

βέλη αναστάσιμα

ωραίες

στρογγυλές ιδέες

σάπια κεφάλια

γεμάτα

χαρτονομίσματα

κεφάλια

γεμάτα ζώα

πονηρά μερμήγκια

κεφάλια

γεμάτα

πέμπτη σκιά

παραληρώντας

εκλιπαρώντας…

κι ο χρόνος

πάντοτε Κρόνος

Καννίβαλος τρόμος 

•ΘΑΝΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

-ΤΡΑΜ

-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

-ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

-ΝΥΧΤΕΣ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ

Νύχτες με τη φυσαρμόνικα

και το στεφάνι.

Δίπλα γυμνός ο Κώστας

γυμνή η Μάρω γυμνό το σπίτι

κι οι δίσκοι με τα ποιήματα

και με τα πένθιμα εμβατήρια. 

-«ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΙΣ ΧΟΙΡΙΝΕΣ ΜΠΡΙΖΟΛΕΣ;»

                                       Allen Ginsberg

-ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΕ ΠΟΤΕ Ι,ΙΙ

•ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΖΟΥΛΗΣ

-Ο ΚΡΑΤΥΛΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΑΜΠΑΛΑΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

-ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

-Ο ΤΡΕΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ HOLDERLIN

-ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΡΑΝΟΙ

-ΣΑΠΦΩ

Η Σαπφώ πελεκούσε το κορμί της

για να κάνει σουραύλι και φωνοπηγή

του άνοιγε πορθμούς χαμηλά

που έτρωγαν

     όλη

        τη

          στεριά της

το χωρίζει στα δυό με τη φωνή της ανάμεσα

σαν το τζιτζίκι όσο πού το ‘κανε

μές στα νερά της φωνοχερσόνησο.

•ΑΛΕΞΗΣ ΤΡΑΙΑΝΟΣ

-MAKOSSA

-20-10-1944

Ψάχνω γι’ αέρα ‘δω μέσα

Αιμάτινο σπίτι Δακρυγόνα ποιήματα

Ο σκουριασμένος ασύρματος

Μιάς γραφομηχανής

Πληροφορίες με φέρνουν

Στην πρώτη μέρα της ζωής μου

Πού κύλησε τόσο αποστειρωμένη

Ανάμεσα σε ζαχαρένιες νοσοκόμες

Και κατοχικά μωρά

Κοιτάζοντας με τις ώρες

Το τρύπιο μάτι μια κάλτσας να κλαίει

Το φλυτζάνι που έσπασε

Γιατί πήγε να πετάξει

Μ’ ένα μόνο φτερό…

-ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΣΥΝΝΕΦΟ

•ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΛΟΥΜΑΣ

-ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΡΩΜΑΙΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ

-Ο ΧΑΜΟΣ

-ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ

Στον αντιθάλαμο του ύπνου αιωρούνται ουρές

αρουραίων οι αράχνες του μανδραγόρα

πικρό το ποτήριον κι ευπρόσδεχτο το νανούρισμα

της νυχτερίδας, αγάπη μου, σου το ‘πα

δε έχει πίκρα σαν του στίχου τη μουσική

έχει κι αηδόνι στο κυπαρίσσι

πιρόγες αστερόεσσες  στης νύχτας τα ρέματα

κρατάνε δυόσμο σεληνόλουστα

και περιμένουν σεμνά γυναίκες μοιροφόρες

στρατηγοί, πολιτικοί, χαφιέδες-

δε θέλω να κοιμηθώ ακόμη αγάπη μου,

να μου ζεστάνεις πρώτα τη ραχοκοκαλιά

θα μπούνε και θα πάρουν βαθειές εισπνοές,

το ξέρω, θα ρουφήξουν τον αέρα. 

•ΑΝΤΕΙΑ ΦΡΑΝΤΖΗ

-ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ

-ΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ

-ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ

Πώς θα μπορέσω να γράψω για τη νίκη

τα λόγια μου βουλιάζουνε δισύλλαβα

πεθαίνει το ένρινο και το ουρανικό

μένει η δευτέρα παρουσία στην προσθήκη.

-ΓΥΑΛΙΝΟ ΠΟΙΗΜΑ

-ΜΙΚΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Κολύμπησε μες στο νερό αν θές να σ’ αγαπήσω

πεθαίνεις- αποτύπωμα αλμυρό στο μαξιλάρι.

--

Λιμνάζω εδώ και ακουμπώ το σύννεφο κι απλώνω

στην τέλεια διαστολή του λάθους ξημερώνω.

--

Γαλάζιο καταγάλαζο αναπάντεχα πεθαίνει

πουλί-κι εσύ να κρύβεσαι στου κρεβατιού την άκρη.   

-ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ

-ΕΠΙΜΕΤΡΟ

-ΧΑΪΚΟΥ

Θα ‘ρθω το βράδυ

να σου σπάσω το φράγμα

του «ήχος και φώς»

--

Φεύγεις απόψε’

τριζάτα τα παπούτσια

ή μουσκεμένα;

•ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

-ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ  ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ

με είπε κίναιδο

βέβαιος πώς με σούβλιζε

εκ του ασφαλούς

πού να φαντάζονταν

πώς ο μικρός του γιός

θα ‘βγαινε φλώρος.

