ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΒΡΗΣ

ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΝΗΜΗ

  Federico Garcia Lorca. NO TINC POR

     Σήμερα Κυριακή 27 Αυγούστου 2017 η έγκριτη παραδοσιακή εφημερίδα «Το Βήμα», προσφέρει στους αναγνώστες της το μυθιστόρημα του γάλλου ποιητή, συγγραφέα, θεατρικού δημιουργού και τεχνοκριτικού Γκιγιώμ Απολλιναίρ, του πατέρα του ονόματος Σουρεαλισμός, Κυβισμός, όρων γνωστών και χρησιμοποιούμενων έκτοτε, από το παγκόσμιο λογοτεχνικό στερέωμα και το πρωτοποριακό κοινό της τέχνης.

     Ο Guillaume Apollinaire, έγινε γνωστός σε εμάς τους εφήβους στα μετά την επτάχρονη δικτατορία του 1967-1974 χρόνια, τους νεοσσούς της γενιάς του 1980, όχι τόσο από την μετάφραση του Σπύρου Τζουβέλη, ΓΚΙΓΙΩΜ ΑΠΟΛΛΙΝΑΙΡ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ-ΕΚΛΟΓΗ, μετ. Σπ. Τζουβέλη, εκδόσεις Ιωλκός, Σεπτέμβρης 1972, οδός Ιπποκράτους 65, του γνωστού εκδοτικού οίκου που εξέδιδε και το ομώνυμο λογοτεχνικό περιοδικό, μια καλή μεταφραστική γνωριμία για τους ανιχνεύοντας τα ευρωπαϊκά ρεύματα ποίησης και τους δημιουργούς τους τότε, ούτε και από την μετά από δέκα χρόνια ενδιαφέρουσα μετάφραση με τον εξαιρετικό και διαφωτιστικό πρόλογο του ποιητή και μεταφραστή ελληνοαμερικανού Νίκου Σπάνια, των ποιημάτων του Γάλλου καλλιτέχνη-ποιητή ΓΚΙΓΙΩΜ ΑΠΟΛΛΙΝΑΙΡ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Πρόλογος-Μετάφραση Νίκος Σπάνιας, εκδόσεις Γνώση Ιανουάριος του1982, βιβλίο που τυπώθηκε στο τυπογραφείο του Αιμίλιου Καλλιακάτσου, οδός Ζωδόχου Πηγής 91, το καλλιτεχνικό τυπογραφείο των εκδόσεων «Στιγμή». Ο Γκιγιώμ Απολλιναίρ έγινε γνωστός σε εμάς τους νέους της γενιάς μου, το ενδιάμεσο διάστημα 1975-1976, όταν εκδόθηκε στα ελληνικά το μυθιστόρημά του «Ένδεκα χιλιάδες βέργες ή οι έρωτες ενός Οσποντάρ», δραχμές 200 μεταφρασμένο από τον εκδότη. Εκδότης ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, οδός Επτανήσου 30 στην Αθήνα.

      Για την ιστορία των ελληνικών γραμμάτων, αναφέρω τις εξής από μνήμης πληροφορίες, με περιπαιχτική διάθεση τώρα που τα χρόνια εκ περάτων οδεύουν προς τα οράματα που βρίσκονται στον πάτο του φρέατος της ιστορίας. Ο εκδότης Περικλής Πετρακόπουλος, ήταν (δεν γνωρίζω αν ο άνθρωπος ζει, το εύχομαι), ένας εξαιρετικά μορφωμένος χαρακτήρας και πρωτοποριακός εκδότης για την εποχή του. Ένα ριζοσπαστικοποιημένο πολιτικά και κοινωνικά άτομο που επεχείρησε κάτι ριψοκίνδυνο εμπορικά, όπως φάνηκε μετέπειτα για τα εκδοτικά και κοινωνικά δεδομένα της εποχής. Τα βιβλία τα μετέφραζε και τα πωλούσε ο ίδιος στον χώρο του στην περιοχή της Κυψέλης αν θυμάμαι καλά, τα έβρισκες επίσης στα καροτσάκια με τα κάθε είδους βιβλία στην πλατεία Βικτωρίας, στην πλατεία Κάνιγγος στα περίπτερα, έξω από το Πολυτεχνείο, και σε μικρά «περιθωριακά» βιβλιοπωλεία που υπήρχαν τότε στο κέντρο της Αθήνας και πουλούσαν συνήθως, πολιτικά μαρξιστικά βιβλία, κακομεταφρασμένα και λαθραία,-η επανάσταση αγιάζει τα μέσα και δεν θέλω αντίρρηση περικαλώ-βιβλιαράκια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, περιοδικά λαθρόβια και μπροσούρες αναρχικές που τα έδιναν χέρι με χέρι, ολιγοσέλιδες εφημερίδες και περιοδικά πολιτικού περιεχομένου, συνήθως χειρόγραφα, σε μια ανορθόγραφη πολυτονική σκληρή γραμματική, που η ακατέργαστη αγριάδα της, δεν βρίσκονταν τόσο στην γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι ανώνυμοι συντάκτες των κειμένων αυτών ή οι υπογράφοντες με τα κεφαλαία αρχικά τους,-με τα φωνήεντα να περιορίζονται σε δύο, το ι, και το ο, το άλφα την γλίτωνε λόγω μπύρας, όσο στις τρελές ιδέες, τις στρατιωτικές επαναστατικές θέσεις και τα πολιτικά ανατρεπτικά οράματα που πρέσβευαν για την κοινωνία και το καλό όλων μας. Και ημείς μαζί αλλαγή και πάνω τούρλα, που έλεγε ένα νούμερο της επιθεώρησης, πριν φανερωθούν τα άλλα πολυπληθή νούμερα-σωτήρες. Τσε λοιπόν θέλοντος και Καρόλου επιτρέποντος, και από κοντά ο μεγάλος τιμονιέρης με το κόκκινο βιβλιαράκι και τα μακροβούτια στον κόκκινο ποταμό με τα χέλια, και ο Λέων που τον δολοφόνησε ο Δρακουμέλ πατερούλης στο Μεξικό και έγινε κινηματογραφική ταινία με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον στον ομώνυμο ρόλο, θα ξεπάστρευαν την μισή καπιταλιστική υφήλιο σε λιγότερο από μια πενταετία,-τώρα μάλιστα που ο ανκλ Σαμ, ο του μπάρμπα μπεν-είχε ηττηθεί στον πόλεμο του Βιετνάμ, ποιος κρατούσε τα κολεγιόπαιδα αυτά με το μούσι, την καμπάνα παντελόνι, το ψηλό τακούνι, το πράσινο μπερέ και το ταγάρι οι κοπελιές, οι στο κόκκινο λάβαρο πάντα πιστοί. Αυτοί που ερμήνευαν τον Μαρξισμό όχι μόνο κατά το φαντασιακό τους δοκούν, αλλά και πίστευαν, σε έναν Σταλινικό καθαρά μαρξισμό, με εξορίες, δολοφονίες και ταμπούρλα. Οι άλλοι νεολαίοι από την άλλη πολιτική πλευρά, οι σπουδάζοντες στην Νομική και κατόπιν μπίζνες αντμινιστρέσιον, που ξεροστάλιαζαν για να ακούσουν την Μπέσσυ Αργυράκη και τον Ρόμπερτ Ουίλλιαμς, και συναυλία με την Ξανθή Περάκη ιδιαίτερα, αυτό το μελαχρινάκι με το σκρίνιο και την ελληνική κυματίζουσα σημαία, είχαν λουφάξει, μια και ήσαν κρυφοί ή φανεροί οπαδοί της επαράτου με τα μυστριά και τα λιλιά της επανάστασης του φοίνικος που καίγεται μέσα στις στάχτες του, ενώ τώρα, τα διάφορα ελληνοπρεπή πουλάκια πετούν για να μάθουν αρχαία κινέζικα σαν δεύτερη γλώσσα και να κάψουν τα εναπομείναντα δάση, μια και ανάπτυξη δεν έρχεται χωρίς τους οικοπεδοφάγους. Στους μικρούς αυτούς χώρους των βιβλιοπωλείων, που σύχναζαν όλοι οι λιγδιάρηδες ανάρχες του λεκανοπεδίου και των περιχώρων, κατ’ άλλους σοβαρούς και αξιοπρεπείς οικογενειάρχες που βάζοντας τα καλά τους πάνε αλαμπρατσέτα προς εκκλησιασμόν,(που θα έλεγε και ο κύριος Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης) και μετά γυρίζουν στο σπίτι να φάνε τον τούρκο με μουστάρδα και πατάτες λεμονάτες εξ αιγύπτου, και να διαβάσουν την φωνή του κυρίου, ήσαν τα αναρχοκομμούνια με την μπύρα στο χέρι και το στριφτό τσιγάρο στα χείλη, να μην ξεχνάμε και την ιέρεια Πυθία. Τα νέα νεαρά πολιτικά φρούτα της μεταπολίτευσης. Στα μικρά αυτά βιβλιοπωλεία που άκουγες μουσική Ροκ, Ρέγκε, τους Doors, τον Χέντριξ, συναντούσες τα βιβλία για τους εξωγήινους του ελβετού Έριχ φον Ντένικεν, του Πήτερ Κολόζιμο για τους άγνωστούς μας πολιτισμούς του διαστήματος, τον Λόψα Ράμπα και το Τρίτο Μάτι του, βιβλία που οι νέοι και οι νέες διάβαζαν με πάθος και συστηματικά. (Γεμάτη ήταν η αίθουσα του θεάτρου στην οδό Ιπποκράτους όταν ήρθε να μιλήσει στην Ελλάδα ο Ντένικεν). Εκείνη χρονικά πάνω κάτω την περίοδο, άρχισαν να κυκλοφορούν ευρέως και να διαδίδονται τα μελετήματα του μαρξιστή ιστορικού Γιάννη Κορδάτου για την Ιστορία και την Καταγωγή του Χριστιανισμού και τις Αρχαίες Θρησκείες από τις εκδόσεις Μπουκουμάνη, τα ιστορικά βιβλία του συγγραφέα Ερνέστου Ρενάν επίσης για το Ιστορικό Πρόσωπο του Χριστού, τον Απόστολο Παύλο και την ιστορία του Χριστιανισμού και των ανθρώπων του από τις εκδόσεις Αναγνωστίδη, αυτές τις κάπως πρόχειρες εκδόσεις που μας γνώρισαν όμως βιβλία όπως του Κάρλ Κάουτσκυ, Η Καταγωγή του Χριστιανισμού, το βιβλίο Η Ουσία του Χριστιανισμού του Λουδοβίκου Φωϋερμπαχ, το δίτομο Η Ζωή του Ιησού, του David FR. Strauss,  ογκώδεις μελέτες Γερμανών μελετητών για την ιστορία του χριστιανικού κινήματος και της χριστιανικής θρησκείας στον δυτικό κόσμο και τις αξίες του κλπ. Αυτήν πάνω κάτω την νέα πολιτικά περίοδο στην χώρα μας, που ο κόσμος διψούσε για γνώση, επανεύρεση της εθνικής και θρησκευτικής του ταυτότητας, που έτρεχαν οι έλληνες να ακούσουν διαλέξεις περί Ορθοδοξίας από τον διανοούμενο ηγούμενο της Μονής Σταυρονικήτα, που τα στάδια ήσαν γεμάτα με νεολαίους που τραγουδούσαν τραγούδια του Θεοδωράκη, όπως και οι ιεροί θεατρικοί χώροι της Επιδαύρου και του Ηρωδείου, που ζούσαμε κάτω από τον αστερισμό των πάσης φύσεως κοινωνικών αμφισβητήσεων, πολιτικών κυβερνητικών μικροανατροπών αλλά και των χιλιάδων πολιτιστικών ζυμώσεων και εκδηλώσεων, που η Τέχνη στην Ελλάδα ήταν κατά το κοινώς λεγόμενο στα πάνω της, και όλοι έγραφαν ποίηση, ανέβαζαν θεατρικές παραστάσεις, εξέδιδαν βιβλία, συμμετείχαν σε πορείες και διαδηλώσεις, και η αριστερά η ανανεωτική και η «σταλινική» όπως λέγαμε τότε, κυριαρχούσε στα πολιτιστικά πράγματα του τόπου, και δεν γινόσουν αποδεκτός αν δεν ενστερνιζόσουν τις αξίες και τα θέσφατά της, παρουσιάστηκε στον εκδοτικό χώρο ένας ακόμα άγνωστός μας εκδοτικός οίκος να αναταράξει τα κατεστημένα πνευματικά νερά. Ο εκδότης και μεταφραστής Περικλής Πετρακόπουλος. 
Ένα δυναμικό και τολμηρό άτομο, μπροστά από την εποχή του εκδότης, φιλελεύθερο και ανοιχτών πολιτικών και κοινωνικών οριζόντων πρόσωπο εκείνη την χρονική στιγμή στην χώρα μας, ήταν κάτι το πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο. Το άτομο αυτό που γνώριζε άπταιστα γαλλικά, παρουσιάστηκε από το εκδοτικό πουθενά για να μας γνωρίσει τίτλους βιβλίων που αγάπησε και πίστεψε, επαναστατικούς για την περίοδο εκείνη, ανατρεπτικούς όσον αφορά την χριστιανική κατεστημένη πίστη των ελλήνων, πρωτοποριακούς τίτλους, πρωτότυπους και επιστημονικούς, εντελώς άγνωστους στους περισσότερους βιβλιόφιλους,-που δεν είχαν σπουδάσει στο εξωτερικό-έργα που ενόχλησαν το τότε πολιτικό, θρησκευτικό κυρίως και κοινωνικό κατεστημένο της εποχής. Η Ελλάδα, ανέκαθεν συντηρητική και ταρτούφικη κοινωνία, ωχαδελφική και ψευτοκουτσαβάκικη, μια κοινωνία συμφεροντολόγων πολιτών από παράδοση, χωρίς γνήσια φιλελεύθερη αστική τάξη-παρά μονάδες εξαίρεσης, μια κοινωνία που πιστεύει σε πολιτικούς ή θρησκευτικούς θαυματοποιούς, που αριστερά για αυτήν σημαίνει κατεδάφιση των πάντων, κρατικοποιήσεις, κρατικοδίαιτες επενδύσεις και διορισμούς σε δημόσια αξιώματα, στα ραχάτ μπλε, πράσινα και κόκκινα καφενεία, μια κοινωνία που μεγάλωσε με το κλάμα της καλής ηθοποιού Μάρθας Βούρτση και την λεβέντική παλικαροσύνη του Νίκου Ξανθόπουλου, και τον αιώνιο και αξεπέραστο μύθο της Αλίκης Βουγιουκλάκης, δεν δεχόταν εύκολα τις όποιες αλλαγές. Η συντηρητική παράταξη μετά την δικτατορία του 1967 ήταν μάλλον το alter ego της αριστερής πολιτικής πλατφόρμας, μια και οι δεξιοί και κατόπιν και οι πασοκτζήδες, διορίζονταν στο δημόσιο και οι αριστεροί στους δήμους. Δεξιά τσέπη αριστερό βόλεμα. Έτσι το γωνία βαλκάνια ψιλικατζίδικο με την ταμπέλα που λέγεται Ελλάς, ήταν πάντα πλήρες και μπουκωμένο. Οι υπόλοιποι, οι περιφερόμενοι και ανένταχτοι στο βάθος του 2010 ξέφωτο στα Μνημόνια.

Αυτός ο πρωτοποριακός επαναλαμβάνω εκδοτικός οίκος που ίδρυσε ο εκδότης και μεταφραστής Περικλής Πετρακόπουλος εξέδωσε τίτλους όπως: “KAMA SUTRA”, για την εποχή του ήταν πολύ τολμηρό βιβλίο, δεν θυμάμαι αν είχε τότε κυκλοφορήσει στα ελληνικά το βιβλίο «Ω ΚΑΛΚΟΥΤΑ» ή μετά, δεν είχαν κυκλοφορήσει στα ελληνικά ούτε το περιοδικό Play Boy, ούτε άλλα ποικίλης ύλης περιοδικά με ημίγυμνες ή γυμνές γυναικείες φωτογραφίες, ούτε το ΚΛΙΚ, ούτε είχαν ανοίξει τα βίντεο κλάμπ με τις ταινίες πορνό. Υπήρχαν μόνο τα Μάταλα(;) στην περιοχή της Κρήτης, ορισμένες απόμακρες παραλίες σε κοσμοπολίτικα νησιά που έκαναν γυμνοί οι άντρες και οι γυναίκες μπάνιο. Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε την περίοδο που στους ελληνικούς κινηματογράφους το κινηματογραφόφιλο κοινό γνώριζε την εξωτική «Εμμανουέλλα 1 και 2». Ο ίδιος εκδότης και μεταφραστής μεταφράζει το μυθιστόρημα του Vernon Sullivan, σε πρόλογο του Boris Vian «ΘΑ ΦΤΥΣΩ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ», ένα μυθιστόρημα ρεαλιστικό και με πρωτότυπο για την εποχή του θέμα, μια και αναφέρεται στον αμερικανικό πουριτανισμό και στο πως οι μαύροι αντιμετωπίζουν τους λευκούς. Εκδίδει επίσης το μυθιστόρημα του Γκιγιώμ Απολλιναίρ «Ένδεκα χιλιάδες βέργες, ή οι έρωτες ενός Οσποντάρ», ένα μυθιστόρημα με ακραίο ερωτισμό, που θυμίζει τα βιβλία του Χένρυ Μίλλερ “Sexus” “Plexus” κλπ., με παιδεραστικά επεισόδια, ακραίες σκηνές, πολυσωματικά σεξουαλικά συνολάκια, με δυό λόγια με τον νέο τρόπο που ερμήνευαν και όπως αντιμετώπιζαν τα ερωτικά θέματα οι Σουρεαλιστές, με τις ακραίες τους ερωτικές επιλογές, την απόρριψη κάθε tabu, την ελευθεριάζουσα κοινωνική συμπεριφορά, το γκρέμισμα κάθε είδους απαγόρευσης, την προκλητικότητα, την ανατροπή των παλαιών ηθικών αξιών, την άρνηση του κοινωνικού καθωσπρεπισμού κλπ., την ανάδειξη ως πραγματικής ζωής μόνο μέσω των παραστάσεων του ασυνειδήτου και των ονείρων. Το κάπως παράξενο βιβλίο της σειράς Μυστικισμός-Αποκρυφισμός, του V. Gerson,  “Ο Ναζισμός μυστική Εταιρεία». Ένα μελέτημα που εξετάζει τις σχέσεις του ναζισμού με αποκρυφιστικές δοξασίες και ρεύματα. Το ιστορικό μυθιστόρημα της Mary Renault, «Ο Βασιλιάς πρέπει να πεθάνει», υπάρχουν μεταφρασμένα στα ελληνικά και άλλα μυθιστορήματα της συγγραφέως, το βιβλίο του G. Sadoul,«Ο Θησαυρός των Αλχημιστών», το βιβλίο «Θεματολογία της Κάββαλας» του G. Solem και άλλα. Τα βιβλία αυτά που εξέδωσε ο εκδότης και μεταφραστής Περικλής Πετρακόπουλος, δεν φέρουν συνήθως ημερομηνία έκδοσης, πράγμα που δεν μας βοηθά να εντοπίσουμε με ακρίβεια τον χρόνο έκδοσής τους ή επανέκδοσής τους, μια και δεν έχουν ούτε ISBN. Από την αναφορά σε έντυπα της εποχής εικάζουμε την ημερομηνία.

    Τα θρησκευτικά και ιστορικά μελετήματα, το βαρύ πυροβολικό του εκδότη θα σημειώναμε, είναι η σειρά «Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ» που εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΔΙΒΡΗΣ του Περικλή Πετρακόπουλου. Μια εξαιρετικής ποιότητας βιβλία, μεταφρασμένα για πρώτη φορά στα ελληνικά που μας διαφώτιζαν για το κίνημα, τα ρεύματα, το ιστορικό, θεολογικό και πολιτικό πανανθρώπινο αυτό κοινωνικό φαινόμενο που ονομάζεται Χριστιανισμός και τα πρόσωπά του. Αυτό το θεολογικά φορτισμένο υπαρξιακό κίνημα, με τις εκατοντάδες εσωτερικές και εξωτερικές σέχτες του, τις θεολογικές έριδες, τις οικουμενικές συνόδους, τις εκκλησίες του, την ιερή του εξέταση, τα επιμέρους ερμηνευτικά πιστεύω του, τον εθνικισμό του, την παγκοσμιότητά του, τους πολέμους του, τον Θεϊκό μεσσιανισμό του, την θρησκευτική του τελεολογία, τις τελετουργίες του, τον τεράστιο πολιτισμό του, το οικουμενικό αυτό λαϊκό και υπερβατικό ταυτοχρόνως ποτάμι παρηγοριάς και ελπίδας των ανθρώπων που ενστερνίζονται και πιστεύουν στον μέγιστο ιδεότυπο της χριστιανικής δοξασίας τον Χριστό. Μια Εκκλησία των μαρτύρων, των αγίων,των οσίων,των πιστών. Ο Πενθέας οφείλει να πεθάνει από την Αγαύη για να παύσει η παραφροσύνη των ανθρώπων. Ο Ιησούς οφείλει να σταυρωθεί από το κατεστημένο ιερατείο της εποχής για να αναστηθεί το ανθρώπινο είδος. Η ανθρώπινη ελπίδα μέσα στην ιστορία πρέπει να βαπτιστεί με το αίμα αθώων για να υπάρξει.

Τα βιβλία αυτά, που σε γενικές γραμμές μας μιλούν για τα τρία μεγάλα ρεύματα ερμηνείας του Χριστιανισμού, το πολυπληθές ρεύμα που αποδέχεται τον Χριστό με την Θεϊκή του ιδιότητα. Το ρεύμα που δέχεται τον Χριστό μόνο σαν ιστορικό πρόσωπο, έναν κοινωνικό επαναστάτη με σοσιαλιστικές αποχρώσεων θεωρίες και πρακτικές. Τέλος, το ρεύμα που τον δέχεται ως μυθικό μόνο πρόσωπο, έναν μύθο συγκεφαλαιωτικό προγενέστερων πανάρχαιων παλαιών μύθων και τελετουργιών, που διατηρήθηκαν μέσα στην δομή της νέας θρησκείας και την κατοπινή εξέλιξή της μέσα από τις πολλαπλές και μυστικές πολλές φορές μεταμορφώσεις της και στις περιφερειακές του μεταλλάξεις. Βιβλία που διαβάστηκαν πολύ την εποχή εκείνη, συζητήθηκαν ευρέως, σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως, διαδόθηκαν από αναγνώστη σε αναγνώστη, και ορισμένοι τίτλοι της σειράς απαγορεύτηκαν. Ο εκδότης και μεταφραστής σύρθηκε αν θυμάμαι στα ελληνικά δικαστήρια. Ορισμένοι τίτλοι άργησαν να επανεκδοθούν. Τα δημοσιεύματα της περιόδου εκείνης στις εφημερίδες είναι διαφωτιστικά, στο πως υποδέχτηκε η ελληνική πολιτική και εκκλησιαστική σκηνή και η κοινωνία γενικότερα τα μελετήματα αυτά. Ο εκδότης και μεταφραστής ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα, αν θυμάμαι σωστά, ζημιώθηκε οικονομικά αλλά άντεξε, δεν το έβαλε κάτω. Δεν θυμάμαι ποιες προσωπικότητες τον υποστήριξαν στο δικαστήριο όμως στο τέλος κέρδισε η ελευθερία της τέχνης. Συνέχισε την κυκλοφορία και την μετάφραση και άλλων εξαιρετικών βιβλίων. Ο μεταφραστικός σπόρος του ανοιχτόμυαλου εκδότη, του πρωτοπόρου στις επιλογές του καλλιεργημένου και ανήσυχου πνευματικά αυτού έλληνα, κάρπισε μέσα στις συνειδήσεις των τότε νέων και νεανίδων που αναζητούσαν την προσωπική τους ταυτότητα, και βοήθησε στην συνέχιση των αναγνωστικών μας ταξιδιών τα κατοπινά χρόνια. Ιδιαίτερα τα μελετήματα για τον Χριστιανισμό, αυτά τα πράσινου χρώματος επιστημονικά και κάπως εκλαϊκευμένα βιβλία, ήταν μια εκδοτική κίνηση που ανέτρεψε παγιωμένες θρησκευτικές αντιλήψεις της ελληνικής κοινωνίας, ή τουλάχιστον του πιο υποψιασμένου κοινωνικά κομματιού της, απέρριψε σκουριασμένες της διοικούσας εκκλησίας απόψεις και αρνήσεις ζωής που προέρχονταν από μια ηθικοπλαστικού περιεχομένου αντίληψη βίου με καταβολές από παραεκκλησιαστικές οργανώσεις. Μελετήματα που έθεσαν τις βάσεις για περισσότερη,βαθύτερη και ουσιαστικότερη διερεύνηση του θρησκευτικού φαινομένου. Αναγνωστικές ανατροπές της εποχής εκείνης σε συνήθειες και αντιλήψεις που σε δέσμευαν είτε σε ατομικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο, που μας έφεραν σε επαφή οι σημαντικές μεταφράσεις και επιλογές του Περικλή Πετρακόπουλου και οι εκδόσεις του «ΔΙΒΡΗΣ».

Ούτως ή άλλως, η αλήθεια μέσα στην ανθρώπινη ιστορία ποτέ δεν κατέστρεψε ή ανέτρεψε την σκληρή κοινωνική πραγματικότητα της ζωής των ανθρώπων ή τους μύθους της.

     Με την ευκαιρία που η εφημερίδα «Το Βήμα» προσφέρει στους αναγνώστες της το μυθιστόρημα του Γκιγιώμ Απολλιναίρ, «Ένδεκα χιλιάδες βέργες», καταγράφω τα βιβλία που γνωρίζω και έχω μελετήσει από την σειρά

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ.

• Robert Ambelain, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ και η μυστική ζωή του, χ.χ. μτφ. Μάριος Βερέττας

• Robert Ambelain, ΙΗΣΟΥΣ ή τα θανάσιμο μυστικό των ΝΑΪΤΩΝ, χ.χ., μτφ. Μάριος Βερέττας

• Robert Ambelain, ΓΟΛΓΟΘΑΣ και τα βαρειά μυστικά του, χ.χ., μτφ. Μάριος Βερέττας

• Adolphe Lods, ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΠΟΧΗ, χ.χ., μτφ. Μάριος Βερέττας

• Μάριος Βερέττας, ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΝΕΚΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, 1978

• Adolphe Lods, Ο ΜΩΥΣΗΣ, 1978, μτφ. Μάριος Βερέττας  

• Adolphe Lods, Ο ΙΟΥΔΑΙΣΜΟΣ ΣΑΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ, 1979, μτφ. Ελίνα Μορφίνη

• Adolphe Lods, ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ, 1979, μτφ. Ελίνα Μορφίνη

• Θωμάς Μάρας, ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, 1979

• Gershom Scholem, ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΑΒΒΑΛΑ, 1981,πρόλογος-μετάφραση-λεξιλόγιο Μάριος Βερέττας

• John M. Allegro,  ΤΟ ΙΕΡΟ ΜΑΝΙΤΑΡΙ ΚΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ, 1984, μτφ. Μάριος Βερέττας

• John M. AlLegro,  ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΚΟΥΜΡΑΝ, 1986, μτφ. Μάριος Βερέττας

• Gershom Scholem, ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΒΒΑΛΑ, 1988, πρόλογος-μετάφραση-λεξιλόγιο Μάριος Βερέττας

• J. Sadoul,  Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΑΛΧΗΜΙΣΤΩΝ, 1988, μτφ. Μαρκέλλα Πετρακοπούλου

     Αυτά είναι τα βιβλία που γνωρίζω του εκδοτικού οίκου «Δίβρης» του παλαίμαχου εκδότη Περικλή Πετρακόπουλου και των συνεργατών μεταφραστών του, που μας έδωσαν την δυνατότητα την εποχή εκείνη να γνωρίσουμε θέματα και πράγματα που δεν είχαμε καν φανταστεί και ούτε πιστεύαμε ότι θα τα συναντήσουμε μπροστά μας. Βιβλία θεολογικών αναζητήσεων, ιστορικών ερευνών και ταυτότητας της υπαρξιακής πίστης σε προσωπικό επίπεδο μέσα από τους συμβολισμούς και τα πρόσωπα, τους αρχετυπικούς πανάρχαιους μύθους και τις τελετουργίες μιας θρησκείας και μιας πίστης που εδραιώθηκε με αρκετά ιστορικά αδιέξοδα και άλλες τόσες ιστορικές δυνατότητες και πολιτικές ευκαιρίες στον ελλαδικό χώρο. Μια ελληνορθόδοξη παράδοση ζωής που είναι πλέον αδύνατο να διαχωρίσεις την ελπίδα του έθνους από την προσωπική ελπίδα κάθε ατόμου. Τουλάχιστον αυτών που δεν εφαρμόζουν μια ορθόδοξη χριστιανική ειδωλολατρική τυπολογία και πρακτική ζωής, αλλά έχουν μια βαθειά ουσιαστική σχέση υπαρξιακής αναζήτησης και αναφοράς που πηγάζει από μια παράδοση που έρχεται από τον κόσμο των Εθνικών Ελλήνων και πορεύεται προς αυτό που είναι η χώρα. Δηλαδή μια νεκροαναστάσιμη ιστορική διαδρομή. Ο Κόσμος είναι αυτός που είναι και αφήνει τα ίχνη του στις συνειδήσεις και τις ψυχές των ανθρώπων. Και η Ιστορία καταγράφει επιλεκτικά ότι θεωρεί ότι κινεί τα νήματα του πολιτισμού. Και θρησκεία είναι πολιτισμός και όχι πόλεμος.

     Για άλλη μία φορά, στον δολοφονηθέντα από τους φαλαγγίτες Ισπανό σύντροφο ποιητή Federico Garcia Lorca, NON TINC POR

Μαζί με τους Ισπανούς και εμείς, μήπως, η βασιλική τους οικογένεια δεν έχει ρίζες ελληνικές;

Η Ευρώπη δεν πρέπει να χάσει την θρησκευτική της ταυτότητα με ότι αυτό ιστορικά σημαίνει.

Το ίδιο και η χώρα μας. Οι άνθρωποι πιστεύουν σε έναν Χριστιανό Θεό και όχι σε έναν μουσουλμάνο. Με την διαφορετική ιστορικά παράδοσή του, τα ήθη και τα έθιμά του.

Εκτός και αν αβίαστα και δημοκρατικά, το αποφασίσουν οι συνειδήσεις των ελλήνων και ευρωπαίων και το επιλέξουν οι ψυχές τους.

Η πολιτιστική παράδοση του τόπου, δεν είναι κάτι που θα πρέπει να αφήσουμε να παίζεται ως εμπορικός τζόγος στα καζίνα των εμπόρων όπλων και των τραπεζιτών, ούτε στους πολιτικούς εκπροσώπους τους.

Γιώργος Μπαλούρδος

Πειραιάς, 27 Αυγούστου 2018

Επιτέλους, πότε θα κατανοήσουν οι έλληνες, ότι το φυσικό περιβάλλον είναι η ίδια η ΖΩΗ.