ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Παγκόσμια Ημέρα των Φίλων και τροφών μας των προγόνων μας

        Ο Νώε, έφτιαξε κάποτε μια Κιβωτό για να στεγάσει όλα τα είδη των ζώων για να τα διασώσει από έναν ακόμα κατακλυσμό του Θεού. Ο Όμηρος, μας δίνει μια συγκινητική σκηνή στην Οδύσσειά του κατά την επιστροφή του Οδυσσέα στην πατρίδα. Ο πιστός σύντροφος σκύλος Άργος, ξεψυχάει, γεράκος και κάπως λησμονημένος, αφού πρώτα δει την επιστροφή του Οδυσσέα. Ο Αίσωπος χρησιμοποίησε διάφορα είδη ζώων για να γράψει τις παραδειγματικές ιστορίες του. Το ίδιο έπραξε εκατοντάδες χρόνια μετέπειτα και ο γάλλος συγγραφέας Λαφονταίν στο δικό του βιβλίο μύθων. Ο Μέγας Αλέξανδρος αγάπησε και δάμασε τον Βουκεφάλα, το ατίθασο άλογο. Οι αρχαίοι Ινδοί εικονίζουν τους θεούς τους με την μορφή ελεφάντων. Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης συνομιλούσε με τα πλάσματα της φύσης γύρω του. όπως ο παιδικός ήρωας Ταρζάν ζούσε αρμονικά μέσα στο φυσικό περιβάλλον με συντροφιά τα άγρια ζώα πριν τον ανακαλύψουν οι άνθρωποι των κοινωνιών. Οι αρχαίοι αιγύπτιοι στα ιερογλυφικά τους απεικονίζουν τους Θεούς τους με μορφή σκύλου. Ο άγγλος φυσιοδίφης Κάρολος Δαρβίνος μας έδωσε δύο εξαιρετικές πραγματείες για την Καταγωγή και την Εξέλιξη των Ειδών. Ο νομπελίστας ποιητής Τόμας Στερν Έλιοτ, έγραψε το βιβλίο των Γατών του. Το ίδιο και ο έλληνας συγγραφέας Νίκος Δήμου στην δική του ποιητική συλλογή. Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης μας έδωσε το δικό του ποίημα, Ο Σκύλος, από την συλλογή του Τα φάσματα ή ή χαρά στον άλλο δρόμο. Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, δεν μας μίλησε μόνο για τον Ντικ στον Πέτρινο Χρόνο του, αλλά, διαπραγματεύτηκε το αρχαιόθεμο του Ομήρου, Ο ‘Αργος, ο Σκύλος του Οδυσσέα, στις Επαναλήψεις του. Ο Νίκος Καζαντζάκης μας δίνει εικόνες με ζώα στο Έπος του Οδύσσεια και, έγραψε το μυθιστόρημά του για τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης. Ο Βασίλης Λιάσκας μας δίνει τον δικό του Σκύλο στην Ζωοφόρο του.  Ο Κύπριος ποιητής Κυριάκος Χαραλαμπίδης μας έδωσε Του Θάνου ο Σκύλος στην Μεθιστορία του. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος μας δίνει μια συνταρακτική ερωτική εικόνα στο ποίημά του Το πεινασμένο Σκυλί στη Νεκρή του Πιάτσα. Ενώ, ο Κρίτων Αθανασούλης μας μιλά για το Παράπονο σκύλου στην δικό του ποιητικό λόγο. Ο ποιητής της γενιάς του 1970 Γιώργος Βέης γράφει το Ιδιόμελο για ένα Οικόσιτο στην ποιητική του συλλογή Για ένα πιάτο χόρτα. Επίσης ο ποιητής της γενιάς του 1970 Γιώργος Μαρκόπουλος γράφει το Σκύλε στην συλλογή του Κρυφός Κυνηγός. Ποιήματα για τα Σκυλιά έχει συνθέσει και ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης, δες Ο σκύλος μας μαθαίνει, από τα Ζώα στα σύννεφα, ή το ποίημα Εκπαιδευμένε σκύλε της αστυνομίας από την ίδια συλλογή κλπ. Στην ποιητική του συλλογή Ξένος Ειμί και άλλα ποιήματα, ο Χρήστος Ρουμελιωτάκης μας δίνει το δικό του Σκυλί. Αλλά και στον Ληξίαρχό του ο ποιητής Ορέστης Αλεξάκης γράφει το Όσα δεν μάθαμε για τα Σκυλιά.  Ενώ ο πειραιώτης μαθηματικός και σουρεαλιστής ποιητής Έκτωρ Κακναβάτος, γράφει το Σχέδιο για άλλοθι στο Κιβώτιο Ταχυτήτων του. Και ο ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς Το Σκυλί στα Μαύρα Λιθάρια του. Εκατοντάδες είναι και τα παιδικά ποιήματα ελλήνων ποιητών- Γεώργιος Βιζυηνός, Αλέξανδρος Πάλλης, Παύλος Νιρβάνας, Μυρτιώτισσα κ. ά., αλλά και δεκάδες ξένοι ποιητές και συγγραφείς, συνέθεσαν ποιήματα, διηγήματα, εξέδωσαν μυθιστορήματα με θέμα τους τα ζώα, ιδιαίτερα, τα οικόσιτα. Ή έδωσαν σε τίτλους βιβλίων των το όνομα ενός ζώου. Ο Γκαίτε έγραψε την Πονηρή Αλεπού. Ο Φράνς Κάφκα δημοσίευσε τις Έρευνες ενός σκύλου. Ο νοτιοαμερικανός Μάριο Βάργκας Λιόσα έδωσε στο πολιτικό του μυθιστόρημα τον τίτλο Η Πόλη και τα Σκυλιά. Ενώ ο μαίτρ της θεατρικής τέχνης έγραψε το Η Κυρία με το σκυλάκι. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης έγραψε τα άλογα του Αχιλλέα για να δηλώσει το ερωτικό του μήνυμα. Ο δε Ζαχαρίας Παπαντωνίου, έγραψε το Παγώνι του. Ο πάντα σατιρολόγος Εμμανουήλ Ροϊδης έγραψε την Ιστορία ενός σκύλου και μιας γάτας. Οι αρχαίοι ιστορικοί και χρονογράφοι μας μιλούν για την βοήθεια των ζώων στους απελευθερωτικούς ή κατακτητικούς πολέμους της αρχαιότητας. Το περιστέρι έγινε σύμβολο του Αγίου Πνεύματος καθώς και ο αθώος πάντα θυσιαζόμενος Αμνός. Στην θυσία του Αβραάμ την θέση του παιδιού στο τέλος της ιστορίας καταλαμβάνει ο αμνός. Ο διηγηματογράφος Πάνος Τσίρος μας έδωσε τα διηγήματα με τίτλο Η μοναξιά των σκύλων. Ενώ πάλι ο ιστορικός της τέχνης και ποιητής Βασίλης Αμανατίδης μας δίνει τα δικά του διηγήματα με τον τίτλο Ο σκύλος της Χάρυβδης.  Στις μυθιστορηματικές ιστορίες των δικών του ανθρώπων ο συγγραφέας Κώστας Μαυρουδής δίνει τον τίτλο Η Αθανασία των Σκύλων. Πόσο συγκινητικά ωραίος ακούγεται ο στίχος του Νίκου Καρούζου από την Έλαφο των άστρων:

Είμαι των άστρων ο σκύλος

με τα μάτια κοιτάζω ψηλά

με τα χέρια γιορτάζω την λάσπη

    Αλλά, και το ποίημα της ποιήτριας Γλυκερίας Μπασδέκη:

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ

αυτοί

με αγαπάνε πιο πολύ

αυτοί με ξέρουν

στα μάτια μου

ορκίζονται

(είσαι η κούκλα μας,

μου λένε)

οι φίλοι και οι σκύλοι

Οι φίλοι μου.

Οι σκύλοι μου.

Δεν υστερεί σε συγκίνηση και τρυφερότητα. Από την ποιητική της συλλογή Σύρε καλέ την άλυσον, σελ.11. Ενώ πάλι, το ποίημα Ο ΛΥΚΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΓΛΩΣΣΑ της ποιήτριας Κυριακής Αν. Λυμπέρη από την συλλογή της Ζητήματα ύψους σελ.23 ανακαλεί στην μνήμη την ρωμαϊκή τροφό Λύκαινα του Ρώμο και Ρωμύλου που εδώ είναι η ποίηση γλώσσα.

Και το ταξίδι σε ποιήματα και διηγήματα ή μυθιστορήματα που έχουν σαν θέμα τους τα ζώα είναι ατέλειωτο για αυτούς που είναι πραγματικά φιλόζωοι και φροντίζουν τουλάχιστον, τα δικά τους τετράποδα που επιλέγουν να παίρνουν για συντροφιά ή εργασία.

Η Κασσάνδρα και ο Λύκος της Μαργαρίτας Καραπάνου, σιμά με το παιδικό τραγουδάκι που τραγουδά η Αλίκη Βουγιουκλάκη και το άλλο, της Γεωργίας Βασιλειάδου.

Και πάλι για σένα Ρεξούλα, που έφυγες σαν περιστέρι, πέταξες αθόρυβα και ήσυχα, γαλήνια στην νέα γη των Μακάρων στις 14 Αυγούστου του 2019.

 Οι Άγγελοι έχουν είδος, το δικό σου

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος

Πειραιάς, 4 Οκτωβρίου 2019