ΜΝΗΜΗ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ
Τιμωρία
Σ’ αυτή τη
χώρα τη μικρή
που μοίρα
δεν τη μοίρανε
ήρθανε και
μ’ αφήσανε
μια παγωμένη
αυγή.
Τα χείλια
μου στεγνώσανε
τα χέρια μου
παγώσανε
κι ούτε
αγκαλιά δεν βρέθηκε
ούτε πικρό
φιλί.
Αν θυμηθείς
ποια ήμουνα
γίνου και
πάλι ταίρι μου
και βάλε το
μαχαίρι μου
στην πιο
κρυφή πληγή.
Με γάλα κι
αίμα της καρδιάς
σαν μάνα σε
μεγάλωσα
κι αν κάποτε
σε μάλωσα
συγχώρα με
κι εσύ.
Σ’ αυτή τη
χώρα τη μικρή
χύθηκε το
κρασί
στην κάμαρά
μου αν κοιμηθείς
θα σ’ εύρει
το πρωί.
Τα χέρια μου
παγώσανε
τα γόνατά
μου λιώσανε
όλος ο
κόσμος χάθηκε
σαν χάθηκες
κι εσύ.
Στίχοι και
Μουσική Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη
εκτέλεση Νάνα Μούσχουρη
Θάλασσα
Πλατειά
Θάλασσα
πλατειά
σ’ αγαπώ
γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα
βαθειά
μια στιγμή
δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις
καρδιά
την καρδιά
μου
την καρδιά
μου την φτωχούλα τη φτωχιά
Όνειρα τρελά
που πετούν
στο κύμα πάνω
φτάνουν στην
καρδιά
και τα νιάτα
μας ξυπνάνε
όνειρα τρελά
και οι πόθοι
φτερουγίζουν σαν πουλιά.
Έχω έναν
καημό
που με τρώει
γλυκά και με λιώνει
έχω ένα
καημό
θα ΄ρθω να
στον πω
αδερφή μου
εσύ θάλασσα που σ’ αγαπώ.
Κύματα
πουλιά
στα ταξίδια
σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή
μου λύπη πάρτε
κι’ από κει
μακριά
να μου
φέρετε κι εμένα τη χαρά.
Μουσική
Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι
Γεώργιος Ρούσσος
Ερμηνεία
Αλίκη Βουγιουκλάκη
--
Έγινε
παρεξήγηση (Η προδοσία)
Έγινε
παρεξήγηση κι εξήγηση δε δώσαμε
το φίλο μας
προδώσαμε μια δύσκολη στιγμή
Ήτανε η ώρα
τέσσερις κι οι τέσσερεις χαθήκανε
τα λόγια
ξεχαστήκανε κι ακόμα να φανεί
Κυλάει το
δαχτυλίδι σου μέσα απ’ το μαντήλι σου
μα το ‘δαν
κάποιο φίλοι σου κι’ είπαν πως θα βρεθεί.
Στείλε μου
μιάν εξήγηση να φύγει η παρεξήγηση
γιατί η
καρδιά μου λύγισε κοντεύει να χαθεί.
Στίχοι και
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία: Μελίνα Μερκούρη
(πρώτη
εκτέλεση: Λόλα Τσουκάτου)
Ένα
ρολόι στο καπηλειό
Συ που θα
πας…
Σςς μη
μιλάς,
Συ που θα
πας σε ξένη γη.
Σαν έρθει η
αυγή
Να θυμηθείς
Τι
προσπαθείς;
Να σταματήσω
τη στιγμή.
Μας
προσπερνά δεν ωφελεί.
Αν φύγεις,
φεύγει.
Δεν μπορώ.
Ο χρόνος
φεύγει
Όχι εγώ…
Ανέβα πάνω
στο λεπτό,
στον
λεπτοδείχτη.
Κράτα γερά.
Οι δείχτες
σπρώχνουν το λεπτό,
είναι από
σίδερο γερό
δεν τους
βαστώ…
Συ κράτα
τούτη τη στιγμή
Του ρολογιού
τον χτύπο.
και φτιάξε
επίμονο ρυθμό
που να ‘χει
μέσα τον καιρό…
Και τον
χαμό…
Χρέος πικρό…
Που είσαι,
πες μου;
Εδώ μακριά
σου…
Έφυγε κιόλας
η στιγμή
Οριστικά.
Και γίναν
όλα διαφορετικά.
Και η σιωπή…
Που
ακολουθά…
Μας
παρασέρνει, μας μεθά…
Και μας
βυθίζει στην αρχή…
Του χρόνου
πριν να γεννηθεί.
Μνήμη πιστή
πάει να
σβηστεί…
Στίχοι και
Μουσική, Ερμηνεία Μάνος Χατζιδάκις. Ενορχήστρωση και διεύθυνση Ορχήστρας Μάνος
Χατζιδάκις.
Από
την Δημοτική μας Ποίηση
Απ’ όλα τ’
άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει
ένα που
βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.
Κυπαρισσάκι
μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις
πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.
Να ‘χα το
σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι
της αυγής να ‘ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς
κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την
αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Της θάλασσας
τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
κι όταν σε
συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.
Τί να σου
πω; Τί να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις
και την ψυχή
και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.
Να ‘χα το
σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι
της αυγής να ‘ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς
κι’ είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την
αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Εγώ είμ’
εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω,
καίγομαι,
στάχτη γίνομαι και πάλι ξανανιώνω.
Σαν είν’ η
αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει
ανθεί και
δένει στην καρδιά και ξανακαινουργιώνει.
Χωρίς αέρα
το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι
χωρίς αγάπη
δε βαστούν κόρη και παλικάρι.
Αν μ’ αγαπάς
κι’ είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την
αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Πρώτη
εκτέλεση Φλέρυ Νταντωνάκη και Δημήτρης Ψαριανός.
Μουσική Μάνος
Χατζιδάκις
Μανούλα
μου
Αχ, τι
ντροπή, τέτοια ντροπή
Μάνα μου και
πως βγαίνει
ούτε κι αν
τρέξει ο ποταμός
μάνα μου δεν
την πλένει
Τί να μου
κάνουν δάκρυα δυό
και
στεναγμοί σαράνταδυό, μανούλα μου
τί κι’ αν το
δάκρυ μου νωπό
βουβό το
στόμα και πικρό, μανούλα μου
Και ψάχνω
κάποιον για να βρω
και με
ρωτάει και τον ρωτώ τι θα γενεί
ποιός θα
πονεί, ποιός θα πονεί
μανούλα μου,
μανούλα μου.
Στίχοι
Ιάκωβος Καμπανέλλης
Ερμηνεία Λάκης
Παππάς
Μουσική Μάνος
Χατζιδάκις
Ο
Μύθος
Ένα μύθο θα σας
πω
που τον μάθαμε
παιδιά. (δις)
Ήταν κάποιος
μιά φορά
που ‘φυγε
στην ερημιά (δις)
Κι΄ από τότε
στα βουνά
ζούσε πια με
το κυνήγι (δις)
Κι’ από μίσος
στις γυναίκες
δεν κατέβει
στο χωριό. (δις)
Για τον μύθο
που μας λέτε
άλλον μύθο
θα σας πω (δις)
Ήταν κάποιος
μιά φορά
δίχως σπίτι και
γωνιά. (δις)
Για τους άνδρες
είχε φρίκη
κι ένα μίσος
φοβερό (δις)
Όμως όλες τις
γυναίκες
τις αγάπαγε θαρρώ.
(δις)
Στίχοι Θρασύβουλου
Σταύρου
Πρώτη εκτέλεση
ντουέτο Γιώργος Μούτσιος και Μαρία Δουράκη
Μουσική Μάνος
Χατζιδάκις
Τ’
αστέρι του βοριά
Τ’ αστέρι
του βοριά
θα φέρει η
ξαστεριά
μα πριν φανεί
μέσα από το πέλαγο πανί
θα γίνω κύμα
και φωτιά
να σ’ αγκαλιάσω
ξενιτιά.
Κι εσύ χαμένη
μου Πατρίδα μακρινή
θα γίνεις χάδι
και πληγή
σαν ξημερώσει
σ’ άλλη γη
Τώρα πετώ
για της ζωής το πανηγύρι,
Τώρα πετώ
για της χαράς μου τη γιορτή
Φεγγάρια μου
παλιά
καινούργια μου
πουλιά
διώχτε τον ήλιο
και τη μέρα απ’ το βουνό
για να με δείτε
να περνώ
σαν αστραπή
στον ουρανό.
Στίχοι Νίκος
Γκάτσος
Ερμηνεία ντουέτο
Βασίλης Ριζιώτης και Γιώργος Ρωμανός
Μουσική Μάνος
Χατζιδάκις
Από
την Οδός Ονείρων
Θρυλική μουσικοθεατρική παράσταση που
παραστάθηκε το Καλοκαίρι του 1962 στο Θέατρο «Μετροπόλιταν» στην Αθήνα.
Κάθε κήπος έχει
Μια φωλιά
για τα πουλιά.
Κάθε δρόμος έχει
μια καρδιά
για τα παιδιά.
Μα κυρά μου
εσύ,
σαν τι να
λες με την αυγή
και κοιτάς τ’
αστέρια
που όλο πέφτουν
σαν βροχή.
Δωσ’ μου τα μαλλιά σου
να τα κάνω
προσευχή,
για να
ξαναρχίσω
το τραγούδι
απ’ την αρχή.
Κάθε σπίτι
κρύβει
λίγη αγάπη
στη σιωπή.
Μα ένα αγόρι
έχει
την αγάπη
για ντροπή.
Στίχοι-
Μουσική Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία Βασίλης Λέκκας.
Τα
παιδιά κάτω στον κάμπο
Τα παιδιά κάτω
στον κάμπο
δεν μιλάν με
τον καιρό
μόνο πέφτουν
στα ποτάμια
για να πιάσουν
τον σταυρό.
Τα παιδιά κάτω
στον κάμπο
κυνηγούν έναν
τρελό
τον επνίγουν
με τα χέρια
και τον καίνε
στο γιαλό.
Έλα κόρη της
σελήνης,
κόρη του
αυγερινού,
να χαρίσεις στα
παιδιά μας
λίγα χάδια του
ουρανού.
Τα παιδιά κάτω
στον κάμπο
κυνηγάνε τους
αστούς
πετσοκόβουν
τα κεφάλια
από εχθρούς
και από πιστούς.
Τα παιδιά κάτω
στον κάμπο
κόβουν
δεντρολιβανιές
και στολίζουν
τα πηγάδια
για να πέσουν
μέσα οι νιές.
Τα παιδιά
μες τα χωράφια
κοροϊδεύουν
τον παπά
του φοράνε όλα
τα άμφια
και τον παν
στην αγορά.
Έλα κόρη της
σελήνης,
έλα και άναψε
φωτιά.
Κοίτα τόσα
παλληκάρια
που κοιμούνται
στη νυχτιά.
Τα παιδιά
δεν έχουν μνήμη
τους προγόνους
τους πουλούν
και ό,τι αρπάξουν
δε θα μείνει
γιατί ευθύς
μελαγχολούν.
Στίχοι-Μουσική
Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία Μαργαρίτα
Ζορμπαλά.
Για την
αντιγραφή
γιώργος χ. μπαλούρδος
Πειραιάς
21/10/2025
Έφυγε ο
εθνικός μας μπαλλαντοποιός και τροβαδούρος Διονύσης Σαββόπουλος. Ταξιδεύει με
το αερόστατό του να συναντήσει τον Μελωδό τον Ονείρων μας, τον Τσιτσάνη, την Σωτηρία
Μπέλλου, την Δόμνα Σαμίου, τον Ντίνο Χριστιανόπουλο και τα άλλα άτακτα παιδιά της μουσικής
γαλαρίας του Ουρανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου