Μούσα Πειραιώτισσα 2017

             Μούσα Πειραιώτισσα 2017

Μοιραία χώρα, μοιραίοι κάτοικοι, μοιραίοι δημότες.

     Θα μπω αμέσως στο θέμα. Περίμενα ο κύριος δήμαρχος του Πειραιά-ένας νέος και δημοκρατικών αρχών άνθρωπος-να καλέσει σε μια παμπειραϊκή διαδήλωση, να προσκαλέσει τους Πειραιώτες σε μια παλλαϊκή διαμαρτυρία, σε μια ειρηνική πορεία προς το υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας και να ζητήσει δυναμικά την παραίτηση του νυν υπουργού εμπορικής ναυτιλίας για όλα αυτά τα πολιτικάντικα και ανεκδιήγητα που ξεστομίζει στα κανάλια μετά την οικολογική καταστροφή που έπαθε η πόλη μας. Ευελπιστούσα οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι να ζητούσαν από τους κατοίκους του Πειραιά να κατεβούν σε μια συγκέντρωση και να απαιτήσουν από τους βουλευτές της πόλης-και των άλλων δήμων που πληγήκαν από αυτήν την πετρελαϊκή μόλυνση-και τους άλλους φορείς, να αλλάξει η περιβαλλοντολογική πολιτική όχι μόνο της παρούσας κυβέρνησης αλλά και όλων των άλλων κομμάτων της Βουλής μετά την καταστροφή που υπέστη ο δήμος μας. Ποιος καλόπιστος δημότης πιστεύει ότι θα μπορούν πλέον οι Πειραιώτες και οι άλλοι πολίτες με τις οικογένειες και τα παιδιά τους έστω και μετά από πέντε χρόνια, να κολυμπήσουν στις παραλίες του Πειραιά; Ότι θα έχουν την δυνατότητα οι ψαράδες του Πειραιά να ψαρέψουν άφοβα στα νερά της Πειραϊκής ή της Φρεαττύδας; Ποιος θεωρεί ότι ο Πειραιάς μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ξαναβρεί την παλαιά του οικονομική ισορροπία μετά την καταστροφή που υπέστησαν τα παραλιακά μαγαζιά της πόλης; Περίμενα οι ίδιοι οι δημότες του Πειραιά να συγκεντρωθούν αυτοβούλως, σαν ελάχιστη πράξη διαμαρτυρία αγάπης για την γενέθλια πόλη τους. Οι νέοι και οι νέες να μπουν μπροστά για την περιβαλλοντολογική καταστροφή όλου σχεδόν του αργοσαρωνικού, τα τραγικά λάθη, τις παραλήψεις, τις άστοχες ενέργειες και φτάσαμε έως εδώ Καλές οι εθελοντικές προσπάθειες, άξιες οι πορείες ενάντια στον φασισμό, αλλά για το Περιβάλλον ποιος θα φροντίσει, οι άλλοι; Και γιαυτό φταίει ο κακός υπουργός των οικονομικών της Γερμανίας; Και η Greenpeace, που είναι οι δυναμικές κινητοποιήσεις της;  Έρμαιο στις άνομες ενέργειες του καθενός θα μένει το Περιβάλλον έχοντας το τεκμήριο της οικονομικής αθωότητας; Δηλαδή, ούτε αυτό το μη αναμενόμενο σοκ μπορεί να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι βαδίζουμε σε λάθος πολιτική και κοινωνική πορεία; Δεν έχουν όλοι οι Πειραιώτες την οικονομική δυνατότητα να πάνε διακοπές στα νησιά των σταρ και των σοϊλήδων γόνων. Δεν έχουν αμάξια για να κάνουν μονοήμερες εκδρομές να κάνουν τα μπάνια τους. Δεν έχουν εξοχικές κατοικίες σε νησιά με καμένα δάση, Και όλο αυτό το κακό γιατί, για να κερδίσουν ποιοι, στο τέλος όλα μέλι γάλα, οι πολιτικοί και οι υπεύθυνοι στις επαγγελματικές τους καρέκλες και δεν θα τιμωρηθεί και κανείς. Θα συνεχίζουν να μας κυβερνούν να λαμβάνουν τους μισθούς τους, να τους προστατεύουν οι φύλακες του νόμου, αυτούς και τις οικογένειές τους, να δίνουν συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους που με επαγγελματική ευσυνειδησία τσακώνονται για να έχουν τηλεθέαση και να έχουν περισσότερες διαφημίσεις στις εκπομπές τους. Και ο ιδιοκτήτης του πλοίου, να δηλώνει ότι δεν φταίει αυτός, αλλά άλλοι, να κυκλοφορεί ανενόχλητος και να δίνει συνεντεύξεις. Ίσως έφταιγε ο Θεός Αίολος για τους ασκούς των ανέμων που άνοιξε, ποιος ξέρει; Και αναρωτιέσαι τελικά, τι μένει σε αυτήν την πόλη για τα Τέσσερα Παιδιά του Πειραιά που τραγούδησε κάποτε ο Μάνος Χατζιδάκις, που να τα κάνει να θέλουν να παραμείνουν δημότες του Πειραιά; Ποια θα είναι άραγε η μελλοντική των βίων τους μνήμη των καιρών μας; Τι θα θυμούνται στις πολυκατοικίες των άλλων δήμων που θα κατοικούν με τις οικογένειές τους; Τι θα σκεφτόταν και τι θα έλεγε ο ποιητής της Φρεαττύδας Λάμπρος Πορφύρας που έκανε τις βόλτες του στις περιοχές αυτές και άφησε τα ίχνη του στις δικές μας συνειδήσεις; Ο ποιητής που ύμνησε με τα ποιήματά του την περιοχή και την πόλη. Τι θα έλεγε για την καταστροφή των παραλιών του Πειραιά ο ποιητής και δημοσιογράφος Νίκος Χαντζάρας, αυτός που έχει δημοσιεύσει δεκάδες κείμενα σε εφημερίδες του παλαιού Πειραιά για τις περιοχές αυτές και τους κατοίκους, που ζούσε σε αυτά τα μέρη; Τι θα έλεγε ο διηγηματογράφος Βελισσάριος Μουστάκας που το σπίτι του βρίσκονταν κοντά στην περιοχή του Σταυρού; Πως θα αντιδρούσε ο ποιητής και μεταφραστής Ανδρέας Αγγελάκης, που κατοικούσε κάτω από την εκκλησία του Αγίου Βασιλείου, και μπορούσε να κάνει τα μπάνια του στην παραλία της Τερψιχόρης; Τι θα έγραφε ο νεότερος υμνητής του Πειραιά ο ποιητής Βασίλης Λαμπρολέσβιος, αυτός που σε όλες του τις ποιητικές συλλογές υμνεί την πόλη και τους απλούς ψαράδες και κατοίκους; Τι θα έλεγε ο ηθοποιός Δημήτρης Παπαμιχαήλ, η Δέσπω Διαμαντίδου, ο στιχουργός και ποιητής Γιάννης Κακουλίδης, ο Γιάννης Καλαμίτσης, ο Δημήτρης Πικιώνης, ο Δημήτρης Ροντής, η Όλγα Βότση, οι παλαιοί αθλητές που έπαιξαν και βάδισαν στην Πειραϊκή και την Φρεαττύδα, στο λιμάνι της Ζέας και του Μικρολίμανου, ακούγοντας να απαγορεύεται να κολυμπήσουν στην πλαζ Βοτσαλάκια; Οι δημότες που με τις οικογένειές τους έκαναν την περατζάδα τους σε όλες αυτές τις δαντελωτές ακτογραμμές της πόλης; Γνωρίζω πρόσωπα, που για πάνω από δεκαπέντε χρόνια κολυμπούν στις παραλίες αυτές, τώρα πού;

Πριν χρόνια δήθεν δημοκρατικός χώρος με τις ενέργειές τους έκλεισαν τα μαγαζιά της περιοχής αυτής, και έμειναν άνεργοι εκατοντάδες σερβιτόροι και έχασαν την δουλειά τους τόσοι καταστηματάρχες, για να διασώσουν όπως έλεγαν τα Μακρά Τείχη, τώρα που είναι η φωνή τους και οι διαδηλώσεις τους;

Και μην μας επαναλάβουν αυτήν την πολιτικάντικη καραμέλα, ότι όσοι αντιτίθενται στους νυν κυβερνώντες είναι οπαδοί της χρυσής αυγής,  ότι είναι φασίστες, και όλες αυτές τις αηδιαστικές σπιλώσεις που έχουν μάθει εδώ και χρόνια να κατηγορούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Όχι είμαστε ΠΕΙΡΑΙΏΤΕΣ. Τουλάχιστον, όσο κατοικούμε ακόμα σε αυτήν την πόλη. Τα άλλα, ας τα κρατήσουν για αυτούς που τους διατηρούν ακόμα στην εξουσία, τις πολιτικές τους καρέκλες, τους μισθούς τους. Και όσο για τον κύριο υπουργό εμπορικής ναυτιλίας, μην μου πείτε ότι λόγω της σωματικής του ευαισθησίας, πρέπει να του συμπεριφερόμαστε αλλιώς, γιατί θα τους απαντήσω, το τι έχουν σούρει στον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας που βρίσκεται καθηλωμένος στο καροτσάκι. Το Πολιτικό ήθος, δεν είναι αλά καρτ.

ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Αναγεννήθηκες από την τέφρα και τα ερείπια,

κι’ ολοχρονίς βυζαίνοντας άγιον ιδρώτα κι’ αίμα,

άκουγες όλα τα κρυφά της Μάνας καρδιοχτύπια

π’ ονειρευότανε για Σε κάποιο γαλάζιο στέμμα.

--

Μέρα τη μέρα τράνευες, κι ήσουν κρυφό καμάρι

σαν το μονάκριβο παιδί, κι’ ύστερα με τα χρόνια,

πρόβαλλες ξάφνου ένα σεμνό, δεμένο παλληκάρι

με δυό χρυσόφλεβα, γερά κι’ ακίνητα βραχιόνια.

--

Κι’ ήρθε στην ώρα την καλή, το Λόγο να ξεθάψει

από τα βάθη της καρδιάς μια ταπεινή παιδούλα,

να πλέξει το τραγούδι Σου και να το υπογράψει:

«Μούσα εργατογέννητη Πειραιωτοπούλα!»……..

Βασίλης Λαμπρολέσβιος, ΕΠΙΝΕΙΑ-(ΠΕΙΡΑΙΑΣ), εκδ. Γκοβόστη χ.χ., σ.3.

     Αυτή η εργατογέννητη Μούσα Πειραιωτοπούλα του ποιητή, δεν υπάρχει πια.

Πειραιάς, 17 Σεπτεμβρίου 2017