--

του λοχαγού το παιδάκι

πολύ το καλοπιάνει ο οδηγός

μέσα στο τζίπ

έξω η ζωή χαμογελάει

με τά νέα φλωράκια της

--

«καλύτερα να πάμε σινεμά» μου είπε

«βαριέμαι στο δωμάτιό σου»

παράξενα παιδιά: προτιμούνε

να καυλώσουν εξ αποστάσεως

παρά εξ επαφής

--

ξέρω πενήντα αδελφές στο Βαρδάρι

δυό παπάδες

δυό κουμμούνες

δυό καρφιά

αδύνατο να γίνουν σωματείο.

--

στην οδό Ειρήνης

ήταν μπαγιάτικο το ραβανί

«εδώ μονάχα τ’ αγγουράκια είναι φρέσκα

είπε-άλλωστε

γι’ αυτό βρισκόμασταν εκεί

•ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΧΥΤΗΡΗΣ

-Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΡΠΙΟΥ

-ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΩ

-ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ

Γνωριμίες τη νύχτα

ώριμη για όλα η μοναξιά.

Πέφτω αργά-αργά

φράζοντας τους δρόμους 

-ΕΡΩΤΑΣ ΑΝΕΜΟΣ

Έρωτας άνεμος

άφταστη η μορφή σου

τους θνητούς

σκούζει η σκύλα

-Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ

Αυτοί είναι οι ποιητές και οι ποιήτριες της ΠΟΙΗΣΗΣ ’79, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις ΕΓΝΑΤΙΑ.

Ας μου επιτραπεί να κλείσω την αποδελτίωση του τόμου με ένα ερώτημα. Αν μου δίνονταν η δυνατότητα να γνωρίσω από κοντά τον έλληνα σκηνοθέτη κύριο Κώστα Γαβρά, που έχουμε αγαπήσει τον παλαιότερο πολιτικό του κινηματογράφο θα ήθελα να τον ρώταγα το εξής: Δεν υπάρχει σε ολάκερη την ελληνική εκδοτική επικράτεια άλλο βιβλίο που να αντικατοπτρίζει την σημερινή κατάσταση της χώρας μας, την τελευταία δεκαετία,-των τριών Μνημονίων-από αυτό του πρώην υπουργού οικονομικών κυρίου Γιάνη Βαρουφάκη, ώστε να το γυρίσει κινηματογραφική ταινία; Δηλαδή, δεν φτάνει που η Κυβέρνηση Σύριζα-Ανελ μας έφεραν το τρίτο Μνημόνιο και μας υπερφορολογούν ασύστολα, παραμυθιάζοντάς μας με τόσα ψέματα, με αυτές τις ατζαμίδικες καταστροφικές πολιτικές τους, για να παραμείνουν στις κυβερνητικές καρέκλες, προετοιμάζοντας την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από την συντηρητική παράταξη, και θα γυρίσει τι; Άς έρθει στην Ελλάδα και ας ρωτήσει τους ίδιους τους κατοίκους της, πόσο δύσκολα τα βγάζουν πέρα ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια. Με τις απαντήσεις τους, μπορεί να φτιάξει όχι ένα, αλλά πολλά σενάρια για τα πολιτικά του θρίλερ. Εμείς οι κάτοικοι αυτής της χώρας είμαστε διπλά καταδικασμένοι. Από την μια ευελπιστούμε όποτε γίνουν οι εκλογές να φύγουν όλοι αυτοί περιορίζοντας την καταστροφή, και από την άλλη, θα επανέλθει στην εξουσία η συντηρητική παράταξη, με έναν ηγέτη που δεν κάνει. Είναι σαν τον αντίστοιχο κύριο Γιώργο Α. Παπανδρέου του Πασόκ. Κρίμα που ένας σκηνοθέτης με τόσες δάφνες, καταφεύγει σε καταναλωτικούς τρόπους διαφήμισης για να κερδίσει τι; Περισσότερη δόξα; Χρήμα; Πολιτική θέση; Η μόνη αντίδραση που μας απομένει να μην δούμε την ταινία και να μην διαβάσουμε το βιβλίο. Ούτως ή άλλως το πρόβλημα το έχουμε εμείς οι φορολογούμενοι έλληνες και όχι όλοι αυτοί.

Πειραιάς, 4 Νοεμβρίου 2017

ΥΓ. Μπράβο μας, αφού κατορθώσαμε να μας διώξουν και από την περιοχή της Χιμάρρας, καλά πάμε. Ας ζητούσαμε τουλάχιστον καμιά ξενοδοχειακή μονάδα, να εγκατασταθούν οι φιλοξενούμενοι πρόσφυγες και μετανάστες. Ας είναι καλά το κράτος δικαίου που έχουμε.