Η εκδημία του Οδυσσέα Ελύτη

Η Κοίμηση του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη

Αν είναι να πεθάνεις

πέθανε

αλλά

 κοίτα να γίνεις

ο πρώτος πετεινός μέσα στον Άδη

    Δευτέρα 18 Μαρτίου 1996, φεύγει από κοντά μας-σωματικώς-ο τελευταίος αρχάγγελος της ελληνικής ποίησης, ο Οδυσσέας Ελύτης. Γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το 1979 του απονέμεται το βραβείο Νόμπελ.

 Όλες οι ελληνικές εφημερίδες και τα περιοδικά, κυκλοφόρησαν με μικρά ή μεγάλα αφιερώματα για τον ποιητή. Ο πολιτικός κόσμος της εποχής έκανε τις σχετικές δηλώσεις, ο πνευματικός κόσμος, επίσης. Ο βιολογικός κύκλος του πρίγκιπα των κρίνων, έκλεισε την πορεία της ατομικής του μοίρας, άρχιζε πλέον, το ταξίδι της αιωνιότητας του ποιητικού του λόγου. Ας δούμε τι είπαν και τι έγραφαν οι εφημερίδες για την εκδημία του, είκοσι χρόνια πριν.

Το άπειρο

υπάρχει για μας

όπως η γλώσσα

για τον κωφάλαλο

• Βασίλης Βασιλικός,

«Ο μεγάλος αυτός ποιητής μέσα στα άλλα που αναπαλαίωσε είναι και τα ονόματα των ελληνικών νησιών και των έφηβων κοριτσιών. Μας έγιναν οικεία ονόματα…. Η αξία του Ελύτη έγκειται στη μοναδική χρήση της ελληνικής γλώσσας(γιαυτό και είναι ουσιαστικά αμετάφραστος σε οποιαδήποτε ξένη)….»

Ψαρεύοντας

έρχεται

η θάλασσα

• Χρήστος Γιανναράς,

«Ο μέγας αθλητής μπόρεσε να μιλήσει τη γλώσσα της ερωτικής επιθυμίας, την ανυπότακτη σε όποια σχηματοποίηση γλώσσα που ήταν για αυτόν επιθυμία ζωής»

Ο Νόμος που είμαι

δεν θα με υποτάξει

• Αλέξης Δαμιανός,

«Φοβάμαι ότι δεν αντέχω να πω τίποτα. Έφυγε, τέλειωσε η μισή Ελλάδα»

Κάπου

ανάμεσα

Τρίτη και Τετάρτη

πρέπει να παράπεσε

η αληθινή σου μέρα 

• Μίκης Θεοδωράκης,

«Ο Οδυσσέας Ελύτης κατέστησε το όνομά του συνώνυμο με την Ελλάδα και την ποίηση. Απέδειξε ότι μπορεί να υπάρχει ομορφιά ακόμα και μέσα σε έναν κόσμο συναλλαγής και ψεύδους».

Ένα σώμα γυμνό

είναι

η μοναδική προέκταση

της νοητής γραμμής

που μας ενώνει με το Μυστήριο

• Ντόρα Γιαννακοπούλου,

«Ο Οδυσσέας Ελύτης ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρο τον πλανήτη. Και φυσικά δεν θα ξεχάσω τότε που τραγούδησα ένα από τα έργα του «Μικρές Κυκλάδες».»

Κάνε άλμα

πιο γρήγορο

από τη φθορά  

• Ιάκωβος Καμπανέλλης,

«Τέτοιες απώλειες δεν χρειάζεται να σχολιαστούν. Δεν μου έρχεται λέξη άλλη στο στόμα»

Το άπειρο

υπάρχει για μας

όπως η γλώσσα

για τον κωφάλαλο

• Νίκος Κούρκουλος,

«Μετά τον Μάνο και την Μελίνα, ένας ακόμα μεγάλος Ερωτικός του Πολιτισμού μας, ταξιδεύει στο αρχιπέλαγος. Το φως της ποίησης και της Ελλάδας όμως δεν στερεύουν ακριβώς γιατί το έθρεψαν με την τέχνη τους και τη μεγαλοσύνη τους άνθρωποι σαν τον Ελύτη. Το πνεύμα του και τα ποιήματά του ας παραστέκουν τους δύσκολους καιρούς του τόπου μας, όπως και όταν ζούσε».

Ο τρομοκράτης

είναι

ο άξεστος

των θαυμάτων 

• Γιάννης Μαρκόπουλος,

«Έφυγε μια μεγαλοφυΐα. Ένα απίστευτο ρωμαλέο πνεύμα, ένας φιλόσοφος και ένας υπέροχος Έλληνας. Ας είναι ελαφρό το χώμα που θα τον σκεπάσει. Η χώρα μας και η Ευρώπη στερήθηκαν σήμερα από μια παγκόσμια αιχμή τέχνης και ζωής στον εικοστό αιώνα όπως ήταν ο Οδυσσέας Ελύτης».

Το «κενό»

υπάρχει

όσο δεν

πέφτεις μέσα του    

• Νότης Μαυρουδής,

«Τα λόγια για την απώλεια του Ελύτη είναι λόγια μοναξιάς»… «Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη απώλεια. Δυστυχώς αδειάζουμε από ποιητές, και όταν αδειάζουμε από ποιητές και μουσικούς, η χώρα φτωχαίνει. Η ποίηση και η μουσική αποτελούν τα πιο δυνατά στοιχεία του πολιτισμού μας. Άνθρωποι σαν τον Ελύτη κατέγραψαν τη ψυχή του ελληνισμού».

Τρώγε την πρόοδο

και με τα φλούδια

και με τα κουκούτσια της

• Ζιλ Ντασέν,

Ο σκηνοθέτης Ζιλ Ντασέν, διάλεξε ένα στίχο από το «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας». «Τώρα, σαν από στεναγμό Θεού, ένας ίσκιος μεγαλώνει…»

Δεν

έχει φτέρνες

η

Τελειότητα

• Τίτος Πατρίκιος,

«Ο μεγάλος αυτός ποιητής που θα μείνει πάντα ζωντανός ανάμεσά μα, γιατί ζωντανή θα μείνει η ποίησή του, ήταν κοντά στα τόσα άλλα, και ένας άνθρωπος χωρίς καμιά πολιτική προκατάληψη κι ακόμα περισσότερο θα έλεγα ανοιχτός προς τις ιδέες της Αριστεράς. Και απόδειξη είναι κάτι που πολλές φορές το ξεχνάμε: το ότι η πρώτη δημοσίευση των κομματιών του «Άξιον Εστί» έγινε στην Επιθεώρηση Τέχνης, και μάλιστα στα έτη ’50 δηλαδή σε μια εποχή που η Αριστερά βρισκόταν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής, αν όχι σε διωγμό. Φυσικά με αυτό θέλω να πω ότι ο Ελύτης δεν ήταν ένας πολιτικά ενταγμένος ποιητής, αλλά και ότι δεν ήταν, όπως καμιά φορά μπορεί να φαίνεται  ή να λέγεται, κι ένας πολιτικά αδιάφορος ποιητής. Κι ακριβώς αυτή η ολικότητα των ενδιαφερόντων του είναι ένα από τα στοιχεία της ολικότητας της ποίησής του».

 Στην κακή μοιρασιά

πάντοτε

ο Θεός ζημιώνεται  

• Αντώνης Σαμαράκης,

«Άξιον Εστί το πέρασμα του Οδυσσέα Ελύτη από τούτο τον κόσμο….. Όπως ο χαμός του Κωστή Παλαμά στην κατοχή και του Γιώργου Σεφέρη στην δικτατορία έγιναν εναρκτήριο ελευθερίας και δημοκρατίας σάλπισμα για εθνική ανάταση και αντίσταση, έτσι και ο χαμός του Οδυσσέα Ελύτη».

Κείνο που

σου προσάπτουν τα χελιδόνια

είναι η άνοιξη

που

δεν έφερες

• Νικήτας Τσακίρογλου,

«Στο «Άξιον Εστί», λέει κάπου «στις δύσκολες στιγμές σας όπου κι αν σας βρίσκει το κακό, αδελφοί, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Παπαδιαμάντ绨…

Στις δύσκολες στιγμές που περνάμε τώρα, πρέπει να συμπληρώσουμε και «μνημονεύετε Οδυσσέα Ελύτη» Μου έλεγε πως του άρεσαν οι σιωπές που κρατούσε ανάμεσα στις φράσεις. Αυτές τις σιωπές θέλω να κρατήσω τώρα…».

Χαράξου κάπου

με οποιονδήποτε τρόπο

και μετά πάλι

σβήσου

με γενναιοδωρία

• ΠΟΕΣΥ,

«η Ελλάδα του Ελύτη είναι το όραμα που οι δημοσιογράφοι οφείλουν να μεταλαμπαδεύσουν στο λαό, σε μια εποχή που ο λόγος του ποιητή έχει τη μεγαλύτερη εθνική αξία».

Η λύπη

ομορφαίνει

επειδή της μοιάζουμε

• Τρίτη 19/3/1996 Η Αυγή

Ρόδο αμάραντο

«Ας σιγήσουν τα γράμματα. Ας υποκλιθούν οι λέξεις. Ας γονατίσουν τα «ανεμόδαρτα ρήματα». Ας πνιγούν τα «πρώτα λόγια των Σειρήνων». Ας γαληνέψει, ρόδινος, ο ουρανός. Σήμερα το χώμα της Αττικής σκεπάζει την ποιητή. Η γραμμή του ορίζοντα- ορατή και πυκνή αδιαπέραστη-τυλίγει το λεκανοπέδιο, φέρνει τις ανάσες της Μυτιλήνης, κατεβάζει τους «Εφτά Μπαλτάδες» από τα μπεντένια του Ηρακλείου. Η γραμμή του ορίζοντα προσκυνά το σώμα του Ελύτη, διαβάζοντας το σχήμα της πνοής του.

Άφησε λέει, ο Οδυσσέας Ελύτης χθες την τελευταία του πνοή. Δεν είναι αλήθεια! Η πνοή του-απάτητη, φλεγόμενη, λευκή, λουλακιά-υπάρχει παντού. Σε κάθε συλλαβή κρυφή της ελληνικής γλώσσας, σε όλα τα πιπίσματα των σπίνων, σε όλα τα λόγια του Ύμνου, στα φύτρα των χρησμών, στους γόνους των φθόγγων, στο χελιδόνι που φέρνει πάντα την άνοιξη μέσα στο θέρος. Είναι μια «εύφωνη» πνοή. Η απόδειξη της συνέχειας, η επιβεβαίωση του αδιάσπαστου της ελληνικής γραμματικής, η γοερή ανάγνωση στο λίκνο του συντακτικού μας. Είναι η πνοή στη ράχη του «έψιλον» στις καμπύλες του «λάμδα», στο επιβλητικό βάθος του «ύψιλον», στην κοφτερή δροσιά του «ταυ», στο αιώνιο έβδομο του «ήτα», στο αιωρούμενο σύρσιμο του «σίγμα»…».

• Η Αυγή 20/3/1996

Η Κύπρος θρήνησε τον ποιητή

«Μεγάλη θλίψη έχει προκαλέσει και στην Κύπρο ο θάνατος του Οδυσσέα Ελύτη. Όλα τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια μετέδωσαν ειδικά προγράμματα, ενώ όλος ο Τύπος αφιερώνει εκτενή ρεπορτάζ για το θάνατο του μεγάλου ποιητή…»

Όταν

η συμφορά συμφέρει

λογάριαζέ την

για πόρνη

• Τρίτη 19/3/1996 Αδέσμευτος Τύπος,

«Πέθανε ο Ελύτης. Αταίριαστη φράση, Σαν κάποιος, να ισχυρίστηκε: Σταμάτησε η ζωή!...». και «Θα αγναντεύει για πάντα το Αιγαίο». Και, «Έφυγε σαν χελιδόνι ο Ελύτης. Έσβησε το φως του Αιγαίου». Την επομένη της κηδείας του, Τετάρτη 20/3/1996, ο Αδέσμευτος Τύπος γράφει: «Ο Ήλιος δεν γνώρισε βασίλεμα…»

Όταν ακούς

«τάξη»

Ανθρώπινο κρέας μυρίζει

• 24/3/1996, Αδέσμευτος Τύπος της Κυριακής

«Θουκυδίδης και Ελύτης»

«Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος». Η Θουκυδίδεια αντίληψη για την ανδρεία, για το πατριωτικό χρέος, για την αρετή του πολίτη και για την καταξίωση και του ηρωισμού, η οποία έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του πολιτισμού.

Και εδέησε να περάσουν δυόμισι χιλιάδες χιλιετίες, για να τολμήσει ένας απολογητής και συνεχιστής της θουκυδίδειας αντίληψης, σ’ αυτό το κοινόν κτήμα εσαεί, να προσθέσει το δικό του σεμνό κοινόν κτήμα.

Ανδρών επιφανών αφανής η εκδημία! Ο Οδυσσέας Ελύτης, κατόρθωσε να ζήσει διακριτικά, να δημιουργήσει διακριτικά, να ανεβεί στην κορφή του Παρνασσού και του Ολύμπου διακριτικά,….»

Όταν

η ζωή μάχεται

οι νεκροί στον Άδη

Μηδίζουν

• Τρίτη 19/3/1996 Απογευματινή,

Στα κρυφά φεύγω…

Άξιος εστί του Έθνους, και

Τόνια Κονταξή στις «αδιακρισίες» Έφυγε στην κρίσιμη στιγμή…

Βύρων Πολύδωρας, στο «Μετά παρρησίας», Ο θάνατος(;) του Ποιητή

Απογευματινή 24/3/1996, Αυτοί που υμνούν την Ελλάδα…

Από τον Θεό

τραβιέται

ο άνθρωπος

όπως

ο καρχαρίας

από το αίμα

• Το Βήμα 24/3/1996

Γιάννης Κ. Πρετεντέρης, «Τα όρια της ξεφτίλας»

Όποιος

μπορεί και φορτίζει την ερημιά

έχει ακόμη ανθρώπους μέσα του

• Τρίτη 19/3/1996 Ελεύθερος,

Έφυγε ο τελευταίος μεγάλος ποιητής μας. Αθάνατος!

• Τρίτη 19/3/1996, Ελεύθερος Τύπος,

Στο αρχιπέλαγος της γαλήνης. Χάθηκε το φως του Αιγαίου.

Η θέση του για το Μακεδονικό:

«Ψυχή μας είναι το όνομά μας. Παρακαλούμε να δεχτείτε την έκφραση της διακεκριμένης υπόληψής μας»….

«Η χρήση της ονομασίας Μακεδονίας από ένα αναβαθμισμένο πλέον σε ανεξάρτητο κράτος, των Σκοπίων, συνιστά απροκάλυπτη αμφισβήτηση των ελληνικών συνόρων, μια αμφισβήτηση που δεν εκτοπίζεται και δεν εξουδετερώνεται ούτε με διεθνή συμφωνία ούτε με συντεταγμένες διατάξεις…

Υπέγραφαν οι:

Οδυσσέας Ελύτης

Γιάννης Γεωργάκη

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

Αριστόβουλος Μάνεσης

Μελίνα Μερκούρη

Δημήτριος Τσάτσος.

Και Δημήτρης Μαυρομμάτης, «Αργά θυμήθηκαν τον Ελύτη»

Παιδιά κι αγγόνια της απάρνησης

είναι

όλα τους

μπάσταρδα

• 24/3/1996 Εξόρμηση,

Έχε γειά, ποιητή!

Έχει

τη μέση της

και η άκρη-άκρη

• 24/3/1996 Ελεύθερη Ώρα,

Εκ του κατά Ευαγγελιστή…

Στο χωριό της γλώσσας μου

τη Λύπη

τήνε λένε

Λάμπουσα

• Τρίτη 19/3/1996, Ελευθεροτυπία,

Ωραίε μου Αρχάγγελε γειά σου…

Αυτός που δεν σιώπησε:

«Ζήτησε να τον αποχαιρετήσουμε με σιωπή ο Ο. Ελύτης. Αυτός που δεν σιώπησε ως το τέλος του για την Ελλάδα που τον μάγευε. Για μένα η Ελλάδα είναι ένα θάμβος, έγραψε. Και αυτό το θάμβος ήταν πηγή αστείρευτη ύμνου χαράς και πόνου έως και οργής…. Έχοντας ζήσει όλα τα δραματικά γεγονότα του αιώνα, δεν στάθηκε στην ποίησή του αδιάφορος ούτε και για τα σημερινά…»        

16σελίδες αφιέρωμα.

Ελευθεροτυπία 22/3/1996

«Να προσφερθούν δωρεάν τα έργα του στη νεολαία».

Ελευθεροτυπία 23/3/1996

-Δημήτρης Γκιώνης, «Εν σιωπή ήθελε το ξόδι του ο Ο. Ε. που μας άφησε λίγο πριν σκάσει μύτη η άνοιξη, αλλά δεν του έγινε η χάρη….»

-Γιάννης Ξανθούλης, «Πάντοτε είχα την εντύπωση πως ο Οδυσσέας Ελύτης ήταν περισσότερο ιδέα, παρά πρόσωπο υπαρκτό, ίσως γιατί τον περιέβαλλε και μια μυθολογία «νερού», ήλιου και ελαφρόπετρας»… Δηλαδή πράγματα εντελώς έξω από μένα, αν και την αναγνωστική μου σχέση με τον Ελύτη την εστίαζα στο «Άσμα ηρωικό και πένθιμο…»

Κυριακάτικη 24/3/1996

Πλημμύρισαν ποίηση οι οθόνες

Δίνε δωρεάν τον χρόνο

αν

θες

να σου μείνει λίγη αξιοπρέπεια

• Τετάρτη 19/3/1996 ΕΘΝΟΣ,

Έδυσε ο ποιητής του Αιγαίου. 7 σελίδες αφιέρωμα

Τετάρτη 20/3/1996,  

Στερνό δώρο ένα σεμνό «αντίο»

Άξιον Εστί ….τραγούδησαν στον Ηλιάτορα… και τα Ελληνόπουλα

Όλη η Ευρώπη κλίνει το γόνυ

Το μεσημέρι της απόλυτης σιωπής

24/3/1996 Ταίμ-Άουτ, 10 σελίδες αφιέρωμα στον Ο. Ελύτη

12/5/1996, Βασίλης Μπουζιώτης, Το «τάμα» του ποιητή

Είναι διγαμία

ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι

• Τετάρτη 20/3/1996 Η Καθημερινή,

Σιωπηλό ύστατο Χαίρε

Ελένη Μπίστικα, στο «Σημειωματάριο» Η βουβή χριστιανική κηδεία…

Αφιέρωμα φόρο τιμής στις Επτά Ημέρες

Άξιος εστί του έθνους ο ποιητής

20/3/1996, ο ξένος Τύπος για τον Οδυσσέα Ελύτη

Αν δεν στηρίξεις

το ένα σου πόδι

έξω απ’ τη Γη

ποτέ σου δεν θα μπορέσεις

να σταθείς επάνω της

• Τρίτη 19/3/1996 Κέρδος,

Ο «Ήλιος ο Πρώτος» έσβησε και,

20/3/1996 «Χριστιανική σιωπή»

Είναι αγένεια

να κάνεις του Χάρου

χειροφιλήματα

• Τρίτη 19/3/1996 Τα Νέα,

Έδυσε ο Ήλιος ο Πρώτος

Και 29/3/1996 Σπύρος Τσακνιάς, «Στον δικό του Παράδεισο»

Και 22/3/1996, Μαρία Παπαδοπούλου, «Όποιος θέλει, μπορεί»

Και 23/3/1996 Χρύσανθος Λαζαρίδης, «Οκτώ γενιές πίσω»

Και 30/3/1996, Όλα στην Ιουλίτα

Μακριά

μέσα στ’ απώτατα βάθη

του Αμνού

ο πόλεμος συνεχίζεται

• Τετάρτη 20/3/1996 Η Ναυτεμπορική,

Ζώσα σιωπή στο ύστατο χαίρε

Θα πρέπει

να δημιουργούμε αντισώματα

και για την Ευθύνη

• 24/3/1996 το Πριν,

«Ο ποιητής κοιμάται»

• Τρίτη 19/3/1996, Ο Ριζοσπάστης,

«Οδυσσέας Ελύτης, Ανεβαίνει μονάχος»

Τετάρτη 20/3/1996 Ο Ριζοσπάστης,

«Ύστατη ένταση του μαύρου». Η Ελλάδα χτες αποχαιρέτησε τον ποιητή: «Αθάνατος»

Μια νομοθεσία

εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες

θα ΄τανε

αληθινή σωτηρία

• Το Ποντίκι 21/3/1996

‘Οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψουν αυτό που αισθάνεται ακνείς για το θάνατο του Οδυσσέα Ελύτη…» και

4/4/1996, ¨Τα ‘ξερε όλα αυτά ο ποιητής…»

• περιοδικό Αντί τχ. 602/29-3-1996,

«Ο χρόνος πάνω του δεν πιάνει»

Γράφουν οι: Οδυσσέας Ελύτης, Άρης Μπερλής, Μάριο Βίττι, Δημήτρης Μαρωνίτης, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, και στα «επισημαίνουμε», Η ποίηση σε Talk-Show.

Δεν γεννήθηκε ακόμη

Ο Μαγελλάνος

Ενός τριαντάφυλλου

• 19/3/1996, Η Φωνή του Πειραιώς,

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος, «Οδυσσέας Ελύτης 1911-1996»,

 Και 20/3/1996, Με σεβασμό και σιωπή κηδεύτηκε ο Οδυσσέας Ελύτης

Θάλασσα

λανθασμένη

δεν γίνεται

• Δημήτρης Αβραμόπουλος, δήμαρχος Αθηνών,

«Φτωχότερος ο κόσμος και η Ελλάδα σε πνεύμα, σε δημιουργία, σε έμπνευση. Στο άκουσμα της απώλειας του μεγάλου και ωραίου Έλληνα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, η Αθήνα, η πόλη που ο Ελύτης έζησε και αγάπησε, σήμερα πενθεί. Με πρότασή μου προς το Δημοτικό Συμβούλιο, δρόμος της Αθήνας, θα πάρει το όνομά του, τιμής ένεκεν».

• Μιλτιάδης Έβερτ, πρόεδρος ΝΔ,

«Ο Οδυσσέας Ελύτης θα αποτελεί άξιο της Ελλάδας τέκνο και, τον πήρε ο Φλοίσβος και έφυγε για το Αιγαίο αθάνατος». «Για την Ελλάδα, τον Ελληνισμό και την ανθρωπότητα, ο ποιητής του Αιγαίου, σημαίνοντας τις αιώνιες αξίες, θα δείχνει πάντα τους μεγάλους δρόμους, μέσα στο ελληνικό φως με το οποίο τώρα ενώνεται παντοτινά»

• Απόστολος Κακλαμάνης, πρόεδρος της Βουλής,

«Τίμησε την πατρίδα και την τέχνη αφήνοντας ανεκτίμητη κληρονομιά τη μεγάλη του ποίηση. Η Ελλάδα, το Αιγαίο και ολόκληρος ο κόσμος τον τοποθετούν στο πάνθεο των αθανάτων».  

• Κωνσταντίνος Καραμανλής, τέως πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας

«ο θάνατος του Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος υπήρξε φίλος μου με την ουσιαστική του όρου έννοια, με λύπησε βαθύτατα. Ο Ελύτης κόσμησε το Ελληνικό Πνεύμα και το δόξασε παγκοσμίως. Ο θάνατος του ποιητή του Ελληνισμού και του φωτός ήρθε σε μια στιγμή που η απουσία του για τον Τόπο είναι ιδιαίτερα αισθητή».

• Νίκος Κωνσταντόπουλος, πρόεδρος του Συνασπισμού,

«Άξιον Εστί» το έργο του. Κι όλοι με πίκρα, αλλά και θέληση, με οργή, αλλά και ελπίδα σηκώνουμε σημαία της συλλογικής ψυχής μας το στίχο του.

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

και μυρσίνη εσύ δοξαστική,

μη παρακαλώ σας

μη λησμονάτε τη χώρα μου.

Με το θάνατο και του Οδυσσέα Ελύτη πληθαίνουν οι απουσίες εκείνων που σημάδεψαν με το δημιουργικό τους έργο τη νεώτερη Ελλάδα. Οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη ιχνηλατούν την οδοιπορία του ελληνικού λαού.»

«Στην λειτουργία των δυσκολότερων ονείρων, εκεί που ανάβουν και χάνονται τα ζεστά μυστικά του κόσμου».

• Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πρώην πρωθυπουργός, επίτιμος πρόεδρος ΝΔ,

«Συμμετέχω στην πανεθνική οδύνη για την απώλεια του μεγάλου μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, σεβόμενος ταυτόχρονα την επιθυμία του να μην υπάρξουν δηλώσεις»

• Ντόρα Μπακογιάννη, πρώην υπουργός Πολιτισμού

«Ο Οδυσσέας Ελύτης ανέδειξε με τη μεγάλη ποίησή του τον ελληνικό λόγο, ως αυτοτελή και αξεπέραστη Αξία ενότητας του Ελληνισμού. Φεύγει μια ώρα δύσκολη για την Ελλάδα, που τόσο ετίμησε και για το Αιγαίο που τόσο ύμνησε. Μας αφήνει όμως τη δύναμη της δημιουργίας του, που αυτή ήταν ακατάλυτη. Άξιος εστί και ας σταθούμε και εμείς άξιοί του».

• Σταύρος Μπένος, υπουργός Πολιτισμού,

«Αυτές τις ώρες δεν μπορείς να μιλάς για κενό που δεν αναπληρώνεται. Το νοιώθεις βαθιά μέσα σου».

• Ανδρέας Γ. Παπανδρέου, πρώην πρωθυπουργός-πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ,

«Εκφράζω τη βαθιά μου λύπη για το θάνατο ενός μεγάλου Έλληνα, του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. Η Ελλάδα σήμερα θρηνεί τον πνευματικό άνθρωπο που την αγάπησε πολύ, την τραγούδησε και ανέδειξε την ομορφιά της. Ο Οδυσσέας Ελύτης έδωσε νόημα και περιεχόμενο στην ελληνικότητα, την ξεχωριστή στάση ζωής και την αξία του σύγχρονου Ελληνικού πολιτισμού. Η αναγνώρισή του υπήρξε παγκόσμια.

Το έργο του, συνέχεια της μεγάλης ελληνικής γραμματείας, θα ευαισθητοποιεί και θα διδάσκει πάντα».

• Γιώργος Α. Παπανδρέου, υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων,

«Ο Οδυσσέας Ελύτης κέρδισε την αθανασία με το πνευματικό του έργο, δημιουργώντας και προσφέροντας στην ανθρωπότητα»

• Αλέκα Παπαρήγα, γενική γραμματέας του ΚΚΕ,

«Ο Οδυσσέας Ελύτης τίμησε τα Ελληνικά γράμματα στην χώρα μας και διεθνώς. Μας αφήνει ένας ποιητής βαθύτατα ελληνικός, εξαιρετικά ευαίσθητος στους αγώνες και την πορεία του λαού μας. Άξιον Εστί το τίμημα».

• Αντώνης Σαμαράς, πρόεδρος ΠΟΛΑΝ,

«Έγειρε ο γίγαντας και έκλεισε για πάντα τα γεμάτα Αιγαίο μάτια του, σιώπησε ο ποιητής και μας άφησε σε δύσκολες ώρες»

• Κώστας Σημίτης, πρωθυπουργός της Ελλάδας,

«Είναι μια μέρα πένθους για την Ελλάδα, μια μέρα θρήνου για το Αιγαίο και το φως… Ο Οδυσσέας Ελύτης έφερε στην Ελληνική ποίηση το Ελληνικό τοπίο, την απόλαυση της ομορφιάς, τον έρωτα για τη δημιουργία».   

• Χαρίλαος Φλωράκης, επίτιμος πρόεδρος του ΚΚΕ

«Ακόμα ένας μεγάλος ποιητής έφυγε από τη ζωή. Το «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» θα γεννήσει και καινούργιους».

Ήρθαν ντυμένοι «φίλοι» αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

το παμπάλαιο χώμα πατώντας.

Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

Γιώργος Χ. Μπαλούρδος

Πειραιάς, σήμερα, Κυριακή, 20 Μαρτίου 2016