Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021

Μεταφράσεις αρχαίων λυρικών ποιητών

        Μεταφραστικά πειράματα  αρχάριου Πειραιώτη

Α Ν Α Κ Ρ Ε Ω Ν

Α)

Πολιοί μέν ημίν ήδη κρόταφοι κάρη τε λευκόν’

χαρίεσσα δ’ ουκέτ’ ήβη παρά, γηραλέοι τ’ οδόντες’

γλυκερού δ’ ουκέτι πολλός βιότου χρόνος λέλειπται’

διά ταύτ’ ανασταλύζω θαμά Τάρταρον δεδοικώς,

Αίδεω γάρ έστι δεινός μυχός, αργαλέη δ’ ές  αυτόν

Κάθοδος. Και γάρ ετοίμον καταβάντι μή αναβήναι.

--

Μπαμπάκιασαν οι κροτάφοι μου

λευκάνθηκε η κεφαλή μου

η ομορφάδα της νιότης

χάθηκε ανεπιστρεπτί

κι’ από τα γηρατειά πέσανε τα δόντια

από τις πολύοσμες ηδονές της ζωής

ο χρόνος πέρασε

δεν γυρίζει πίσω

ένας λυγμός βγαίνει απ’ τα χείλη

καθώς συλλογίζομαι τον θάνατο.

(Θρηνώ και οδύρομαι όταν εννοήσω…)

τα Τάρταρα.

Τα νερά της Στυγός είναι βαθειά

του Άδη του αναχόρταγου τα κρυφά μονοπάτια

μόνος του καθένας περπατεί

κι όταν τα κατέβει

ξέρει πια ότι δεν υπάρχει επιστροφή.

--

(Β)

Έραμαι τοι συνηβάν χαρίεν γάρ ήθος ίσχεις

--

Πόσο γουστάρω να παίξω μαζί σου

μου φαίνεται

δεν είσαι ζαβολιάρης.

--

Α Λ Κ Α Ι Ο Σ

Α)

Πρώταρχος καλός εστί,

και ου θέλει’

αλλά θελήσει ύστερον’

η δ’ ώρη λαμπάδ’ έχουσα τρέχει

--

Κούκλος είναι ο Πρώταρχος

αλλά μου κάνει νάζια

δεν μου κάθεται

θα θελήσει όμως αργότερα

πιστεύω

όμως η νιότη του

σαν την λαμπάδα λιώνει.

Β)

Αργαλέον Πενία, κακόν άσχετον, ά μέγα δάμναις

λάον Αμαχανία σύν αδελφία

--

Ασήκωτη συμφορά κι αβάσταχτη είσαι φτώχεια

φρικτό το πρόσωπό σου

με την ομογάλακτη αδερφή σου την στέρηση

εξουσιάζεις και αναιρείς

τα όνειρα και τις ελπίδες των λαών.

--

Σ  Α  Π  Φ  Ω

Α)

κατθάνοισα δε κείσηι ουδέ ποτα μναμοσύνα σέθεν

έσσετ’ ουδέ ποκ’ ύστερον’ ού γάρ πεδέχηις

βρόδων των εκ Πιερίας’

αλλ’ αφάνης κάν Αϊδα δόμωι

φοιτάσηις πεδ’ αμαύρων νεκύων εκπεποταμένα.

--

Νεκρή κάτω απ’ τη γη θα βρίσκεσαι

και κανένας δεν θα σε θυμάται

-η μνήμη σου θα ξεχαστεί-

γιατί αρνήθηκες της Πιερίας τα ρόδα να μυρίσεις

όσο ζούσες

Μόνη και έρημη θα τριγυρνάς

στου Άδη τα παλάτια

παραπατώντας ανάμεσα σε σκοτεινές σκιές

σε είδωλα καμόντων.

--

Β)

Ταίς κάλαισ’ ύμμιν το νόημα τώμον

ού διάμειπτον

--

Στις ποιο όμορφες από εσάς

(τις καλοκάγαθες)

οι προθέσεις μου

παραμένουν αναλλοίωτες

και αγνές.

Γ)

Φίλτατον Γαίας γένος Ορράνω  τε.

--

Πολυφίλητος γιός της μάνας Γης και τ’ Ουρανού ο (Έρωτας)

Θ Ε Ο Γ Ν Ι Σ  ο Μεγαρεύς

Εν μέν μαινομένους μάλα μαίνομαι, εν δε δικαίοις

πάντων ανθρώπων ειμί δικαιότατος…

--

Ανάμεσα σε άδικους και ανεγκέφαλους ανθρώπους

δυό φορές γίνομαι άδικος και «αλλοπρόσαλλος»

μα με τους δίκαιους είμαι δικαιότερος

μεταξύ των ανθρώπων

χωρίς εξαίρεση και διακρίσεις.

--

Η Ρ Ι Ν Ν Α

Ανίκα δ’ ες λέχος (ανδρός έβας,) τ/όκα πάντ’ ελέλασο.

--

Κι όταν ξάπλωσες στου άντρα (σου) το κρεβάτι

όλα τα λησμόνησες.

--

 Α Δ Ε Σ Π Ο Τ Ο

Οδεύει Μοίρα προς τέλος ανδρών

οί τάν πρώταν λελόγχασι τιμάν.

--

Ακάθεκτη ταξιδεύει η Μοίρα προς το τέλος Εκείνων

αντρών ξεχωριστών

που τους έλαχε ιδιαίτερη τιμή

(ν’ ακολουθήσουν).

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος

Πειραιάς,

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021

ΑΒΒΑ και πάλι ΑΒΒΑ       

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου