ΓΥΝΑΙΚΕΙΣ
ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ
Μνήμη Montserrat Caballe
&
Freddie Mercury-in Barcelona 1987
Μία από
τις τελευταίες θεϊκές φωνές της εποχής μας έσβησε σήμερα, Σάββατο 6/10/2018
όπως ακούσαμε στις ειδήσεις. Η ισπανίδα σοπράνο Μονσεράτ Καμπαγιέ.
Ποιος θα λησμονήσει την συναυλία της στο Ηρώδειο το
2012. Ποιος θα ξεχάσει την συνεργασία της με τον Freddie Mercury in Barcelona το
1987, που παρακολουθήσαμε στην τηλεόραση. Δύο θεϊκές μουσικές φωνές σε μια
συναυλία “La
Divina
Musica”.
Ανθρώπινη αρχαιοελληνική άρπα, που κάθε χορδή της
και μια θεϊκή μελωδία ήταν οι φωνές αυτές. Ένας ύμνος στις μυστικές δυνάμεις
της ανθρώπινης ύπαρξης. Στο μεγαλείο της ανθρώπινης φωνής και των δυνατοτήτων
της. Στα μυστικά της και στην μαγγανεία της. Μαγευτική φωνή αυτή της Μονσεράτ
Καμπαγιέ, προέρχονταν από τους μουσικούς λυρικούς ποταμούς της πατρίδας του
ισπανού ποιητή Federico
Garcia
Lorca,
από τα μυστικά ταξιδιωτικά οράματα του Μιγκέλ Θερβάντες, τους κρυφούς ψαλμούς
πίστης του Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, τα υπερβατικά όνειρα του Σαλβαντόρ Νταλί, τους
ερωτικούς σπασμούς της αγίας Τειρεσίας. Φωνή που σύγκορμα σε συντάρασσε, φωνή
που αναστάτωνε τα μύχια των αισθήσεών σου, που αναστάτωνε κάθε πτυχή της ψυχής
σου.
Οι σπάνιες αυτές ανθρώπινες και συνάμα θεϊκές φωνές, σε ταξιδεύουν στον κόσμο των πολύχρωμων ονείρων του σύμπαντος κόσμου. Εκεί που ο Ορφέας με την λύρα του νανουρίζει τον Ιησού. Εκεί, που ο θεός Απόλλων με την λύρα και το τόξο του συνοδεύει αρμονικά, σε μια κοινή ψαλμωδία υπέρ του σύμπαντος κόσμου, τον Γιόχαν Σεβάστιαν Μπαχ. Εκεί, που μόνο ήχοι ακούγονται φωνών όπως της ελληνίδας Marias Kallas, της ισπανίδας Montserrat Caballe, της αμερικανίδας Jessye Norman, της σοπράνο Kathleen Battle. (οι δυό τελευταίες εμφανίστηκαν σε συναυλίες του έλληνα Βαγγέλη Παπαθανασίου στις στήλες του Ολυμπίου Διός). Φωνές Χαρίτων αποκαλυπτικές που ξεπηδούν μέσα από τις στοές του χρόνου, μέσα από τα μουσικά βάθη της συνείδησης του σύμπαντος και μας μελωδούν τα κρυμμένα μυστικά της φύσης. Μας υμνούν τις ομορφιές της ζωής, μας ψιθυρίζουν μελαγχολικά τα πάθη Θεών και Ανθρώπων. Σε μια μουσική «μυθωδία» μιας νέας επερχόμενης αποκάλυψης. Ενός νέου κόσμου των πυθαγορείων φωνών της ανθρώπινης έκφρασης. Που οι χορδές της άρπας συναντούν την ανθρώπινη φωνή και υψώνονται μαζί σε μια προσευχή της φύσης προς την φύση, του θεού προς τους θεούς, του ανθρώπου προς τους ανθρώπους. Φωνές μουσικοί ήχοι αυλών ευαισθησίας του αιώνιου πνεύματος προς την φθαρτότητα της ύλης. Φωνές μυστικές και μαγικές μιας ανάστασης του παρόντος χρόνου μέσα στις στιγμές της αιωνιότητας. Φωνές που διακόπτουν ευεργετικά την αινιγματική ησυχία του σύμπαντος κόσμου. Φωνές θροΐσματα αγγέλων ευαγγελιζομένων την άνοιξη μέσα στην σιωπή. Φωνές ανθρώπων που ξυπνούν θεϊκά ύφη. Όποιος έχει ακούσει το τραγούδι «Της Σελήνης ο Γιός» “Hijo de la Luna”, που ερμήνευσε η ισπανίδα σοπράνο Montserrat Caballe, δεν γίνεται να μην θυμηθεί την θεϊκή ελληνική φωνή της Μαρίας Κάλλας να τραγουδά το Casta Diva. Γυναικείες μουσικές φωνές που σηκώνουν το ανάστημα του ανθρώπου. Που ζαλίζουν μεθυστικά τις αισθήσεις του. Που πλαταίνουν τα σύνορα του χαμένου παραδείσου μέχρι τα κράσπεδα των δικών τους ζωών. Καρπερές μουσικές φωνές νοσταλγίας που κυοφορήθηκαν μέσα σε σώματα γυναικών μαγισσών που διαβάζουν με το λύχνο του άστρου τους Ορφικούς Ύμνους και ξορκίζουν τις σκιές των ερινύων. Φωνές που τις ασημίζει το Φεγγάρι, που τις παρασέρνουν τα κύματα του Αχέροντα, που ταράσσουν τα νερά της λίμνης των προσωπικών μας νοσταλγιών. Γυναικείες μουσικές φωνές ευλαβικό περπάτημα των ήχων της φύσης. Χόβολη που ζεσταίνει τα ανθρώπινα όνειρα. Λίκνισμα μελωδιών των φλεβών της μάνας γης. Γλυκομύριστες φωνές, μπουμπουκιασμένες, που αναδύονται από τις καιόμενες βάτους της μουσικής πανδαισίας. Φωνές που σεργιανούν μονάχες σε ακρόγιαλα των ανθρώπινων πεπρωμένων. Θεϊκοί λυγμοί της σάρκας του ανθρώπου. Φωνές μουσικές πρωτανοίγματα λουλουδιών. Φωνές φωτοχελίδονα που μεταφέρουν τα μηνύματα του ανθρώπου στα ουράνια. Φωνές κλειδιά που ανοίγουν τις πύλες του ουράνιου θόλου. Φωνές μουσικές αχνάρια στου χρόνου το διάστημα. Λάβες ανθρώπινης μοναξιάς, νότες, που ενώνονται με τις μοναχικές φωνές των άστρων. Μουσικές Φωνές γυναικείες και αντρικές άφταστο τέρμα των ονείρων μας.
Οι σπάνιες αυτές ανθρώπινες και συνάμα θεϊκές φωνές, σε ταξιδεύουν στον κόσμο των πολύχρωμων ονείρων του σύμπαντος κόσμου. Εκεί που ο Ορφέας με την λύρα του νανουρίζει τον Ιησού. Εκεί, που ο θεός Απόλλων με την λύρα και το τόξο του συνοδεύει αρμονικά, σε μια κοινή ψαλμωδία υπέρ του σύμπαντος κόσμου, τον Γιόχαν Σεβάστιαν Μπαχ. Εκεί, που μόνο ήχοι ακούγονται φωνών όπως της ελληνίδας Marias Kallas, της ισπανίδας Montserrat Caballe, της αμερικανίδας Jessye Norman, της σοπράνο Kathleen Battle. (οι δυό τελευταίες εμφανίστηκαν σε συναυλίες του έλληνα Βαγγέλη Παπαθανασίου στις στήλες του Ολυμπίου Διός). Φωνές Χαρίτων αποκαλυπτικές που ξεπηδούν μέσα από τις στοές του χρόνου, μέσα από τα μουσικά βάθη της συνείδησης του σύμπαντος και μας μελωδούν τα κρυμμένα μυστικά της φύσης. Μας υμνούν τις ομορφιές της ζωής, μας ψιθυρίζουν μελαγχολικά τα πάθη Θεών και Ανθρώπων. Σε μια μουσική «μυθωδία» μιας νέας επερχόμενης αποκάλυψης. Ενός νέου κόσμου των πυθαγορείων φωνών της ανθρώπινης έκφρασης. Που οι χορδές της άρπας συναντούν την ανθρώπινη φωνή και υψώνονται μαζί σε μια προσευχή της φύσης προς την φύση, του θεού προς τους θεούς, του ανθρώπου προς τους ανθρώπους. Φωνές μουσικοί ήχοι αυλών ευαισθησίας του αιώνιου πνεύματος προς την φθαρτότητα της ύλης. Φωνές μυστικές και μαγικές μιας ανάστασης του παρόντος χρόνου μέσα στις στιγμές της αιωνιότητας. Φωνές που διακόπτουν ευεργετικά την αινιγματική ησυχία του σύμπαντος κόσμου. Φωνές θροΐσματα αγγέλων ευαγγελιζομένων την άνοιξη μέσα στην σιωπή. Φωνές ανθρώπων που ξυπνούν θεϊκά ύφη. Όποιος έχει ακούσει το τραγούδι «Της Σελήνης ο Γιός» “Hijo de la Luna”, που ερμήνευσε η ισπανίδα σοπράνο Montserrat Caballe, δεν γίνεται να μην θυμηθεί την θεϊκή ελληνική φωνή της Μαρίας Κάλλας να τραγουδά το Casta Diva. Γυναικείες μουσικές φωνές που σηκώνουν το ανάστημα του ανθρώπου. Που ζαλίζουν μεθυστικά τις αισθήσεις του. Που πλαταίνουν τα σύνορα του χαμένου παραδείσου μέχρι τα κράσπεδα των δικών τους ζωών. Καρπερές μουσικές φωνές νοσταλγίας που κυοφορήθηκαν μέσα σε σώματα γυναικών μαγισσών που διαβάζουν με το λύχνο του άστρου τους Ορφικούς Ύμνους και ξορκίζουν τις σκιές των ερινύων. Φωνές που τις ασημίζει το Φεγγάρι, που τις παρασέρνουν τα κύματα του Αχέροντα, που ταράσσουν τα νερά της λίμνης των προσωπικών μας νοσταλγιών. Γυναικείες μουσικές φωνές ευλαβικό περπάτημα των ήχων της φύσης. Χόβολη που ζεσταίνει τα ανθρώπινα όνειρα. Λίκνισμα μελωδιών των φλεβών της μάνας γης. Γλυκομύριστες φωνές, μπουμπουκιασμένες, που αναδύονται από τις καιόμενες βάτους της μουσικής πανδαισίας. Φωνές που σεργιανούν μονάχες σε ακρόγιαλα των ανθρώπινων πεπρωμένων. Θεϊκοί λυγμοί της σάρκας του ανθρώπου. Φωνές μουσικές πρωτανοίγματα λουλουδιών. Φωνές φωτοχελίδονα που μεταφέρουν τα μηνύματα του ανθρώπου στα ουράνια. Φωνές κλειδιά που ανοίγουν τις πύλες του ουράνιου θόλου. Φωνές μουσικές αχνάρια στου χρόνου το διάστημα. Λάβες ανθρώπινης μοναξιάς, νότες, που ενώνονται με τις μοναχικές φωνές των άστρων. Μουσικές Φωνές γυναικείες και αντρικές άφταστο τέρμα των ονείρων μας.
Τυχεροί όσοι μπορούν να αισθανθούν αυτές τις στιγμές
που μας χάρισαν απλόχερα οι γυναικείες αυτές φωνές όπως της ισπανίδας σοπράνο Μονσεράτ
Καμπαγιέ που έφυγε σήμερα για το μεθυστικό ταξίδι των μουσικών ονείρων, αφήνοντας
μας την θεϊκή φωνή της σαν άρτο κοινωνίας ψυχών και σωμάτων ημών και υμών.
Γιώργος Χ. Μπαλούρδος
Πειραιάς, Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018.
Με την βελόνα του ραδιοφώνου στραμμένη να υποκλίνεται στην φωνή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου